So near and yet so far (နီးရက်နဲ့ ဝေး

133 25 6
                                    

"အာ.....ဖယ်ပါ..မိန်းကလေး.."

"ဟီး....ဟီး...ဖယ်ချင်ပါဘူး....... ကျွန်မ
တွဲခေါ်ပေးမယ် လေ.....ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ"

----------- (Sonear and yet so far )-----------

"ဟာ.....ဒီနေ့သူဌေးတစ်ယောက်လောက်
အပိုင်မိလိုကိရင်ကောင်း မယ်......."

ဒီးးးးးးးးးးးးးဒီးးးးးးးးးး

"ဟာ....အရေးထဲ အိမ်ကအကောင် ဖုန်း
လှန်းဆက်နေသေးတယ်......"

"အမေ.......ဘယ်မှာလည်း..."

"ငါ့ဘာသာ ငါ ဘယ်မှာရှိ ရှိပေါ့ဟယ်....
ဘာလို့လဲ ဖုန်း ဆက်တာက......"

"အင်း....ဟိုဟာ...လေမနက်ဖြန်ကျောင်းက
ထူးချွန်စာမေးပွဲမှာ....ဆုရလို့ အဲ့တာ
အမေ့ကိုခေါ်လို့.....လာပေးမှာလား......"

"ငါ......အေအေ...လာခဲ့မယ်....ဆုရတာ ကောင်း
တဲ့ဟာပဲကို......ငါ့ကိုအစောကြီးတော့မလာခိုင်းနဲ့နော်"

"ဟင်......အမေတကယ်ပြောတာလား....."

"အေအေ.....ဟုတ်တယ်လို့ ဒါပဲ"

"အမေဟိုကိုထပ်သွားနေပြန် ပီလား....."

"Gun. ...!!!!!!!!!"

"အော်......အင်း....ဒါ....ဒါပဲနော်"

"ဟူး.......တကယ့်အရှုပ်ပဲ အလို့မှန်းသိရင်
အစကတည်းက......အမလေးလှန့်လိုက်တာ"

Gun mother Pov:ဟင်.....ဘယ်သူလဲဟ...အင်းအဝတ်အစားပုံစံနဲ့...စီးထားတဲ့ဖိနပ်တွေက အကုန်နာမည် ကြီးတံဆိပ် တွေကြည့်ပဲ...
သေချာတယ် ဒီလူ သူဌေးပဲ ဖြစ်ရမယ်...
ဟဲဟဲ.....နည်းနည်းလောက်...ကပ်ချွေလိုက်ဦးမယ်......အင်းမဟုတ်ဘူး
အပိုင်သိမ်းပိုက်ပလိုက် မယ်....ဟီးဟီး....

"အင်း.....ခဏနေတွေ့မယ်....new. ..ချစ်တယ် နော် ငါ့သူငယ်ချင်းလေး...."

"အေးပါ......gunရယ်...ငါလည်းချစ်တယ်....."

ဟီး...ကျွန်တော် တို့နှစ်ယောက် ကအဲ့လို့ပဲ
အသဲပိုတယ် newနဲ့က မူလတန်းကတည်းက
သူငယ်ချင်းဖြစ်လာတာ....... အဲ့တာကြောင့်
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အရမ်းချစ်ကြတာပါ..... အော်မေ့လို ကျွန်တော်က Gunatthapan ပါချစ်စရာကောင်းပီး သနားစရာကောင်းတဲ့
ကောင်လေးပါ ငယ်ငယ်ကတည်းက
အမေက ကျွန်တော့ ကိုသိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး
ဒီအတိုင်း လွှတ်ထားတာ......ကျွန်တော့် အတွက် ထူးထူး ခြားခြား မုန့််တို့ အခြား
အသုံးမဆောင် ပစည်းလေးတွေ တောင်တခါမှ
မဝယ်ပေးဖူး ဘူး ဒါကြောင့် ကျွန်တော်က
မိဘမေတ္တာ လိုအပ်နေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ပေါ့ လူတစ်ယောက် ကျွန်တော့ အပေါ် နည်းနည်းလေးကောင်းလိုက်ပီ ဆိုတာနဲ့ကျွန်တော်က သံယောဇဉ် တွယ်သွားတာ ပီးတောာ့ စိတ်ခံစားလည်း အရမ်းလွယ်တယ်........ တသ်ခုခုဆို မျက်ရည် မခိုင်ဘူး........ကျွန်တော့ အသက်....12နှစ်မှာ..
ကျွန်တော် အစာ ကျွေး နေတဲ့ လမ်းဘေးခွေးလေး ကားတိုက်ပီး သေသွားတော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်ပီး တစ်ပတ်
ေလာက်ထမင်း မစား နိုင်ဘူး.......... အဲ့တုန်းက ဆိုငိုလွန်းလို့ မျက်လုံး တွေကိုဖောငိးလို့....... ကျွန်တော်. အကျောင်းတွေသာပြောရရင်ကုန် မှာတောင်
မဟုတ်ဘူး သိလား...newမလကာသီးစားချင်လို့ဆိုပြီး ဂျီကျတော့ ကျွန်တော် မနေနိုင်မထိုင်နိုင်နဲ့
ကမြင်း ကျောထပီး အပင်တက်တာချော်
ကျပီးလက်ကြိုးဘူး တယ်.......newသာမရှိရင် ကျွန်တော် ဒီလိုပျော်ရွှင်နေနိုင်ပါ့မလား.......

So near and yet so far (နီးရက်နဲ့ ဝေး)Where stories live. Discover now