The Alpha, my mate

*·°The Alpha, my mate°·*o3)

Hoofdstuk 3: Drama met Case
~

"Hoe verdien je dan geld?" vraagt Case. "Wacht," zeg ik, en haal een magazine uit mijn handtas. Ik geef het aan Case. Zijn ogen worden groot als hij de voorkant ziet, daar sta ik op, met mijn keyboard. "Je treed op?" "Nee, ik speel gewoon op straat. Maar als je de hele wereld rondgaat word je zo wel bekend," zeg ik, en steek mijn tong naar hem uit. Hij grijnst en schud lachend zijn hoofd.

De hele reis klets ik gezellig met de jongens, en hebben we wat lolletjes.

Even later hoor ik door de luidsprekers dat we gaan landen. Ik doe snel mijn gordels om, en pak wat kauwgum uit mijn tas. "Wie wilt er kauwgum?" roep ik. Ik hoor naast me en achter me iedereen 'ik' roepen. Ik geef iedereen een kauwgum, behalve Luca, ik geef hem alleen een zeg-eerst-sorry-en-dan-pas-kijk-ik-of-ik-je-kan-vergeven blik.

"Okee, okee. Sorry dat ik zei dat je een snoezig neusje hebt. Ik zal proberen het niet meer te doen," zegt hij. Proberen? Echt waar? Hij kijkt me aan met een pruillipje. "Please?" Hij zet puppy ogen op. Hij weet dat ik daar niet tegen kan. "Stommerd," zeg ik tegen hem, als ik hem een kauwgum geef.

Ik ga weer goed zitten op mijn stoel, en even later voel ik hoe het vliegtuig begint te dalen. Als we dat doen, hoor ik iemand luid in mijn oor smakken. Ik draai me hoofd, en kijk in de ogen van Case. "Gadver Case! Ga is lekker in je eigen oor smakken. Of anders pak ik je kauwgum af!" zeg ik quasi-streng. "Óf..." ik grijns. Ik trek zijn hoofd dichter naar de mijne. Als zijn hoofd nog maar ongeveer 7 centimeter van de mijne verwijderd is, blaas ik een bel met mijn kauwgum en laat het in zijn gezicht ontploffen. Ik hoor de jongens naast me gniffelen, en ik kan het niet laten om in lachen uit te barsten.

Case kijkt me quasi-boos aan, terwijl hij mijn kauwgum, die op zijn neus en mond was ontploft, weghaalt. Als ik weer bijgekomen ben van het lachen, geeft Andy me aan high-five. Als ik weer naar Case kijk barst ik weer in lachen uit. Maar dit keer om zijn rare gezicht die hij trekt. "Ben je nu uitgelachen?" vraagt hij.

"WHAHAHAHAHAHAHAHAhahahahahhahaaaa... ja, Whahahaha.. okee nu.. hahaha," zeg ik grinnikend. Hij schud lachend zijn hoofd. De andere mensen in de vliegtuig vinden ons waarschijnlijk irritant, dus ik probeer even rustig te doen.

Als het vliegtuig eindelijk geland is, pak ik snel al mijn spullen, en loop naar buiten. Daar wacht ik weer op iedereen, en we lopen dan samen naar de douane. We laten onze paspoorten weer zien, en gaan dan op weg naar de gates, om onze bagage op te halen. "Naar welke gate moeten we?" vraagt Luca. "Op naar gate 7!" roep ik. Ik krijg geërgerde blikken toegewerpt van mensen die ons voorbij lopen. Half struikelend rennen we naar gate 7. Met Case op mijn hielen haal ik een kofferdraagrolkardingetje, Case haalt er ook één.

Samen lopen we weer terug. Nou lopen... eerder steppen. "Whiieee!" roep ik, als ik onze vrienden zie. We zetten onze koffers op de kofferdraagrolkardingetje, en lopen dan naar een gezellig uitziende cafeetje.

Ik ga zitten, en naast mij komen Case en Luca zitten. De anderen komen er ook bij zitten. "Wat nemen jullie?" vraag ik. "Ik trakteer!"

"Ik neem een Cappuccino!" "Ik een Espresso!" "Ik een smoothie!" "Ik een aarbeien milkshake!" "Nog een aardbeien milkshake hieroo!" "Geef mij maar een cola." "Okee!" zeg ik, en ik loop naar de bar, om de bestellingen te geven. Ik zelf neem een warme choco met slagroom en mini marshmallows. Hmmmm Yummie!

"Dat word dan 13 euro en 96 cent," zegt de man achter de bar. Ik haal mijn portemonnee erbij en zet alvast een briefje van 5 euro. Als ik zoek naar een briefje van 10 euro, hoor ik de man: "Bedankt en een fijne dag nog verder!" tegen me zeggen. Verward kijk ik de man aan. "Hou de fooi maar," zei een stem achter me.

Quasi-boos draai me om, en ik in het gezicht van Case. "Ik zei toch dat ik zou betalen!" mompel ik. Hij steekt zijn tong naar me uit, en ik doe hetzelfde naar hem toe. We brengen samen de drankjes naar onze tafel. "Jullie kunnen nu al niet zonder elkaar he," plaagt Maiky. "Ha-ha-ha," zeg ik en ik steek ook mijn tong naar hem uit. "Case, volgens mij heb je je mate gevonden," zegt Maiky grinnikend.

"En ik ook!" hoor ik Don enthousiast zeggen. Hij snuift diep de lucht in, en staat dan op. Ik kijk hem raar aan. Hij loopt naar een meisje, en het meisje loopt naar hem. Oooooowh.. nu snap ik het. Don trekt het meisje ergens naartoe, en verdwijnt uit het zicht.

"Één gevonden, nog vier te gaan," zegt Jaydee. Ik grinnik en knik. Ik kan niet wachten om mijn mate te ontmoeten. Mijn wolf zoekt al lang genoeg naar hem.. omygosh of haar! You never know.. ik hoop dat het een hem is, inplaats van een haar. Anders is mijn vader, als ik misschien ooit nog terug keer naar mijn oude roedel, nog meer teleurgesteld in mij.