Kod Adı : Nova (Düzenlenmeye Alındı )

Hayal

》》》Bu bölümden sonrasını Misamızın ağzından dinleyeceksiniz .Bir çok yeni Karakter ekledim. Lütfen oylayın yada yorum yapın .Takipleşedebiliriz《《《《

Misa Nanaki ;Siyah kısa düz saçları var. 1.70 boyunda . Biraz zayıf bir kız. Rahat giyinmekten hoşlanır .Meraklıdır ve bazen çok konuşur .Hiç sevgilisi olmadı. Bu yüzden bu tür konulardan hiç hoşlanmaz .Kitap okumak , özellikle robotlar hakkında olanlara bayılır .Lisedeyken mekanik konusunda uzmanlaşmıştır. X1001 (Yani ona verdiği isimle ; Nova ) Robotlara olan sevgisini arttırmasına neden olmuştur .Bu yüzden robotlara hayrandır .

Hobiler:
Kitap okuma
Müzik Dinleme
Deneyler yapma
Bulmaca çözme
Mekanik üstünde araştırmalar yapma

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Evet ...Sonunda Novateryum Enstitü dedim içimden . Hep burada okumak istemiştim ve sonunda hayalim gerçekleşmişti .Ancak Enstitü Elli metre boyunda dev bir duvarla çevrelenmişti .Saşırmıştım burada yaşadığım zamanlar böyle bir duvar yoktu . Gerçekten herşey çok değişmişti.Duvarın hareket ettiğini gördüm. Bir kapı ortaya çıktı kapı içeriye doğru açıldı içeriden birileri yaklaşıyordu . Siyah bir gölge gördüm gölge yaklaşınca insan olduğunu anladım . Bu insan ; beni hologram ile buraya kabul eden kadındı . Gülümsedim . Kadın elini uzattı . Bende tokalaşma için elimi uzattım . Tuttuğum el buz gibi soğuktu . Kadın gülümsedi "Sizi burada sağ salim görmekten mutluluk duyuyorum .Misa Nanaki. ..Ben Enstitünün müdürüyüm .Adım Kainat .Şimdilik bu kadarını bilmeniz yeterli . Elini çekti .Kollarını arkasında birleştirdi "Gel benimle ..."Ve dev kapıdan içeri bir adım attım . "Müdüre Kainat hanım , size bir soru sorabilir miyim ?" Buraya gelirken hep onu görmek istiyordum .Kainat Yan gözle bana baktı "Elbette ...Çekinmeyin. .."Ürktüm "Şey buraya gelirken ...Görmeyi istediğim biri vardı ..."Kainat "Kimi göreceksin ?" Heyecanlı bir sesle "X1001'i !!!Onu görmeyi her şeyden çok istiyorum !"Kâinat biraz düşündü "Hımmm ...Heyecanlı olmanı anlıyorum ...Arka bahçede bir heykeli mevcut ..."Heykel mi ? Iyi ama Neden bir heykeli var ki ? Hızlıca "Şey evet ama ..."Kainat bir kaşını kaldırıp "Ah ...Korkmaya gerek yok .Hemen şu gördüğün binanın arkasında .Ben ..." Biraz tereddüt etti korkmuş görünüyordu "Seninle gelemem ...Umarım beni anlarsın "Gözlerimi kırpıştırdım "Peki Müdire Kainat hanım "Gösterdiği binanın arkasına gittim .Otlarla kaplanmış bir bahçe vardı . Bir fıskiye ve küçük eski bir çardak .Kimsenin buraya uğramadığı belliydi . Kainat hanım bile buraya girmek istememişti , şaşkındım X1001'in heykelini değil kendisini görmek istiyordum . Heykeli aradım bahçenin ortasında sarmaşıklarla kaplı dik bir sütun duruyordu . Heykel olmalıydı kimse bahçeyle ilgilenmemişti muhtemelen heykel bu sarmaşıklarla kaplanmıştı . Sarmaşığı asıldım biraz daha evet yüzünü görmüştüm . Gözleri kapalıydı .Hemen diğer sarmaşıkları da kopardım. Sonunda bütün heykel ortaya çıkmıştı . İyice görmek için etrafında dolaşmıştım ki heykelin arkasında ,gölgesinde oturan mavi saçlı birini buldum . "HEY! MERHABA !" Sanırım çok bağırmıştım bir anda metrelerce uzağa fırladı . Mavi saçlı elinde tuttuğu eskiz defterini ve kalemlerini etrafa saçtı .Yüzüme korkuyla bakıyordu . Hemen başımı eğdim "Çok özür dilerim burada kimseyi beklemiyordum "Mavi saçlı önce şaşkına döndü sonra sakinleşti "Şey sorun değil . "Eskiz defterini eline aldı etrafa dağıttığı kalemleri aramak için ayağa kalktı . "Çok Üzgünüm . Heyecanlıyım . Buraya bugün geldim ."Mavi saçlı "A memnun oldum . " Ben kendini tanıtmasını bekledim "Ve......?"Mavi saçlı kalemli elini bana uzattı "Mer..haba. ..ben biraz ....Ah neyse ...Ben Neptün Buraya dünya dışından geldim bugün....Şey biraz canım sıkıldı bende şu çiçeği çiziyordum ...Sen gelip ödümü koparmadan önce ...." Kalemli elini sıktım "Ben Amos teleryumundan geliyorum ..."Neptün "Amos demek..."Defterinin sayfalarını çevirdi "Üzgünüm belki oraya seyahat etmişimdir diye ummuştum.Ama oraya ait bir çizim bulamadım ."Neşeyle "Vay canına defterine gittiğin yerlerimi çiziyorsun ? Bu çok güzel ..."Neptün "Teşekkür ederim ...Bir dakika sen sarmaşıkları sökmüşsün ...Bunu duyunca kızmıyacaklar mı ?" Şaşırdım "Niye ki? "Neptün "Novateryumdan bahsedilmesini bile sevmiyorlar çünkü... "Ben" Novateryum da kim? Bu X1001 " Neptün "Sen olanları duymadın mı ?" Ben "Ne oldu ki ? "Neptün kısık bir sesle "Demek sana söylemediler.. ."Meraktan çatlıyacaktım "NEYİ !?!?" Neptün "X1001'in ismini değiştirdiler adı Novateryum oldu " "Ne ?!"Neptün "Duyduklarıma göre kendini feda etmiş . Düşünsene hangi robot böyle bir şey yapabilir ?!" Afallamıştım Novateryum Hayır bu ismi en az önceki ismi kadar çirkindi *Nova* ben Nova diyeceğim .Nova nasıl kendini feda edebilirdi ?!Daha detaylı konuşmalıydık"Neptün .Kainat hanım beni bekliyor . Seninle sonra buluşsak olur mu ?" Neptün "Tabi ki ...Ama adın neydi ?" Bahçeden uzaklaştım "Misa !Adım Misa !" Neptün "Tamam .Sonra Görüşürüz Misa !" Ona el sallayıp uzaklaştım . Kainat orada pozunu hiç bozmamış bir şekilde duruyordu "Özür dilerim . Beklettiğim için..."Kainat "İlk gün .Sorun değil ."Arkasına döndü ve binanın basamaklarına çıktı bende arkasındayım . Kainat binanın haritasını gösterdi "Burası Bin oda ve yüz kattan oluşuyor . Kaybolduğun zaman bir haritaya dokunman yeterli . Sana yolunu gösterecektir .Ve en önemli en dikkat etmen gereken kuralı söylüyorum .Okulumuzun öğrencileri onlara verilen zırhı okulun içinde ve dışında giymek zorundadır . Sebebi ne olursa olsun üstünde durması lazım .Çünkü her an bir patlama meydana gelebilecek bir okul burası . Geçmişte bu yüzden çok öğrencimizi kaybettik . " "İyide; yatarken veya banyo yaparken ne yapacağım ?" "Zaten yurt bu binanın dışında o yüzden dışarıda çıkarabilirsiniz .Ama okul aktifken olmaz . Bu zırh çok özel tasarlandı yani kesinlikle bir başkasının eline geçmemelidir . "Ben "Anladım ."Kainat "Sevindim. Ama lütfen bu kurala dikkat et. "Ben "Tamam Efendim . "Kainat " Efendim demene gerek yok . Müdire hanım demen yeterli ." "Peki Müdire hanım " Kainat gülümsedi " Ders saatleri önemli . Sakın kaçırmayın . Sana yardımcı olması için bir robotu görevlendirdim " Heyecanla " Vaycanına ! Demek artık bir robotum var . Sadece benim mi yoksa bütün öğrencilerin var mı ?" Kainat güldü "Nerdeyse hepsinin var . Bir kaç kişi robot istemedi . Birde yeni gelenlere veriyoruz .Yani sınıftaki başarına göre ,ileride belki o robotu geri alabiliriz . " "Hımm Anladım !" Müdireyle birlikte benim bilmem gereken bütün katları dolaştık . Artık hangi saatte nerede olmam gerektiğini biliyordum . Öğle vakti olmuştu . Kainat " Artık neredeyse her şeyi gördün Misa . Robot giyeceğin zırh ile beraber buraya gelmek üzeredir .Artık o sana yardım edecek . Ben görev yerime dönüyorum .Eğer bir sıkıntın olursa haber ver .Tamam ? " Kafamı salladım . Ve yanımdan gitti . Heyecanla koridorda zıpladım "Yaşasın! Bir Robotum Var !" Bir pervane sesi duydum giderek güçleniyordu yanımdan bir dron geçti .Peşinden pembe saçlı bir kız . "Sana diyorum dursana !"Kız tam önümde yere çöktü "Yoruldum yeter !"Beni fark etti " Vaycanına yeni misin ?" Gülümsedim "Evet .Misa Nanaki ..." "NE ?? Sen o düşen şeyden canlı kurtulansın !!!! İnanamıyorum seninle tanıştığma memnun oldum . Ben Bio Hazard !!!!" Elimi çok güçlüce sıktı . "Memnun oldum !"bende "Memnun oldum !" Bio aklı başına gelmiş olacak ki " Ben Az önce bir dronu kovalıyordum değil mi ?" Kafamı