Son Savaş [ 1.Kısım]

16 4 5
                                    

Uzun bir aradan sonra hikayemle ilgili bir gelişme olmadığı için üzüldüm sizlerin biraz olsun bu hikayeyi beğenmenizi ummuştum :(

Ama bu hikayeyi manga olarak tasarlayacağımı ve ilerde bir gün filminin çıkacağını duyurmak isterim :)

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Tavana uzun bir süre baktım . İnsanların bir anda Novaya karşı bu tutumunu soğuk davranışlarını bir türlü anlam veremiyordum .

Nova onların hayatı için kendini feda etmişti şimdi ise Novateryum halkından hiç kimse onun adını anmak bile istemiyordu.

İnsanların bir anda ondan soğutan şey neydi ne olabilirdi ki? Yatağımın soluna döndüm . Yastığıma sarıldım . Aileme başıma neler geldiğini dahi bahsedemiyordum . İçimde garip bir burukluk vardı . Onlara doğruları bile söyleyemiyordum . Gerçi onlarında benden birşeyler gizlediğinin farkındaydım sahi o adam ne demişti ordada savaş var kimsenin morelini daha da bozmamak için uçaktan düştüğümü şans eseri ölümden döndüğümü o uçaktaki çoğu kişinin öldürüldüğünü kimseye anlatmamalısın ama neden? ... Kafam düşüncelerle doluydu . Karışık hisler vücuduma nüksetmişti . Birilerinin bana seslendiğini bile duymamıştım . Başımı çevirdim Bio oradaydı üzgün bir şekilde bana bakıyordu .
"Bio ? Ne zaman geldin ? Odaya geldiğini bile farketmemişim ."

Bio düşünceli gözlerle
"Aklından neler geçtiğini bilmeyi çok isterdim . Uzun süredir buradayım öyle bir dalmışsın ki varlığımı bile farketmedin "

Gülümsedim "Bana seslenebilirdin "

Kafasını kaşıdı "Seslendim "
Güldüm .

"Vaycanına cidden başka bir dünyaya gidip gelmişim ."
Bio şaşırdı "Nereye gidip geldin ?"

"Şaşkın o manada demedim uzun süre başka şeyler düşündüğüm için fiziksel olarak varlığını hissetmedim ."

Kafasını iki yana salladı

"Ben hiçbirşey anlamadım"

"Neyse boşver " dedim . Ve kafamı yastığın soğuk tarafına çevirdim .

Bio "Bana neden başka dünyalara gidip geldiğini anlatabilir misin? " belliki pes etmeyecekti .

"Şey bunu nasıl anlatabilirim . " Bio yere bağdaş kurup oturdu .

"Sen anlat ben mantıklı bir metine sığdırmaya çalışırım "

Ona anlatabilirmiydim gerçekten . Ama o da bir insandı sonuçta ve insanlara güvenmemek gerekiyor

"Sene sonu sınavlarını düşünüyorum . Sence başarılı olabilicek miyiz?"

Bio
"Tabiki çünkü biz mükemmel bir takımız . Ve başarısız olmak bile bir başarıdır bunu unutma . Biliyormusun bu akademiye girebilmek için ne kadar çok başarısızlığa düştüm . Kaçkere pes ettim . Ama her defasında denedim. Ve asla vazgeçmedim . "

Bana gülümsedi "Başarısız olsak bile birbirimizi desteklediğimiz sürece daima bir yolunu buluruz "

Ve bana gözlerini kısarak baktı "Bunlarımı dert ediyorsun " ve kahkahayı bastı .

Ona gülümsedim "Biraz olsun morelim düzeldi teşekkür ederim . "

"Dostlar bugünler içindir dostum ."

Yinede emin olamadığım ve ona güvenemediğim için suçluluk duygusu ağır geldi

" Sence buradaki insanlar birşeyleri gizliyor gibi değil mi? "

Kod Adı : Nova  (Düzenlenmeye Alındı )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin