24

325 11 8
                                    

-1 AY SONRA-

Birisi koluma dokunmasıyla yerimden sıçradım. Göz kapaklarımı kaldırarak karşımdaki kişiye baktım.

"Ege git, uyuyacağım." diye mızmızlandım.

"Kızım burası okul, uyumaya mı geliyorsun sen?" derken durmadan dürttüğü kolumda bir çukur oluştuğuna emindim.

Homurdanarak kalkarken eline sertçe vurdum. "Deştin ya."

Güldü. "Eh kalksaydın sen de."

Gözlerimi kıstım. "Umarım buna değecek bir nedenin vardır." Hain bir gülümseme yayıldı yüzüme. "Yoksa bir ay boyunca çikolata alırsın."

"E çüş! Zaten neredeyse her gün alıyorum." İri gözlerle bana bakarken hala gülüyordum.

"Bonus olur onlarda."

"Şeker hastası olursan bakmam sana." dedi kollarını önünde bağlarken.

Güldüm. "Bakıcıya ihtiyacım yok zaten. Her neyse ne oldu?"

Poposuyla beni yana itekleyerek tek kişilik sıraya ikimizi de zor şer sığdırdı. Kulağıma doğru yaklaşarak fısıldadı. "Sezen'i ayarladım. Sena ile tanıştı ve konuşuyorlar."

Elimi omzuna koyarak ona tutundum. "Sence Sena ona anlatır mı?" diye fısıldadım ben de.

"Sezen akıllı adamdır. Bir şekilde ağzından laf alır ama iki hafta falan sürebilir."

Omuz silkelememle çenesine vurdum. Acıyla inleyerek geri çekilirken kahkahama engel olamadım. Gülmekten karnıma ağrı girerken çenesini tutmuş sinirle bana bakıyordu.

Güldüm. "Öyle olacağını valla düşünmemiştim." dedim hala gülerken.

Çenesi ovaladı. "Ulan incecik kız bana hasar verdi resmen."

Elimi çenesine koyarak ovaladım. "Özür dilerim."

Elimi tutarak çekti ve yeniden kulağıöa doğru yaklaştı. "Enez kapıda bize bakıyor." demesiyle kasıldım.

"Kendini haklı gördüğü için seviniyordur." dedim ifadesiz bir sesle.

"Hiç öyle görünmüyor." derken geri çekildi ama ondan tarafa bakmadım. Sadece yanımda oturan Ege'ye bakıyordum.

Kantideki olaydan iki gün sonra Enez ile Ahu ayrılmıştı. Neden olduğunu herkes biliyordu ama kulaklarımın kapatarak duymak istememiştim. Onu bir şekilde hayatımdan çıkartmıştım ama ne yazık ki kalbimdeki en derin yara hala oydu. Hatta kalbimdeki en büyük sevgi de ona aitti.

Bazı günler hesaplara girerek bakmama engel olamıyor olsam da artık yazabileceğim bir numarası yoktu. O gün telefonu sıfırlamıştım ve bütün resimlerimizle beraber numarası da maziye karışmıştı.

Keşke kalbime de reset atabilseydim.

Beni Affedecek Misin? | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin