So near and yet so far (နီးရက်နဲ့ ဝေး)

"ဘယ်လိုဗျ......"

"ဒါကမေမေနဲ့လက်ထက်မဲ့သူ...ပါဆို"

"သားတောင်ဘာမှမသိလိုက်ရပါလား..."

"ဒီလိုပဲသားလေးရယ်..."

မေမေကပျော်နေဟန်ရှိ
ပေမဲ့.....ဦးလေးကြီးရဲ့မျက်
နှာမှာတော့ကြေကွဲဝမ်း
နည်းဖွယ်အပြည့်.....

"ကောင်းပါပြီ မေမေတို့ကြိုက်သလိုစီစဥ်ပါ...."

ကျွန်တော် လည်းဘာမှ
အပိုအလိုပြောမ နေတော့ပဲအိမ်ကိုသာ
တန်းတန်းမတ်မတ်
ပြန်ခဲ့လိုက် တော့သည်....
ဆေးရုံက အပြန်bus ကားလည်း
တိုးမစီးချင် တော့တာနဲ့လမ်းလျှောက်သာ ပြန်ဖြစ်ခဲ့တော့သည်.....
ကျွန်တော်လမ်းလျှောက်နေပင်မဲ့
အတွေးတွေလွန်နေခဲ့တယ်....
ဟိုးတစ်ချိန်က.....အဝေးအချိန်က
ပျော်စရာအမှတ်တရ တွေကို
ပြန်တွေးရင်း ပြုံးမိတယ်....
ဒါပင်မဲ့ မပျော်.....
မေမေနောက်အိမ်ထောင်
ပြုတော့မယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့တင်
ရင်ထဲမှာ....မွန်းကျပ်လာတယ်...
ကျွန်တော်ဒီအခြေအနေကြီးကို
ရုန်းထွက်ချင်နေပေမဲ့......
လှုပ်လေမြှုပ်လေ....နွန်နစ်နေသလိုပင်...
အမေက ကျွန်တော့အပေါ်...
အရမ်းကောင်းတဲ့ သူတော့မဟုတ်ပင်မဲ့
သံယောဇဉ် တော့တွယ်မိသား...
​ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်...အမေ ကအမေပဲမဟုတ်လား........

အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့
ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီး.....
စောင်ပုံထဲမှာ...
သာဝင်ခွေနေလိုက်တော့သည်...
ပုံမှန်နေ့တွေတိုင်းလည်း....
ဒီလိုအထီးကျန်ဆန် ပေမဲ့....
ဒီနေ့မှပို၍ ပျင်းစရာ.....
ကောင်းနေသယောင်.....
ဘာမှဆက်တွေးမနေတော့ပဲ
စိတ်ရှုပ်ရှုပ်နဲ့သာ....
မရရအောင်အိပ်ပျော်အောင်....
အိပ်လိုက်တော့ သည်......

ဒီးးးးးးးးးးးဒီးးးးးးးးးးး

"ဟုတ်ကဲ့.....Gun. ..ပါခဗျာ....."

"Gun......အခုထိမနိုးသေးဘူးလား...."

"new လား...."

"အင်း......နေမကောင်းဘူးလား "

"အင်း....လူကကောင်းတယ်....စိတ်မကောင်းတာပါ "

"ဟမ်....ဘယ်လို"

"မေမေနောက်အိမ်ထောင် ပြုတော့မယ်တဲ့"

"ဟမ်....ဟုတ်လား....ငါလာခဲ့မယ်နော်....ပြင်ဆင်ထားအုံးငါတို့ဆုပေးပွဲသွားရမယ်လေ...."

"အင်း.....ဒါပဲနော် "

"အင်းပါ...."

ဟူး.............
စိတ်ညစ်စရာ များကို
သက်တစ်ချက်ခပ်ပြင်းပြင်း
ချကာမှုတ်ထုတ်လိုက်လိုက်တော့
သည်........

--------------So near and yet so far --------------

"မေမေ....မေမေ.....ထပါအုံး....အီး....အဟင့်"

"အကိုလေး...... စိတ်လျော့ပါ.... "

"သက်ခက်.....သက်ခက်....."

"ဖေဖေဘာလာလုပ်တာလည်း.....ဟမ်...သား
မေးနေတယ်လေ.....ဖေဖေဘာလာလုပ်တာလည်းလို့!!!!!!!!!!. .........!!!!!"

"ဖေဖေ တောင်းပန်ပါတယ်..... တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ....... "

"တော်လိုက်တော့........အခုမှအဲ့စကားတွေလာပြောမနေနဲ့....."

"ငါ.....ငါ....."

"ဖေဖေ.....ဖေဖေ......ညီထက်.....ဖေဖေဘာဖြစ်သွားတာလည်း....."

"ဆရာ....ဆရာ......ကျွန်တော်....ဆရာဝန်သွားခေါ်လိုက်အုံးမယ်...."

"ဘာမှမပူနဲ့..... သွေးစောင့်တက်သွားတာပါ..."

"ဟုတ်ကဲ့.....အကိုလေးအိမ်ပြန်နားလိုက်ပါအုံး...."

"ညီထက်....မေမေကို...ဘယ်သူကသွားပြေလိုက်တာလဲ....ဖေဖေဖောက်ပြန်နေတယ်ဆိုတာ"

"ဒေါ်ကျော့ကလျာ ကဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီးအသိပေးလိုက်တာပါ..."

"ဘာ.......သေသင့်တဲ့မိန်းမ....ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဖေဖေနဲ့က..."

"ဆရာကိုခြိမ်းခြောက်လို့ပါ....."

"စိတ်ပျက်စရာ ပဲ....သူအကြောင်းသိသမျှငါ့ကိုပြော...."

"သားတစ်ယောက် ရှိပါတယ်....အသက်ကတော့16နှစ်ပါ....ဒီနှစ်ပညာတော်သင်သွားမှာပါ.....နာမည်က...
Gunatthapan ပါ...."

"ဘာ......Gun. ..."

ကံတရားက ကျွန်တော်ကို
ကစားနေတာပဲ အမေတစ်
ယောက်လုံးကို ဆုံးထား
ရတာကို မကျေနပ်သေးတဲ့ပုံပဲ
ချစ်ရသူက ဒီလိုအောက်တန်းကျပြီး
ယုတ်မာတဲ့လူတစ်ယောက်ရဲ့ သားတဲ့
စိတ်ပျက်စရာ ပဲ
ကျွန်တော်အထပ်ထပ်အခါခါ သေပြီး
အထပ်ထပ်အခါခါကြေကွဲနေပါပြီ....
တောင်းပန်ပါတယ် Gun ကိုယ်မင်းကို
အရင်လိုကြင်နာတော့မှာမဟုတ်ဘူး...

"ညီထက်အမေ...စျာပနာပွဲအတွက်စီစဥ်ပေးပါအုံး"

"ဟုတ်ကဲ့ဒါဆို ကျွန်တော့ကိုခွင့်ပြုပါအုံး...."

"ဒီ ကမ္ဘာ မှာကြင်နာတတ်တဲ့Offမရှိတော့ဘူး
ဒီနေ့ကစလို့"

စာဖတ်သူတို့အထူးကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်
😍😍😍😍😘😘😘😘
ဖတ်ရတာအဆင်မပြေရင်လည်း
လာပြေနိုင်ပါတယ်
Cmမှာ ဝေဖန်သွားကြပါအုံး
Vote တွေနည်းတယ်
😖😖😖😖😖