salladım "Evet Bio ..." Bir anda "Olamaz Şu anda koridorlarda boş boş dolaşan bir dron VAR !" Hızlıca koridordan çıkar .Gözlerimi ikikere açıp kapadım "Bu da neydi böyle ?" Koridorun benden tarafında ayak sesleri duydum . Acaba robotum mu geldi ? Arkama döndüm "Siz Misa Nanaki misiniz ? "Karşımda bir kadın vardı elinde iki paket . Iki paketi de bana uzattı "Bu mavi pakette robotunuz bunda da zırhınız var buyurun... " Elime uzattı . Karşımda Novaya benzeyen bir yardımcı robot bekliyordum . Mavi paketi elime alınca ağırlığını kaldıramadım ve yere düştüm .Kadın "İyi misiniz?" Kadına zorlukla gülümsedim "Evet Evet iyiyim " kadın paketi yerden aldı "Size çalışma odanıza kadar eşlik edeyim " Çalışma odası mı ? "Şey neresi olduğunu bilmiyorum . Kadın "Tamam gel benimle " koridorda ilerledik . Bir kapı ve bir kapı daha "Görüyor musun ? " Tüm koridorda bir sürü kapı vardı "Boş olanlardan biri senin yeni çalışma odan . Tüm öğrencilerimizin böyle odaları var . Sana boş bir yer bulalım ." Kadın paketi yere bıraktı . Koridordaki odalara baktı . "Bu odanın sahibi yok . Zaten kimse burayı istememişti . " Koridorun sonundaki ortada diğer odalardan ayrı duran kapıyı göstererek ."Tamam çok teşekkürler hanımefendi " kadın "Ben bir robotum hanımefendi demene gerek yok " "Ama insana çok benziyorsun..."süratli bir şekilde ağzımı kapattım, robot "Hayır zaten alınma duygum yok yani sorun değil Evet mucidim beni tıpkı insana benzer yaptı ."Gülümsedim .O paketi nasıl kaldırdığını şimdi anlamıştım .Kadın robot ile koridorun sonunda diğer odalardan ayrı duran kapının önüne geldik kapıyı açtı içerisinde hiç birşey yoktu .Beyaz küçük pencereli bir odaydı . Kapısında kimsenin ismi yazmıyordu. Robot paketi yere bıraktı ve gitti . Şimdi odanın içinde tek başımaydım . İçeride dolaştım garip kokuyordu . Pencereleri tek kanattı yukarı doğru açılıyordu . Açtım .Arka bahçe görünüyordu Müdirenin bile girmekten çekindiği bahçeyi görüyordum ,mutluydum çünkü Nova'yı görüyordum . Neptün bahçede değildi .Onu görmemiştim . Acaba insanların bu odayı kullanmamalarının nedeni Nova'nın heykeline bakıyor olması mıydı ? Neyse dedim. Paketi açmak için uzandım ilk zırhımın olduğu paketi açtım . Zırh ince ve hafifti normal gündelik bir kıyafeti anımsattı. Beyaz ve gri çizgiliydi . Giyindim . Sonra robotumun olduğu paketi açtım . İçinden bir sürü parça çıktı .Parçalar lego gibiydi . Tabi teknoloji üniversitesinde kendi robotunu üretecektin . Bunu da boş verdim , kafam da bir sürü soru vardı. Boş zamanım varken öğle saati bitmeden Neptün le buluşmalı ve Nova 'ya ne olduğunu öğrenmeliydim . Odamdan çıktım .Koridordan ilerledim . Bir anda karşıma Neptün çıktı "Vaycanına beni nasıl buldun !!?" Neptün "Heykelin ordayım sonra pencerenin açıldığını ve senin kafanı gördüm . "Güldüm "Çok bekletmemişimdir umarım . Aşağı mı inmek istersin yoksa odama mı gidelim ?" Neptün "Bir sonraki ders yukarda bay Growth'un odasında olacak . Tamam senin odaya gidelim " Beraber ilerledik .Odam koridorun sonunda ve diğer kapılardan ayrıydı . O yüzden karıştırmadım . Neptün'e gösterdim "Şurası işte " Neptün "Bay X ' in odasıydı ." Şaşkınlıkla " Bay X kim ? " Neptün "Sen bilmiyorsun . Neyse hadi içeriye girelim . " Girdik oda boştu ve sandalyem yoktu . Neptün açık pencereye yaklaşınca bende yaklaştım başını aşağıya çevirdi "Nerde kalmıştım ?" Düşündüm "Fedakarlık yapmış dedin "Neptün düşündü "Tamam.Hatırladım .Adını o yüzden değiştirmişler . Banada küçükken söylemişlerdi . Buraya yeni başvuru yaptım . Ama yıllardır Novateryum da yaşıyorum bazen gezmek amacıyla diğer teleryumlarada gittim ama oralarda kimse Novateryum u ve Bay X'i bilmiyor ." Ona baktım "Adına Novateryum yerine Nova demeye ne dersin ?" Düşündü "Güzel isim Misa " Gülümsedim "Hiçbir şey bilmiyorum Bay X 'i Novaya ne olduğunu ?" Neptün " Bay X Nova'nın Mucidi . Bu şehir için çok şey yapmış ve Nova için de ...Tam on yıl önce Batı Miğferinin çalışmasını sağlayan çekirdeklerden biri patlamış . Sonra bizi spektrumlara bindirdiler . O zamanlar sekiz yaşındayım . Çok korkmuştum . O spektrumlar havaya kalkmadan önce çok ses çıkarıyor bir de o gün bir sürü spektrum çalışıyordu . Ozon tabakası delinmişti . Dışarıda siyah bir gökyüzü vardı . Daha fazla uzatmadan, işte kendi çekirdeğini Batı Miğferi için feda etmiş . Aklın alıyor mu Nova duyguları olan bir robotmuş . Ona Bay X Duygu eklemiş . Zavallı robot doğduğu günün sonraki günü hayata veda etti . " Gözlerimdeki yaşları tutamadım "Nova şimdi gitti mi ? İnanamıyorum . Onu bir kez göreceğim kimin aklına gelirdi ...." Pencereden kafamı çektim . Çok üzgündüm . O gitmişti . Bir daha asla onu göremiyecektim . Neptün "Sakin ol Misa ...En azından bir kere görmüşsün .Ben onu hiç görmedim . " Gözümdeki yaşı sildim "Neptün ....Peki bay X o hala hayatta değil mi ?" Neptün elini omzuma koydu " Nova gittikten sonra onu kimse bir daha görmemiş Misa . Ama üzülme belki hala hayattadır .Bu olay olduğunda 20 yaşındaydı .Yani şimdi 30 yaşında . Üzülme bu oda eskiden Bay X İn odaysıymış . Onu sen kaptın "Biraz dudağımı kıvırdım hiç değilse bay X in odasındaydım . Ve camdan baktığımda Nova'yı görecektim . Kolyeme dokundum Nagisa ve Annemle üç gündür konuşmamıştım hatta bugünü sayarsam dört gün; hastaneden çabuk taburcu olmuştum. "Bilmek istermisin bu kolyeyi kız kardeşim icat etti . " Neptün "Sahiden güzelmiş . Belki bana da yapmak ister ?"Güldüm "Belki . "Kolyeyi açtım . "Nagisa yı ara !" Kolye yanıp söndü kız kardeşim hologram da göründü "Abla !?Nerdesin?! Inanamıyorum sana hani hergün konuşacaktık . !!!" Gülümsedim "Nagisa ...Günlerdir yorgunum buranın havası orası kadar güzel değil ..." Nagisa "Sana kızgınım bana güzel bir şey hediye edersen belki fikrim değişir !" Nagisayı mutlu görmek hoşuma gitti . "Evet sana bir robot hediye edeceğim " Nagisa "Öyle mi peki tamam kızgınlığım gitti . Yalnız robot ha oyuncak ayı filan istemiyorum !" Güldüm "Tamam Nagisa ..." Nagisa Neptün'e baktı "Bu kim ? Gider gitmez erkek arkadaş mı edindin ?!" Neptün kızardı "Hayır hayır biz arkadaşız !" Sinirlendim "Nagisa hemen ön yargılı davranma demedim mi ben sana !" Nagisa " Ne bileyim dört gündür hiç aramadın ben de acaba dikkatini dağıtan birşey mi oldu diye düşündüm " "Annem nasıl ? Sen ? İyimisiniz?" Nagisa " Tabi ki iyiyiz ama aramayı unutma " Neptün güldü Nagisa "Ablamın dikkatini dağıtırsan seninle görüşürüz !" Ben "Nagisa !" Nagisa "Tamam ben kapatıyorum bay !" Ve konuşma kapanır Neptün "Kardeşin çok sevimli " Ona baktım "Evet hem de çok..." İkimizde güldük . Neptün dijital bilekliğine baktı "Acele edelim ders başlamak üzere " Birlikte yukarıda Bay Growth 'un odasına çıktık . Bay Growth içerideydi diğer öğrencilerde hepsi ayaktaydı ikimizde aralarına karıştık. Biyo'yu gördüm üzgün görünüyordu . Neptün'e onun yanına gidelim diye işaret ettim . Yanına yaklaşıp ."Biyo neden Üzgün görünüyor " dedim Neptün'e Neptün "Üzgünüm onu tanımıyorum "Doğru o da yeni gelmişti . Biyo yere bakıyordu "Biyo iyi misin ?"Biyo bana baktı "Bay Growth ...Dronumu aldı ...""