DEMIGODS: The Rule Breakers

Chapter 32: Thy Choices

A loud, noisy flapping of wings echoed, making me slowly looked up to the horizon. And in the blinding sky, a snowy-like pegasus started to plummet in my direction as his wings began to cover the eye of the heavens in my façade.

And when he elegantly halted in front, he neighed and bowed his head to me.

“Simone.”

Once again, he neighed and looked at the cave next to us. I smiled at him and playfully scratched his head. Looking at him brings backs a lot of memories about Freya, and I’s adventure… and well, as well as some irksome moments with fucking Poseidon.

Awtomatikong napataas ang kilay ko nang mapansin ang mga hibla ng pixie dust sa may leeg ni Simone, nang hawakan ko ‘yon ay agad akong napangiwi nang nag-umpisa na kumalat ito sa ere hanggang sa pinakita nito ang isang mensahe.

“We are coming back.” At may initial ko pa ang siraulong mensaheng ito. Wala sa sarili akong napasapo sa ulo ko dahil sa kalokohan ni Freya, at ito naming siraulong pegasus na ito ay umalis ng hindi ko alam.

Ibalik ko na lang kaya ang kabayong ‘to sa nakaraan?

Buntong-hininga akong sumakay sa likod ni Simone saka siya lumipad sa kalangitan, ang mapayapang lugar na ito ay nakakubli sa isang sagradong lugar sa Divine Continent na nasa pangangalaga ng mga Horae.

At dahil sa aking ama ay napuntahan namin ang lugar na ito, ngunit ito ay may kapalit dahil bago kami umalis ni Freya sa Sun Kingdom ay may kinuha kaming dalawang importanteng bagay sa grupo.

Ang una ay ang Stone of Pyre, ang bagay na hininging kapalit ng aking ama upang tulungan niya kami ni Freya na matunton ang lugar na ito. At ang pangalawa naman ay ang hourglass na pagmamay-ari ng mga Horae kung saan nakakubli ang kalahati ng kapangyarihan ni Kronos.

Bilang isang makapangyarihan at puno ng mahika ang hourglass, ito ang nakatulong sa amin upang makapaglakbay sa nakaraan. At dahil sa kautusan at kagustuhan ng mga Horae na makuha ang hibla ng buhok ni Medusa bago pa ito maging mga ahas ay napasabak kami sa isang misyon.

“Remember our first meeting, buddy?” I asked, and he neighed.

As I smile in the cluster of clouds, images of past adventures began to lurk within. When we traveled in the past, Freya teased me by changing herself to Alexis. I don’t know how she accumulated Alexis’s DNA, but changing someone’s face is the only she could do. She can’t possibly copy their blessings.

And when we arrived at Athena’s Temple, this fucking pegasus, just like his owner, set his eyes to Freya, who was disguising as my Alexis. Though fucking Poseidon in that time was intrigued with Medusa’s beauty and us, having the same target with him—for a moment, I erased the thought that he is the one who ruined the woman that I love.

We helped each other by tempting Medusa.

After getting what we wanted, we somehow—err, became friends. And as his parting ways gift, he handed Simone into my care.

“Garet!” Tumigil si Simone sa paglipad sa himpapawid nang bigla na lamang lumitaw sa aming harapan si Freya habang litaw na litaw ang isang naiilang na ngiti sa kanyang labi, “Sylvia… Ah—”

“When did you sent that freaking message, moron?”

Mabilis siyang nag-iwas ng mga mata’t lumipad pababa at kahit hindi pa ako nagsasalita’y agad itong hinabol ni Simone hanggang sa mahuli namin siya sa ibaba.