30

326 10 8
                                    


Başımı gömdüğüm test kitabından bir saniye dahi kafamı kaldırmaksızın soruları peş peşe çözüyordum.

Kafamın içi o kadar kalabalıktı ki, düşünmemek için integral sorularına gömülmüş, nefes dahi almadan soluksuzca çözüyordum. Bilmem kaçıncı sorumu bitirip D şıkkını işaretlerken alttaki soruyu okumaya başlamıştım bile.

Sayı ve harfleri kurallara göre yerleştirirken tepemde dikilen bir bedeni hissettim. Bakma gereği duymadan soruyu çözmeye devam ettim. Sonuçu bulduğum gibi A şıkkını daire içine alıp diğeri soruya geçecektim ki birisi elimdeki kalemi aldı ve sertçe sıraya bıraktı.

Kafamı kaldırmamla Sena ile göz göze geldim.

Bir sen eksiktin.

"Git işine, Sena. Yorma beni." dedim ve yeniden kalemi almak için uzanmıştım ki benden önce davranarak aldı.

"Sen ne iğrenç bir insansın!" diye bağırmasıyla öfkeli bakışlarım anında gözlerine kaydı.

"Pardon?" dedim oturduğum yerden kalkarken. "Sen önce kendine bak!" Yüksek sesimle beraber herkesin dikkati bize dönerken dışarıdan duyanlarda sınıfa geliyordu.

Buse öfkeyle içeriye girdi. "Geri bas kızım!" diye bağırırak üzerimize geliyordu ki işaret ederek durmasını söyledim.

Bu benim meselemdi.

"Karaktersizin tekisin!" diye bağırdı suratıma doğru.

Alayla güldüm. "Yaptığın şerefsizlik gün yüzüne çıkacak diye tutuştun mu?" dedim tükürürcesine. "Ay kıyamam!"

"Doğru konuş!" diye bağırdı.

"Doğru bir insan olsaydın doğru konuşurdum." dememle herkes ayrı bir ağızdan bağırdı. Gözlerimi devirdim.

Kolumu tutup beni kendine çekmesiyle itekleyerek aramıza mesafe koydum. "Önce laflarına sonra da hareketlerine dikkat et! Yemin ederim o resimleri herkese dağıtırım. Başta da Enez görür." diye tısladım.

"Zaten dağıtacaksın." diye bağırdı. "Nasıl bir karaktersiz olduğunu kanıtla hadi!"

Öfkeyle soludum. "Onları paylaşınca kim karaktersiz olur acaba?"

"Mira..." diye fısıldadı. "Yapma."

Küçümseyici bir bakış attım. "Yapmayacağım zaten. Ben sen kadar karaktersiz değilim."

Omzuna çarpıp sertçe yanından geçerken kapıda bizi izleyen Enez ile göz göze geldim. Homurdanarak yanından geçerken bana seslendi ama durmadım. Koşar adımlarla lavaboya gittim.

Beni Affedecek Misin? | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin