The Alpha, my mate

*·°The Alpha, my mate°·*o4)

Hoofdstuk 4: these boys ve'got peanut brains
~

"Gaat Don zijn smoothie nog drinken?" vraag ik. "Ik denk het niet, hij heeft het denk wel te druk met iets, of beter gezegd iemand anders," grinnikt Andy. Ik grijns. Nu is die smoothie van mij. Moehahahahaha #EvilLaugh. Mijn vrienden kijken me raar aan. "Wat?" vraag ik.

"Je begon heel kwaadaardig te lachen en zei toen: 'Hashtag Evil Laugh'," lachte Any. "Omygosh! Zei ik dat hardop?!" Iedereen knikt. Beschaamt laat ik mijn hoofd hangen, en pak snel de smoothie van Don. Blozend slurp ik de smoothie op. Ineens barst iedereen in lachen uit. Ik kijk ze raar aan, waardoor ze nog harder beginnen te lachen. "Uhum.. zijn jullie wel goed bij jullie hoofd?" vraag ik.

Iedereen haalt zijn schouders op. Ik grijns breed, en slurp weer verder aan Don's smoothie. Even later als iedereen zijn drinken op heeft, en ik nog een vanille milkshake heb genomen, komt Don aanlopen, hand in hand met het meisje waar hij naartoe was gelopen. Ik grijns naar hem en wiebel met mijn wenkbrauwen. Hij rolt met zijn ogen en glimlacht dan.

Als hij bij onze tafel staat, laat hij de hand van het meisje los, en slaat een arm om haar heen. "Hi, ik ben Christal!" stelt het meisje zich vrolijk voor. Iedereen stelt zich ook voor aan haar. Don en Christal gaan bij ons aan tafel zitten. Don gaat zitten op de stoel waar hij eerst op zat, als Christal een stoel wilt pakken, trekt Don haar op zijn schoot, en slaat zijn armen rond haar middel. Christal giechelt als Don wat in haar flusiterd.

"Waar is mijn smoothie?" vraagt Don. Dan voel ik iets in mijn maag borrelen. En opeens laat ik een keiharde (en lange) boer. Geschrokken doe ik mijn hand voor mijn mond. Mensen die langs ons lopen, kijken me misprijzend aan. Ik negeer hun walgende blikken, en kijk naar Don. "Ik niet," zeg ik zo onschuldig mogelijk.

Ik hoor hier en daar wat gegiechel, gegrinnik en gegniffel. "Tuurlijk Penny, we geloven je." "Echt waar?" vraag ik verbaast. Ik kan namelijk echt slecht liegen. "Nee," zegt Case. Ik kijk hem sluw aan. "Arrogante muppet," mompel ik.

Hij grijnst en slaat een arm om me heen. Ik por hem in zijn zij, zodat hij me los zou laten. Maar helaas voor mij, God hates me, deed hij dat niet.

"Ik verveel me, mijn benen zijn lam, en ik wil rennen," zeur ik. "Is hier ergens een bos ofsoo?" mopper ik. "Weet niet, gaan jullie mee kijken?" vraagt Case. Any en Maiky gaan mee, maar de rest blijft. Tsss.. ik wil mijn mate ook vinden.

Samen lopen we naar buiten. "Kunnen jullie het bos ruiken?" vraagt Andy. Iedereen knikt. "Okee dan! Rennen! Wie het laatste daar is, is een pinguïnpoeper," roep ik als ik alvast begin te rennen.

Haha ze kunnen me toch niet inhalen. Ik ren zo snel mogelijk, en na drie kwartier rennen kom ik aan bij een groot stuk bos. Hijgend laat ik me vallen tegen een boom. 10 minuten later zie ik Maiky aan komen rennen, met daarachter Case en Andy op zijn hielen. Als ze eindelijk bij mij aankomen zeg ik: "Het kan me niet schelen dat ik gezegd heb dat de laatste een pinguïnpoeper is, want jullie zijn gewoon allemaal pinguïnpoepers."

"Hoe.. ben je.. zo.. snel.. hier gekomen?.." hijgt Maiky. Ik zucht diep. Deze jongens hebben volgens mij pinda's als hersens. "Wat denken jullie pinguïnpoepers? Ik ben de dochter van een Alpha! Ik zou opvolger zijn! Snappen jullie het nu?!"

De jongens kijken me verbaast aan, met hun pinda hersens..