Chapter 33: A Dream for the Successors

371 27 0
                                    

The glistening pearls of the night cushioned the black velvet horizon, their overwhelming brilliance surrounded and reflected the kingdom of white. And even without any torchers nor fire, the Cerulean Kingdom was sighted by our naked eyes through the reflecting sheets of ice covering the land.


And when the wind whisper, a soft touch it was enough for me to felt cold all over my body, making me lean to Simone’s soft, cozy feather more.


I roamed my sight around as I felt that we are nearer to our destination. The Sea of Winternym acted like a blanket of the sky as if the glittering stars were embedded in it; shining and glowing as it entertains your eyes.

But among the majestic view possesses by the Cerulean Kingdom, the Cerulean Palace hold the most enchanting and alluring view of all. Because just like the moon above us, it radiates the shine of the crystal blue, in every corner and surface its beauty was just blinding. 

“Simone,” I mumbled.

Simone immediately understood what I was trying to tell, and gently plummet to the entrance of the Cerulean Palace along with Freya.

As soon as we landed, Freya abruptly diverted her attention to me with a puzzled look plastered on her face.

“Alam ba nilang pupunta tayo—”

At bago pa matapos ni Freya ang kanyang sasabihin ay agad na bumukas ang pinto dahilan upang magkibit-balikat lamang ako sa kanya’t simangutan niya ako. Mabilis na umalis sa aming harapan si Simone’t bumungad naman sa amin ang nakangiting mukha ni Alendis.

Nang makapasok kami sa loob ay hindi ko pa rin napigilan ang sarili ko napahanga sa kakaibang liwanag na ginagawa ng kisame’t sahig. Sa bawat pagtapak ay lumiliwanag ang aking nilalakaran, marahil ay ganito talaga rito t’wing gabi ngunit kahit siguro tumira ako rito ay hindi ko magagawang masanay na hindi mamangha sa lugar na ito.

“Where is my goddaughter?” Bungad kong tanong kay Alendis.

At dahil may sira sa ulo ang isang ito ay nagkibit-balikat siya’t basta na lamang naglakad paakyat sa ikalawang palapag hanggang marating namin ang isang silid, bago kami makapasok sa loob ay may isang babae na lumabas do’n at magalang na yumuko sa amin.

Isang halakhak mula sa loob ng silid an gaming narinig na naging dahilan upang pumasok si Frey ro’n nang walang pakundangan.

“Omd! Night is so cute!” Freya squealed, making Alendis smug his face and act like a proud father, “Nope. Hindi siya mana sa’yo ‘di naman ikaw ang tatay. Ang bobo mo.”

Laglag panga na dinuro ni Alendis si Freya saka tumingin sa ‘kin, “Nasaan si Freya?”

“Bobo ka?” Barumabadong tanong sa kanya nito.

Sunod-sunod na ang ginawang pag iling ni Alendis na tila ba’y hindi siya naniniwalang si Freya ‘yon, “No! Nasaan ‘yong mahinhin na Freya! Nakuha ba s’ya ni Asmodeus? Satan? Mammon—”

“What a stupid king vessel.”

“Garet… bakit naging abnormal si Freya?” Tanong nito sa ‘kin, sasagot na sana nang bigla niyang hinarang sa mukha ko ang kanyang kamay, “H’wag mo na sagutin… isang abnormal nga palang katulad mo ang kasama n’ya—”

“Hey! That’s rude!” I hissed, “Hindi ako ang may kasalanan kung bakit ganyan ‘yan! Paano ka ba naman magiging normal kung ang kausap mo araw-araw ay kabayong hindi umiimik?”

“Tangina niyong dalawa! Lumayos na nga kayo dalawa’t iwan niyo na lang kami ni Bebe Night dito—”

“Ayoko… baka kuhanin mo pa si Night sa akin, Freya.”

DEMIGODS: The Rule BreakersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon