Günler bazen geçmek bilmiyordu burada. Bazense o kadar hızlı geçiyordu ki, yatağa başımı koyduğumda sanki bir dakika önce yataktan kalkmışım gibi hissediyordum.
Deniz biraz soğuktu o yüzden bu hafta girmemekte kararlıydım.
Ah bir de, yandakilerin yeni ev sahibi olduğunu öğrendik. Daha doğrusu babam kurumuş dalları çöplüğe taşırken yan komşuyla karşılaşmış ve muhabbet etmişler.
Babamın ceketinden yürüttüğüm sigarayı alıp yaktım. Saat gece 1 civarıydı. Balkonda ucu bucağı gözükmeyen kara deliğe bakıyordum. Geceleyin deniz giderdi de sanki yerine bir hiçlik gelirdi. Uçurum gibi. Biraz korkutucu ama cezbediciydi bu boşluk.
Sigara içen biri değildim ama arada sırada oradan buradan bulduğumu da kaçırmazdım. Açıkçası sigara içmemem biraz da paketlerin pahalı oluşundan dolayıydı.
Bir yandan müzik dinlerken yan taraftan gelen bir ışık hüzmesi sinirimi bozmuştu. Kafamı çevirip soluma bakındım.
Beril Hanım odasının ışığını yakmıştı. Bu saatte niye uyanıktı ki? Bana ne uyanıksa uyanık, dedim içimden ve önüme döndüm.
Bir süre sonra merakıma yenik düşerek kafamı tekrar sol tarafa çevirdim.
Bücür kafasını penceresinden çıkarmış dışarıya bakıyordu. Beni karanlıkta olduğum için görmesi pek mümkün değildi.
Biraz düşünceli gözüküyordu.
Saçları savruluyordu arada hiddetlenen rüzgarın etkisiyle.
Başını öne eğdi. Elleriyle gözlerini kapattı.
Ağlıyor muydu o?
Durum gittikçe ilginçleştiği için merakla çalıntı sigaramdan bir nefes çektim ve yana üfledim. Ama rüzgardan dolayı hepsi tekrar yüzüme geldi.
Elimle havadaki dumanı dağıttım, gözümü yakmaya başlamıştı çünkü.
O sırada ışık gitti. Hafifçe doğrulup baktım, Beril gitmişti.
Bir şey mi olmuştu ki? Neden ağlıyordu?
Oysa sabah gayet neşeli bir şekilde benimle dalga geçmişti. Mutlu gözüküyordu.
Bu kadar vurdumduymaz ve sinir bozucu birinin gözlerimin önünde ağlayışı fikrine hala uzaktım.Herkesin duyguları vardır öyle değil mi? İster saklasınlar, ister saklamasınlar herkesin duyguları vardır.
Bazen kendi içime çekildiğim için diğer insanların nasıl olduklarını, neler hissettiklerini, nasıl yaşadıklarını unutuyordum.
Aklım onda kalmıştı. İçim sıkılmıştı bu duruma.
Ama o an aklıma başka bir şey geldi. Ben ne zamandan beri tanımadığım birini önemser olmuştum?
Önümdeki dümdüz kara uçuruma baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
geceler (gxg)
Short Story「1. #lesbian」 kafasını yukarı kaldırdı ve mırıldandı. "Sen, ben ve yıldızlar." -soft bir hikayedir-