The Alpha, my mate

*·°The Alpha, my mate°·*07)

Hoofdstuk 7: "Auwtch! That hurts!"
~

We lopen achter Wade aan, op weg naar het bos. Onder zijn arm heeft hij de spullen vast voor HetSpel. Ugh.. ik haat dat spel seriously! Ik win echt nooit! Wade stopt met lopen, en legt de spullen op de grond.

Ik ga op de grond zitten, en de anderen volgen al snel mijn voorbeeld. Wade maakt het speldoos voor HetSpel open, en legt alles goed. "Is 'HetSpel' een normaal bordspel?" zegt Case met een rare gezichtsuitdrukking. Het ziet eruit alsof hij moet kaken, of niet probeert te lachen, het is iets daartussen. "Als je moet, ga dan niet hier, maar doe dat op de plek waar het wel hoort," zeg ik, terwijl ik hem raar aankijk.

Case rolt met zijn ogen, en kijkt dan Wade aan. "Dus HetSpel is een gewoon normaal bordspel?" Wade schud zijn hoofd en zegt: "Nee niet zomaar een bordspel, het is hoe zal ik het zeggen? Uh.. het is.. het is gewoon anders okee! Je ziet het vanzelf wel!" zegt hij een tikkeltje geërgerd.

Ik pak de ballonnen die je nodig hebt voor het spel 'HetSpel', een rietje, en een hand vol gepelde pinda's. "Okee, wie begint?" vraag ik als ik het touw pak. "Ik begin wel," zegt Wade grijnzend. De snol.

Hij pakt de dobbelstenen, en schud met zijn handen. Waarom schud iedereen altijd met hun handen als ze dobbelstenen gooien? Het is gewoon raar, je kan het toch gewoon in een keer gooien? Anders duurt het te lang. Ach ja..

Wade gooit de dobbelstenen, en hij krijgt een 4 en een 1. Ik grijns duivels naar hem, en Case en Maiky kijken me raar aan. "Welke?" "Rechterbeen," zucht Wade. Ik knik, en doe een touw om zijn rechterbeen, en hang er een ongeblazen ballon aan. Wade pakt een kaart van de stapel kaarten, en leest het hardop voor. Hij grijnst even en zegt dan: "Kies een medespeler, en maak die vast aan jezelf."

Grijnzend kijkt hij mij aan. Ja joh! Tuurlijk! Het universum haat mij gewoon! Waarom universum, waarom?

'Hou is op met het praten in jezelf! Ik word er gek van!' zeurt Cece.

'Bemoei je niet met mijn leven Cece," zeg ik snors naar haar.

'Ons leven. Ik mag bemoeien wanneer ik wil," zegt ze.

Ik negeer haar gewoon.

'Dat heb ik gehoord!'
'Dat was ook de bedoeling Cece!'

Ik zie de jongens me raar aankijken, en dan schieten ze in de lach. Wat nú weer? Denk ik zuchtend. "Wat?" sis ik. De jongens lijken uitgelachen te zijn, en Wade pinkt een nep traantje weg. "Niets laat maar, Pennel," grijnst hij. Ik kijk hem en de jongens even argwanend aan.

"Wie is er nu aan de beurt?" vraag ik zuchtend. "Jij." Ik knik, en pak de dobbelstenen. Ik schud er eventjes mee, en gooi het dan op het spelbord. Wat? Kijk me niet raar aan okee, ik kan ook schudden met dobbelstenen. Het is gewoon leuk.

Na een tijdje gespeeld te hebben, zijn ze vastgeknoopt aan allemaal opgeblazen ballonnen. Maiku en Case snappen eindelijk wat de bedoeling is van het spel, dat denk ik toch..

Maar nu komt het leukste, maar ook pijnlijkste van het spel HetSpel. De gepelde pinda's en rietjes. Time to plop the baloon. Wade kijkt me duivels grijnzend aan, en ik kijk precies hetzelfde terug. Met een hand vol gepelde pinda's, en een rietje in mijn andere handen, draai ik me om naar Case en Maiky. In mijn ooghoeken zie ik dat Wade hetzelfde heeft gedaan.

Tegelijk beginnen we met het schieten van de pinda's. Case en Maiky maken soort van spastische bewegingen. Het lijkt wel alosf ze mieren in hun broek hebben. Ik draai me om naar Wade, en schiet op hem. "Auwtch! That hurts!" zegt hij grijnzend.

Oh schnizzel! Ik draai me om en ren snel weg. Ik hoor zware voetstappen achter me klinken, en weet zeker dat dat Wade is. Automatisch ga ik sneller rennen. Ik blijf een tijdje door rennen, en stop met rennen als ik er zeker van ben dat Wade niet meer dicht achter me rent. Ik spring een boom in en verstop me op de top van de boom. "BOE!" verschrikt kijk ik om, en zie Wade.

Wat? Maar hoe? Waar? Huh? "Hoe kan je- hoe ben je- ik snap het niet." Wade grijnst. "Pennel ik ken jou beter dan jezelf, pipo," grijnst hij. Misschien moet hij een op anti-grijns-therapie.

'Seriously? Kan je niets originelers verzinnen ofsoo," mompelt Cece.

Die kan echt nooit eens haar opmerkingen voor haarzelf houden hè?

'Hè dat hoorde ik!'
'DAT WAS OOK DE BEDOELING SISTER!'

Cece-negeer fase, aan.

'Tssss.'

"Ow en je weet toch dat al je ballonnen stuk zijn gegaan toen je wegrende?" lacht hij. Ugh! Nu heb ik weer verloren! Ik negeer hem ook, en spring de boom uit. Ik loop weer terug, en Wade loopt achter me aan.

Als ik terug kom zie ik dat Maiky en Case elkaar aan het beschieten zijn met de pinda's. "Hah, ik wist wel dat jullie dit spel leuk vonden," zeg ik grijnzend. De jongens stoppen en kijken me met een ruk aan. "Waaaaaat?! Echt niet!" zeggen ze tegelijk. Ik rol mijn ogen. Tuuuuurlijk. Sure. Not!

»«»«»«»«»«
Heyhey wolfies q;

Ff vraagje, hebben jullie hoofdstuk 4 kunnen lezen? Want er waren een paar technische problemen.. :/
Answer please (;

Anyways, nieuwe chapter, sorry voor het slecht bedachte spel, maar ja..

Hope you liked it!

Thanks btw voor alle votes xxxxx
I really appreciate that! (:

En ik heb een nieuwe cover! Hoe vinden jullie het? Ik vind em echt gorgeous!!! En ik heb het niet alleen over de cover zelf zelf qx

Vote

Comment

Sleep

And dream about this book q;
Nee grapje xD

Toedels xxx