Daddy RDJ

7.bölüm

Gözlerimi hafifçe araladığımda karnımın üstünde oturan Alesia'yla höz göze geldik.
"Günaydın."
"Günaydın."
Dirseklerimin üstünde doğrulup odaya göz gezdirdim.
"İçeride böcek var Robert."
Ellerini göğsüme koyup üstüme doğru eğildi.
"Korkuyor musun böcekten?"

Sadece rengarenk olan böceklerden korkuyordu. Renkli şeyler onu kovalayınca renk körlüğü yüzünden göremediğini birkaç kez belirtmişti.

"Sadece renkli olanlardan..."

Doğrulduğumda kucağımdan kalkmadı.
"Günaydın."
Kıkırdayıp tek elimi beline koydum.
"Biraz önce günaydınlaştık ya..."
"Olsun. Bir daha günaydın."
Elimle gözümü ovuşturdum.
"Günaydın."
"Dün akşam anneme haber verdin mi?"
"Bende olduğunu söyledim."
Hafifçe tebessüm etti.
"Kafası güzeldi ve anlamadı değil mi?"
Annesini iyi tanıyordu.

Cevap vermediğimde kafasını omzuma koydu. Belindeki tutuşumu sıkılaştırıp omzuna bir öpücük bıraktım.

"Şuradaki sen misin?"
Çerçevedeki fotoğrafa doğru parmağını uzattığında kafamı olumlu anlamda salladım.
"Orada kaç yaşındaydın?"
"21 civarıda..."
Kıkırdayıp masadan aşağıya indi.
"Hızlı dönemlerin miydi?"
Çerçeveye doğru yürürken ayağının bükülmesiyle sendeledi. Öne atılıp belini kavrayacakken elini havaya kaldırdı.
"Düşmedim. Düşmedim."

Uzanıp çerçeveyi eline aldı.
"Çok yakışıklıymışsın."
"Şimdi değil miyim?"
"Şimdi karizmatiksin."
"Yakışıklı değil miyim?"
Arkasına yaklaşıp hafifçe beline dokunduğumda kıkırdadı.
"Değilsin."
"Öyle mi?!"
Abartılı bir şekilde tepki verip kaşlarımı kaldırdığımda bana döndü. Elleriyle yanaklarımı kavrayıp parmak uçlarında yükseldi.
"Yakışıklı değilsin babacık."