My Sister, My Rival ✓

Chapter 11

Ashley's pov

"Good afternoon, Mr. Martinez! We are delighted to have you here!" Masayang bati ni Miss Saragoza, ang principal ng paaralang pagmamay-ari ng pamilya namin.

"Good afternoon, ma'am. This is my daughter, Ashley." Pakilala sa akin ni dad at hinawakan ang balikat ko.

"Good afternoon, Ashley! Mr. Martinez, akala ko ba ay dalawa ang anak mo na mag-aaral dito?" Tanong niya.

"My other daughter changed her mind. Mas gusto niya daw mag-aral sa Pinas. Anyway, kamusta ang pagpapatakbo mo sa paaralang ito?" Tanong ni dad.

"Great, Mr. Martinez. You have nothing to worry about because all the students here are well discipline. Please, let me give you a tour." Tumango lang si daddy kaya sumunod ako sa kanya.

Mukhang nauna ang christmas break namin sa Pinas dahil nandito pa ang mga estudyante.

This isn't an all girls school, kaya may mga lalaki din.

Habang naglalakad kami ay nasa tabi lang ako ni dad habang nasa harap namin ang principal na salita ng salita tungkol sa mga nadadaanan namin pero hindi naman ako nakikinig dahil mas focus ang atensyon ko sa lugar dahil ang ganda at ang linis.

May mga estudyanteng nakakapansin din sa amin kaya medyo nahihiya ako dahil nagmumukha ako tanga na manghang-mangha sa lugar.

Ilang minuto na ang lumipas at palakad-lakad pa rin kami dahil sadyang sobrang laki ng university.

"Dad, I need to use the restroom." Paalam ko sa kanya.

"Want me to guide you there? You might get lost." Tanong niya.

"No thanks, dad. I think I saw it earlier. I'll just catch up on you later."

"Okay, be quick." Utos niya at tumango naman ako.

Habang palakad-lakad ako ay hindi ko talaga maiwasang hindi mamangha sa paligid. Sobrang ganda grabe!

"Oh no! I'm so sorry!" Sabi ko nang may mabangga ako.

"It's okay. You're new here?" He asked. Damn, that voice is so attractive!

"Uh, no. I am the daughter of the owner of this school." Sagot ko.

"Well nice to meet you, Ms. Martinez." It isn't a surprise that he knows my surname. I mean, kilala lahat ng tao dito sa university si dad at ang pamilya niya.

"Thank you. What's your name?" I suddenly asked.

"Tristan, full blooded filipino. Ikaw?" Tanong niya.

"Ashley. Uhm, Tristan. Pwede mo ba ituro sa akin kung nasaan 'yung restroom? Baka kasi mainip si daddy kakahintay sa akin at hindi niya pala alam na naliligaw na ako." Pakiusap ko at natawa naman siya.

"Yeah, sure. Samahan na kita." Tumango ako at naglakad na kami.

"So, binisita niyo ng family mo ang school?" He asked.

"Yeah but it's just me and dad. Plano kasi ng pamilya ko na dito ako mag-aral ng college which is next year. Dapat nga rin ay dito din mag-aaral ang sister ko but she changed her mind." Paliwanag ko.

"I hope I'm not bothering you. Wala ka pa bang klase?"

"Wala. May meeting kasi ang teacher namin kaya free time namin ngayon. By the way, ito na 'yung restroom." Sabi niya at tumigil kami sa paglalakad.

"Thank you sa paghatid mo sa akin, Tristan."

"You're welcome. Maiwan na kita, may kailangan pa akong asikasuhin eh."

"Sige, salamat ulit." Tumango lang siya at umalis na samantalang ako ay pumasok na sa loob ng restroom.

Makalipas ang ilang minuto ay lumabas na ako ng restroom. Babalik na sana ako kung nasaan sila daddy nang maisipan kong hanapin ulit si Tristan.

"Ashley."

"Ay, daddy!" Gulat akong napalingon nang may tumawag sa akin.

"Anong ginagawa mo't pagala-gala ka?" He asked.

"Ah eh hinahanap po kita, daddy. Hindi mo naman po kasi sinabi na ganito pala kalaki ang school mo." Reklamo ko at natawa naman siya.

"Oh siya, we better head home. Hinahanap na tayo ng mommy mo." Aya niya at tumango naman ako tsaka kami bumalik sa parking lot.

"Thank you so much, Mr. Martinez for coming here." Sabi ng principal pagdating namin sa tapat ng kotse namin.

"You're welcome, miss principal. I am glad that you can be able to run the school very well." Sabi naman ni daddy.

Habang nag-uusap sila ay patingin-tingin lang ako sa paligid nang makita ko ulit si Tristan na may kasamang mga lalaki na siguro ay kaibigan niya.

Nginitian niya lang ako at pasimpleng ngumiti.

Ngumiti din ako at tumango lang. Nakita ko naman na parang biglang nang-asar ang mga kaibigan niya na tila mga tanga na parang kinikilig na ewan.

"Ashley, payag ka na bang dito mag-aral?" Biglang tanong ni daddy.

"Yes po, daddy. Payag po ako." Nakangiti kong sagot.

"Well, that's good to hear. We'll see you next year, Ashley!" Masayang tugon ni Miss Saragoza.

"We better go now, Miss Saragoza. See you again soon." Paalam ni daddy at naglahad ng kamay.

"We'll see you both again soon."

...

"Hi, mommy." Bati ko at nakipagbeso sa kanya.

"Oh hi, sweetie. How's the school?" Tanong niya.

"It's great. Ang ganda at ang linis ng university. Mababait din ang mga estudyante."

"Really? May kaibigan kana dun?" Tanong ni Crystal.

"Wala naman pero may nakilala ako. Tinulungan niya akong makapunta sa restroom." Sagot ko.

"Anyway, sigurado kana ba talagang ayaw mo na pumasok sa university na iyon? Ang ganda talaga eh!"

"Oo nga, Crystal. What made you change your mind, anak?" Tanong ni daddy na kakarsting lang.

"Uhm, I really don't know, dad. It's just I think, I want to stay back in the Philippines. Kung sumama po kasi ako kay ate dito, I couldn't go to Mommy Irish's grave."

Well, hindi ko inasahan ang sagot na iyon ha.

"We know you miss her so much, hun." Lumapit si mommy kay Crystal para yakapin ito.

"Yeah, mom. But not that much, thanks to you." Sabi ni Crystal at ngumiti naman si mommy.

"By the way, Ashley. Sinong nginingitian mo kanina?" Pag-iiba ni daddy ng usapan dahil nagiging malungkot na ang atmosphere namin.

Pero bakit ako naman 'yung ginawang topic?!

"Who?" Mom asked.

"I saw her smiled while I was talking to the principal. She isn't looking at us, she's looking somwhere else." Napangisi naman si Crystal habang ako ay pilit na tinatago ang hiya.

"No one." Sagot ko agad.

"Ang ganda po kasi ng university at medyo nae-excite ako na mag-aral dun." Pagsisinungaling ko.

"Oh, masaya lang naman pala siya dahil sa university eh. Ikaw talaga, Asher. Over thinker ka kahit kailan." Iling-iling na sabi ni mommy at natawa naman kami.

To be continued