İyi ama neden alsın ki ?" Biyo "Konuşma yapacak şimdi sessizlik..."Hiçbir şey anlamadım Bay Growth beyaz kıvırcık saçlı göbekli iri bir adamdı kırk elli yaşında görünüyordu .Adamın sesi kalın ve gürdü "Az önce kafama çarpan bu dronun sahibi kimdir !?" Biyo küçüldü . "Benim !" Dedim onun korktuğunu görerek . Biyo şaşkın gözlerle bana baktı ."Misa napıyorsun !? Hayır Efendim Benim !?" Neptün "Hayır Benim !?" Arkamızda duran soğuk bakan çoçuk "Hayır Benim !!!!!!" O kimdi ve neden böyle bir şey yaptı anlamamıştım . Biyo "Delirdiniz mi siz ?! Dronu ben yaptım !" Arkamızda ki çoçuk "Üzgünüm ben bozdum !" Biyo afalladı "Sen mi bozdun !?" Ben ve Neptün "İkimizde Dronu tamir etmeye çalışmadık ..." Bay Growth "O zaman dördünüz de buraya gelin !" Dördümüzde adamın masasına doğru ilerledik . Açıkçası ilk günümde bunu yaşayacağım aklıma gelmemişti . İçimi masaya yaklaştıkça bir korku sardı . Masanın yanındaydık .Bay Growth "Şimdi Adlarınızı Ve buraya hangi sebeple geldiğinizi bağırarak söyleyeceksiniz ." Adamın sert olduğunu ilk görüşte anlamıştım . Biyo " Adım Biyo Hazard .Bu Dronun kontrolünü kaybedince geldim !" Neptün "Adım Neptün ! Misa ya yardım etmek için geldim !" Ben "Adım Misa! Biyoyu koridorda gördüm ama yardım etmedim ondan geldim !" Sonda duran "Adım Samuel ! Dronun bozulması benim suçum o yüzden buradayım . "Bay Growth "Hepinize ceza veriyorum . Dördünüz kimseden yardım almadan bu dronu tamir edeceksiniz !" Neptün Samuel ben Ve Biyo birbirimize baktık . Biyo "Ben gövdeyi siz de kanatları tamir edin " Neptün ve Samuel hemen kanatları tamire başladılar . Yanık kanat bana kalmıştı .Kanatı elime aldım . İşi bitmiş durumdaydı . Yarısı parçalanmış ve bir kısmı da yanmıştı . Kullanılamaz haldeydi ."Bu kanatın işi bitmiş . " Samuel soğuk bir şekilde " Ne yapalım ?" Neptün " Belki dört pervane yerine üç pervane kullanabiliriz ." Biyo Growth 'a baktı "Evet yeni bir parça için vakit yok . Ders bitmeden halledelim . " Ben gövdeye baktım " Biyo Gövdeyi alabilir miyim denge mekanizmasını görmek istiyorum . " Biyo elime uzattı aldım "Eğer" dedim içine bakarak "Yazılımını değiştirebilirsek uçmasını sağlayabiliriz ."Biyo "Anladım " Elini cebine soktu mavi kart çıkartarak "Şu an Dronun işlemcisini düzenliyorum .Başta bir kaç hata buldum ." Ben de gövdeyi aldım .Samuelin hala nereyi kurcaladığını çözmeye çalıştım .Hayır .Samuel hiç birşeye dokunmamıştı .O halde neden ben bozdum dedi ki ? Samuelin kanadı tamir ettiğini ve ikinci kanata geçtiğini gördüm . Gövdeyi bıraktım ve tamir olan üç kanadı gövdeyle birleştirdim . Dördümüz birbirimize baktık .Dersin bitmesine sadece dakikalar kalmıştı . Samuel Biyo'dan mavi kartı aldı . Üçümüz uzaklaştık Samuel mavi kartı drona taktı . O da uzaklaştı . Dronun mavi ışıkları tek tek yandı ve hafifçe havaya kalktı . O zaman neşeyle Bay Growth'a baktım . Yüzünde yamuk bir gülümseme vardı sevimiş miydi yoksa kızmış mıydı ? Adam ayağa kalktı bir kaç kere alkışladı "Tebrik ederim sizleri çoçuklar .Bunu kısa sürede hallettiniz . Ama üzgünüm size bir derecelendirme yapmayacağım . Size yardım istemeyin dedim . Ama birbirinize yardım ettiniz , dronunu alabilirsin Biyo " Biyo sevinçle Dronu aldı .Hepimiz yerlerimize geçtik . Samuele baktım . Yüzünü çevirdi kollarını birleştirdi ve mutsuz bir suratla masasına oturdu. Bu çocuğu çözemedim . Dakikalar geçti ve Bay Growth "Çıkabilirsiniz çoçuklar ..." Herkes sınıftan çıktı . Neptünle beraber koridorda dolaştık Neptün "İyi egzersiz oldu ." "Evet . Sana da tuhaf gelmedi mi ? Samuelin davranışları ?" Neptün "Evet .Soğuk biri ." Biyo neşeyle ikimize sarılıp "Sağolun sağolun millet . İyi ki sizlerle tanışmışım . Gerçi adını bilmiyorum mavi saçlı . Ama sorun değil çok çok çok teşekkürler !!!!" Neptün "Sıkmaya devam edersen teşekkür edecek kimse bulamayacaksın !" Biyo bir anda kollarını boynumuzdan çekti . "Çok Üzgünüm .Bazen heyacanımı kontrol edemiyorum " Biyoya "Hayır Sorun Degil Biyo " Neptün gülümsedi . Samuel sınıftan en son çıkan oldu tüm herkes çıktıktan sonra . Hemen yanına gittim "Samuel ?" Samuel bıkkınca "Evet ....Ne var ??" "Dronu senin bozmadığını biliyorum " Samuel "Ben de senin yardım etmek istediğini biliyorum " Gülümdedim "Seninle takım olalım mı ? Gerçekten yetenekli birisin " "Bakıyorum da gözlerini hiç üstümden ayırmamışsın " Utandım "Hey ! Hiç te bile !" Samuel gülümsedi "Şaka yapıyorum . Niye alındın ki ?" Düzeldim "Şey soğuk duruyorsun . Ben de ..." Samuel "Evet ....Anlıyorum ...Kabul edilmiştir ...""Ne kabul edilmiştir ?" "Az önce dedin ne çabuk unuttun takım olmak ...Bence de olur .Zaten diğerlerini pek beğenmedim ..Hepsi fırsatçı adamı kullanmak istiyor " Neşeyle "Harika ! Tamamen güzel bir takım olduk " Samuel ani bir şekil de "İnsanları izliyorum ..." Tuhaf gelmişti "Niye ki ?" "Onları ölçtüm .Seni de ..." Beni de mi ?"Beni derken ?" Samuel "A şey yanlış anlama ...Arkada oturmamın nedeni buydu .Kendime iyi insanlar arıyordum .Takımına davet ettin .Ondan açıklama gereği duydum " Ona baktım "Peki . Ben ; Misa Nanaki .Amostan geldim ." Gülümsedi " Samuel Athlon . Buraya ilk teleryumdan geldim .Proteryum." "Anladım " Yine gülümsedi "Akşam uygun mu ?" "Ne için ?" "Sene sonunda tasarlayacağımız proje için ?" Proje mi ? "Ne Projesi ? " Samuel "Sen yeniydin değil mi ? Bu okul bitiminden bir proje sunacağız . Takım olduğumuz için memnunum dördümüzde birleşip bir proje yapacağız . Hiç birimiz tek tek proje hazırlamak zorunda olmayacak . " "Demek dört sene içinde bir proje hazırlamak zorundayız öyle mi ..." Bunu beklemiyordum . Samuel "Diğerlerini ben çağırırım . Nerede buluşalım . Okul olmaz ." "Samuel ben yeniyim buraya küçükken geldim.Ve şimdi her şey çok değişmiş o yüzden ..." Samuel elinden bir bileklik çıkardı " Tamam bunu ilk takım arkadaşıma hediye ediyorum . Misa al bunu merak etme diğerleri için de var .Yani sana özel değil . içinde bir telsiz var . Ben uygun bir yer bulur ve sizi çağırırım " Neşelendim "Teşekkürler . Ama merak ettim . Gerçekten biri seni davet etmeseydi o zaman ne yapacaktın ?" "Sen ilk davet eden değilsin . Bir sürü kişi davet etti . Ama ilk kabul ettiğim kişi sensin ." İçimden -Seni egoist- bilekliği aldım ."Teşekkür ederim . Neyse sonra görüşürüz ..." Elini havaya kaldırdı " Görüşürüz " Yanından ayrıldım . Bilekliğe baktım . En sevdiğim renkti .Mor .Tesadüf olmalı dedim . Neptünü gördüm bahçedeydi . " İyi haberlerim var Neptün !" Neptün " Biliyorum ben de yanınızda duruyordum . Sonra varlığımı unuttunuz . ""Özür dilerim Neptün ben dalmışım . " Neptün "Aman sorun yok . Ben alışığım . " üzüldüm . "Şey Biyoyu gördün mü ?" Neptün "Evet gördüm . Az önce onunla konuşuyordum . "Gülümsedim "Hımmm Evet neler konuştunuz bakalım ?" Neptün " Niye merak ediyorsun ki ?" Utandım " Hey bugün neyiniz var sizin ! Gerçekten ! Dünya sizin etrafınız da dönmüyor !" Kızgınlığımla birlikte yanından uzaklaştım Seslensede ona arkamı dönmedim . Binanın arkasına geçtim . Bakımsız bahçede küçük çardağa doğru ilerledim .Oturacağım yeri temizledikten sonra ellerimi çeneme yaslayıp oturdum . Kafamı çevirdim Nova'nın heykeliyle göz göze geldim . Ona hiç dikkatli bakma fırsatı bulamamıştım . Şimdiye kadar . Eli havaya doğru kalkıktı ve içindede küçük bir top vardı . Sonra gövdesine baktım , koca bir delik . O delikten elim rahatça sığardı. Gözleri kapalıydı ve saçları rüzgar dağıtmış gibi duruyordu . Ayakları biri düz duruyordu diğeri bakımsızlıktan kopmuştu . Bay X i düşündüm . Nova geri dönemez miydi ? Acaba ben geri getirebilir miydim ? Geri dönse acaba burada ki kasvetli hava gider miydi? Ben Bay X gibi duygular ekleyebilir miydim ? Neptünü gördüm beni gördü koştu ve yanımda durdu "Misa Üzgünüm . Kırılıcağını düşünmemiştim . Biyo ile ne konuştuk hatırlamıyorum . Ama bana makyaj gibi saçma sapan şeyler söyledi ." Bir kahkaha attım ." Neptün ...Şey Samuel e kızmıştım. Sonra sen de onun devamı gibiydin .Lütfen gel otur . " Önümde ki yere oturdu.
Neptün "İyi en azından sen Biyo gibi değilsin . Öyle garip şeyler dedi ki . Beynim çorbaya döndü . Sen Samuel e ben biraz dışarıda kaldığım için fazla konuştuğunuz şeyleri duyamadım " Ben"Başta ;Samuel Egoist ve Sinir bozucu geldi bana. Ama sonra bir kalbi olduğunu fark ettim . O aslında uzun bir süre insanlar ile içiçe olmaktan kaçmış .Bu yüzden fazla iyi konuşmuyor . Iyi biri bence ...Soğuk ama sıcak bir kalbi var "Neptün "Ondan etkilenmişe benziyorsun ..." "Neptün canım arkadaşım insanlar hakkında ön yargılı olma lütfen ve Samuel tipim değil !"Neptün güldü "O zaman niye kızardın ?" "Çünkü beni sinir EDİYORSUN!!!!!" Neptün hemen ayağa kalktı . " Tamam lütfen sakin ol .Ateş filan çıkarmaya kalkma " "Neptün İnsanım ben Ejderha değil !" Neptün sırıtarak "Aynaya bir bak ejderha gibi kıp kırmızı oldun !" "NEEEEEPPPPPTÜÜÜÜÜÜNNNNNNNN!" Neptün güldü ." Tamam kızma . E evet . Şimdi ne yapalım ?" Odamda ki lego parçaları aklıma geldi "Sen kendine bir robot tasarladın mı ?"Neptün şaşırdı "Hayır ...O paketi istemeyenlerdenim " kaşlarımı kaldırıp" Niye ki ?" Neptün "Misa ..." Devamını duymak istiyordum "Hem kendine robot yapacaksın hem de ders notlarına göre sana geri verip alacaklar .Çok saçma sapan ..." Hak verdim . "Doğru diyorsun ..." Neptün gülümsedi . " Hiç ..." dedi yüzüme yaklaşarak "Çok haklı olduğunu söyleyenler oldu mu ? Sen gerçekten lider olmayı hak ediyorsun " Utandım"Bazen düşünüyordum .Ama lider olmayı hak ettiğimi sanmıyorum " Neptün "O zaman ...Dört kişilik bir grup lideri olmadan nasıl idare edilebilir ?" "Kendi kendimizi yönetebiliriz bana göre" Neptün beni ikna edemiyeceğini anlamıştı " Peki öyle olsun ..." dedi ve uzun bir süre sessiz kaldı .Eskiz defterini alıp kalemiyle karalamalar yapmaya başladı .Arada bir de bana bakıyordu . Baktığını anlamamış gibi yaptım. Ayağa kalktım. Defterine ne çizdiğini merak etmiştim. Arkasına yaklaşıp omzuna doğru eğildim . Novayı çizmişti. "Misa ...Arkamda niye duruyorsun ki yanıma oturabilirsin . " Donuk kaldım . Onu gizlice izlediğimi düşünüyor olmalıydı .Yerin dibinde olduğumu hissettim. Yanına oturdum. " Sadece ne ..." Neptün sakin bir sesle "Misa , senin meraklı biri olduğunu biliyorum . Hem biz arkadaşız . Yani açıklama yapmak zorunda değilsin." Kafamı çardağın korkuluklarına koydum gerçekten Neptün ile karşılaştığıma sevinmiştim .Onu hep en yakın arkadaşım olarak görmek istedim ...Neptün defterini göstererek " Bunu babam hediye etmişti . Hep onu yanımda hissediyorum. .." "Neptün baban yoksa. ..." Neptün " Evet .O vefat etti. Şimdi üvey bir babam var.Sana çizimlerimi göstereyim ..." Defteri çevirdi. "Bu bunu on yedinci teleryum da çizdim . Orası düşmeden yani kaybolmadan önce ." Başımı kaldırdım " Doğru orası uçan bir teleryum şehriydi . Hala kayıp mı ? " "Sanırım evet . Babam ile fazla orada kalmadık zaten.Yani ..." "Tamam ...Çok gizemli değil mi ? Bir şehir kayıp .Bu teknoloji bile onu bulamadı. Ne kadar yıl oldu ?" Neptün gökyüzüne baktı ."Tam olacak ....Ben yedi yaşındayken. On bir yıl olmuş .Kaybolalı ." Defteri elime alıp " Bu kadın ....Senin annen mi ? Sayfayı çevirdiğim anda onu görmüştüm . Gülerek " Hayır o sevdiğim kız ! " Güldüm " Sahi sen hangi gezegenden geldin . " "Ben çok uzak bir galaksiden Androdan geliyorum. Gezegenimin ismi Sales " "Umarım bir gün gösterirsin !" Neptün " Tabi ki Misa hatta üvey babama diyebilirim Babamın uzay gemisi var ." "Gerçekten mi bu harika! Ilk defa uzayı göreceğim. " Neptüne dönüp "Sevdiğin kızdan bahsetmeyecek misin ?" Kızardı " O henüz bilmiyor . Hoşlandığımı ."Elimi yumruk yapıp havaya kaldırdım " O zaman hadi söylemeye gidelim !" Neptün ayağa kalktı " Ne şimdi mi !? Hayır! Henüz hazır değilim !!!!?"Kolunu tuttum . "Hadi ama Neptün !" Neptün "Hayır ! Hayır !" Neptün kolunu kurtardı "Olmaz senin de bir hoşlandığın olduktan sonra söyleyebilirim !" Şaşkınca "İlla birinden hoşlanmam mı gerekiyor ?!" Neptün "Evet !" Misa "Ya hoşlandığım biri olmazsa ?" Neptün"O zaman ben de sevdiğim kıza asla açılamayacağım !" Ben " Neptün kendine bunu nasıl yaparsın !?"Neptün "Yaptım işte " Ama kızla tanışmak istiyordum "O zaman kızın adı ne ? "Neptün"Hayır Misaki ağzımdan bir şey alamayacaksın !" Ofladım "Hadi ama Neptün ...." Neptün "Hayır... Misaki ...." Meraktan çatlıyacaktım . "Hadi ama lütfen. ..İpucu ver !" "Tamam ...Şifre şu ..Onu burada gördüğüm andan beri sevdim. " Ilk karşılaştığı kız olmalıydı ...." Yani ...Okula ilk geldiğinde ne yaptın ?" Neptün " Müdüre hanıma beni gezdirmesine gerek yok dedim .Sonra canım sıkıldı ve heykelin gölgesinde resim çizmeye başladım ..." "Ve onunla heykelin orda karşılaştın öyle mi? " Neptün kızardı " Çoktan çözdün bile Misa ..." "Neptün ...düşünmem lazım ...biraz zaman ver ...o sevdiğin kızın saçı ne renktir ?" Neptün " Kısa ve siyah " Neptüne döndüm " O zaman herkes olabilir ....Neptün ....Şey peki sonra onunla nasıl karşılaştın ?" Neptün"Misa ...Hala anlamadın mı ?" Neyi anlamalıydım " Tamam ben bulmacayı çözeceğim !"dedim neşeli bir şekilde. Neptün ellerini omzuma koydu "Belki bir gün çözersin. .." Ellerini indirdi ve arkasına dönüp gitti. Bir anda ne oldu ki ? Niye çekip gitti? Çardakta uzun bir süre kaldım . Novayı düşündüm. Beyaz saçlıydı . Soluk beyaz tenliydi . Onun ağladığını hatırlıyordum .Virüse yakalanmıştık .Ve o bize bakıp ağlamıştı .Gözlerimi kapattım .O ana gittim . Annem öksürmeye başlamıştı sonra ardından ben de aynı virüsün etkisiyle öksürmeye başladım. Nefes alabilmek için çırpınıyordum . Onu gördüm , ağladığını .Bizi bir kabinin içine soktular ağzımda bir oksijen maskesi vardı .Dezenfekte dumanlarını bulunduğum kabinin içine dolduruyorlardı .Aklımda tek bir soru vardı Nova bir robottu ve ağlamıştı .O haldeyken düşünmeye başladım .Robotlar nasıl ağlayabilirdi ki onlar hissedemez gülemez ve ağlayamazdı .Novanın farklı olduğunu o an anlamıştım .Öleceğimi hissediyordum .Bedenim yavaşça eriyordu .Bir ışık çaktı .Işık çaktıktan sonra iyileştim .Ama babam uzaydan gelmiş ve bize neler olduğunu öğrenmişti .Ve annem ve beni hemen en iyi hastaneye yerleştirdi .Annem de ben de iyiydik .Fazla bir süre hastanede kalmadık .Babam Novateryuma geri dönmenin çok tehlikeli olduğunu söyledi .Ve Amos'a taşındık .Bir daha ne Novateryuma gidebildim ne de Novanın haberini alabildim . Ve şimdi , üzerinde kasvetli, üzgün bir hava olan hayallerimin şehrindeydim .Ama Nova yoktu .Onu görmek istedim .Hangi rütbeye yükseldiğini merak ediyordum . Fakat o yükselemeden gitmişti ....Kendini feda etmişti ....Gözümdeki yaşı sildim .Ayağa kalktım .Novanın heykeline koşup sarıldım "Söz veriyorum seni yine göreceğim Nova !" Nova'nın gözleri kapalıydı .Ama biliyordum o beni görmüyor olsa bile hissediyordu .Emindim buna !!!!