Wasted Time | Drarry ✔︎

||𝐄𝐏𝐈𝐋𝐎𝐆||

Drogi Harry.

Długo cię już z nami nie ma, a ja tęsknie coraz bardziej, coraz bardziej mi Cię brakuje. Nie wiem co teraz robisz, czy wszystko z tobą okej, czy jeszcze żyjesz. Mam nadzieję, że wszystko u ciebie dobrze, chciałbym abyś wrócił. Prawdopodobnie to wina Cedrica, szczególnie biorąc uwagę na to jak Cię skrzywdził. Jak kiedyś wykorzystał Cię w związku w którym się męczyłeś. Tak bardzo mam ochotę coś mu teraz zrobić, tak bardzo chciałbym byś tu teraz był, tak bardzo chciałbym cie przytulić. Pamiętasz jak jeszcze za czasów szkoły zrobiliśmy sobie nocowanie, pamiętasz to oglądanie filmów albo bitwę na poduchy? Ja pamietam, pamietam jak mówiłeś mi, że mnie nienawidzisz z tym twoim pięknym uśmiechem na twarzy. Pamietam twój śmiech i te zielone oczy, pamiętam każdą chwile spędzoną razem. Pamietam piknik na rocznice, poszliśmy wtedy na łąkę, pamiętasz, Harry? Pamietam też twoje urodziny, pamietam wyjazd do Włoch. Pamietam te wszystkie rzeczy które robiłem, bym mógł nazwać Cię moim, pamietam też jak mówiłeś, że jestem twój. Pamiętasz? Mieliśmy zaadoptować dzieci, mieliśmy zwiedzać świat, Harry. Mieliśmy tyle wspaniałych planów. Nie wiem czy dam sobie radę bez Ciebie, Harry. Chyba nie. Cały czas wierzę, że wrócisz. Pansy z Hermioną mnie wspierają cały czas, ale to nigdy nie da tyle, ile dałbyś ty. Kocham cię, wiesz? Nie przestanę. Nigdy. A jakbyś...jakbyś nie wrócił, to...Wiem, że nie chciałbyś abym się poddał ale...Zrozum mnie, Harry. Nie dam sobie bez ciebie rady, słońce. Może kiedyś przeczytasz ten list. Może kiedyś go dostaniesz. Wiedz, że pomimo tego, że Cię tu nie ma, nigdy nie zastąpiłbym Cię kimś innym. Zawsze byłem tylko twój. Mam nadzieje, że wrócisz, kochanie. Ale jeśli jednak nie...Pamiętaj, że kocham cię najbardziej na całym świecie i pomimo tego, że nie wiem gdzie teraz jesteś, to nigdy Cię nie opuszczę, kochanie.

Twój na wieki.

Draco.

                                   ᪥᪥᪥

Łza spłynęła po policzku Harry'ego, mocząc papier który trzymał w rękach. List. List który opisywał emocje Draco. Harry nigdy nie spodziewałby się takiego czegoś po chłopaku. Wiedział, że ciężko mu okazywać emocje, a jednak.

— Hej kochanie. — mruknął wspomniany blondwłosy, wchodząc do przedpokoju. — Wróciłem! — powiedział głośniej, ściągając marynarkę.

Harry nie odpowiedział, a Draco znowu przeszły dreszcze na wspomnienie tamtych wydarzeń.

— Harry? Jesteś? — spytał wchodząc do salonu. Zauważył bruneta, siedzącego na kanapie, podszedł do niego, nachylił się, aby złożyć delikatny pocałunek na jego policzku. — Coś się stało? — spytał, lecz następnie zauważył list który brunet trzymał w dłoni. — Oh...A więc list. — Draco westchnął cicho, obszedł kanapę siadając obok bruneta. — Hej, nie płacz. — odparł. Położył dłoń na policzku bruneta, wycierając łze spływająca po jego policzku.

— Przepraszam. — odparł szybko Harry, podnosząc wzrok na Draco.

— Csii. — mruknął Draco, następnie chwycił Harry'ego w swoje ramiona, przyciskając go do swojego torsu.

— Tak bardzo się wtedy bałem. — burknął młodszy w zagłębienie jego szyi.

— Wiem, wiem, kochanie. Ale już wszystko dobrze. Już będzie dobrze, obiecuje.

— Dziękuje. — szepnął Harry, odsuwając się od blondyna. — Za niedługo urodziny Pansy, prawda? — spytał, patrząc mu w oczy.

— Mhm. — Draco pokiwał twierdząco głowa. — Masz pomysł co by jej kupić? — spytał.

— Możemy podpytać Hermiony. — stwierdził.

— Tak, to byłby dobry pomysł. — Draco kiwnął twierdząco głowa, następnie pocałował Harry'ego w czoło, uśmiechając się.

— Kocham cię. — szepnął Harry, przybliżając się do starszego.

— Ja ciebie też. — odpowiedział Draco, wpijając się w usta zielonookiego.

I to wystarczyło, to było dobre.

                                    ᪥᪥᪥
Hej, hej, wiec dotarliśmy do epilogu. Ogolnie chciałam każdemu kto dotrwał do tego momentu, podziękować. Dziękuje za to, że byliście tu, komentowaliscie, gwiazdkowaliscie. Dziękuje wam za to wszystko i mam nadzieje, że wam się podobało. Akacja mijała tu dość szybko i sama książka dość szybko przeminęła, ale nie zaplanowałam jej dobrze, jest to moja pierwsza książka wiec przepraszam was za błędy jakiekolwiek, interpunkcyjne czy ortograficzne. Cieszę się, ze wytrzymaliscie ze mną i mam nadzieje, że chcoiaz połowa z was skusi się na przeczytanie nowej książki która za niedługo wleci.
Dziękuje wszystkim! Kocham was i mam nadzieje, że do następnego!

Zuzia

Słów: 644