Kanlı Okul

Bodrum

(Galerideki resim Dave..)

- Inanmiyorum. Mitoloji kitaplarına bayılırım. Okuyabilir miyim?

- Ben de severim ama bu çok cocuksuydu.

Dedikten sonra kitabı aldi ve çöpe attı.

- Ama Mitoloji kitapları...

Dave: Cinayetler tekrar başlamış. Bu sefer 2 ceset. Orman yolunda koşu yapan iki kişi bulmuş cesetleri.

Herkes şaşkın şaşkın bakıyordu.

Ama.. Bu sefer okul var. Tatil edilmemiş.

Herkes okula gitmek için dışarı çıktı. Erica, Tyler , ve Dave kendi arabalariyla giderken. Mia Ana' nin arabasıyla gidiyordu.

- Çıkışta bir şeyler yaparız değil mi?

- Yaparız Mia. Tabu oynamaya ne dersin?

*****
* Mia *

Okulda igrenc bir koku var ama ne oldugu belli degil sanirim. Gorunuse bakarsak Ana ve digerleri bu kokudan baya rahatsiz ama pekte rahatsiz edici bir koku degil. Sanirim bu sadece benim icin gecerliydi. Siniftaki herkes hatta ogretmenler bile disariya cikip geri geliyorlardi.

Dave: Bence bu kokunun kaynagini bulmaliyiz.

Herkes kafa salladi ben haric. Kokunun yogun oldugu tarafa dogru gittiklerini soylediler ama ben tek kalmistim. Sanirim bu kokuya daha fazla dayanamayip disari cikmislardi. Merdivenlerden asagiya indigimde koku daha da artiyordu. Bodrumda ne olabilirdi ki. Bodruma ilk kez iniyordum. Acikcasi baya korkunc bir yerdi. Sanki yerlerde kurumus kan izleri vardi. Ilerledikce koku artiyordu. Ileride. Koridorun bitis yerinde bir kapi vardi ve koku bu kapinin ardindan geliyordu.
Kapinin ustunde girilmez yaziyordu.
- Boyle yazilari kim takar ki. Dedigim de

Kisik bir sesle " Takmalisin" diye bir ses yankilandi. Arkama hizla donup sesin nereden geldigini anlamak istiyordum. Iki adim attigim da her yer kapkaranlik oldu. Elektirikler mi gitmisti ve koskoca okulun jeneratoru yokmuydu?..

Telefonunu cikarip feneri yakmak istedim ama telefonum yoktu.

- Telefonu mu ariyorsun?
Dedi biri.

- Kimsin sen?

- 3 gun uyudugunu biliyormuydun? Peki ya arkadaslarinin senden gizledigi bir seyler oldugunu? Onu da mi bilmiyorsun?

- Ne sacmaliyorsun ve kimsin!

Birden elektirikler geri geldi. Ya da jenerator devreye girmisti. Kimse yoktu. Kimdi o?

Korkuyordum ama o kapiyi da acmak istiyordum. Merakim korkumu yenmisti. Kapinin kulbuna elimi uzattim. Onceden acilmayan kapi simdi kolaylikla acilmisti.
Kapiyi yavas yavas actim karsimda duran cesetle neye ugradigimi sasirdim. Tam ciglik atacaktim ki. Biri agzimi kapatti. Kurtulmak istiyordum ama olmuyordu. Guclu biriydi...

***** Ana *****

- Mia nerede?

Dave:  En son biraktigimda buradaydi. Belki siniftadir. Ya da bahcede.

Tyler: Siniftan geliyorum sinifta kimse yok.

Bahce de de yok dedi Erica.

Neredeydi bu kiz.

- Hadi herkes her kata baksin.

Tyler 1. Kata. Dave 2. Kata. Erica 3. Ve ben ise bodruma gidiyordum.

Koku burada fazla yogundu ve gozlerim yasariyordu. Sanirim gozlerim kizila donmustu kendini korumak icin. Bodrumda hic gormedigim bir kapi vardi. Kapiyi acmak icin yoneldigim de. Acilmadi. Kapinin arkasinda bir sey oldugu belliydi. Biraz zorlayinca yarim bir sekilde acildi. Kafa mi uzattim ve kapinin arkasina dogru baktim

- Miaaaa.

Oyle tiz bir ses cikardim ki. Bu ses vampirlerle iletisim sesi. Dave , Erica  ve Tyler aninda geldi. Biri beni cekmisti. Kim cekmisti bilmiyorum ama hepsinin yuzunde ayni ifade vardi.

Kekeliyerek

- Mia

Dedim.

Dave' nin "Ne oldu Mia'ya."

Demesiyle kapiyi acip iceriye girmesi bir oldu. Agzindan tek bir kelime cikmamisti ama gozleri dolmustu.
Erica ve Tyler merakli gozlerle bir bana bir de Dave'e bakiyorlardi. Ikisi de ne oldugunu anlamak icin Dave'nin yanina gittiler. Saskinliklari yuzlerinden belliydi. Hepimiz ne yapacagimizi bilmiyorduk.

Erica sessizligi bozmustu.

- Artik 3 cesedimiz var. Hatta 4 diyebiliriz.

Dave Erica' nin ustune yurudu "Olmedi o olmeyecek" dedi.

Hepimiz Dave' yi ilk kez boyle goruyorduk. Normalde sessiz ve sakin bir cocuktu...

Mia'yi kucugina aldi ve merdivenleri hizla cikti. Arkasindan gittik. Hastaneye goturmesini beklerken harabe gibi bir yere getirdi.

- Mia'yi burada yasatamazsin ya da iyilestiremezsin. Suraya bak burasi mikrop yuvasi. Dedi Erica.

Dave iceriye girdi. Bizde girmek zorundaydik. Icerisi disarisiyla ayni degildi. Birbirinden bagimsiz iki ev gibiydi..

Disarisi harabe icerisi mukemmel bir yerdi ama tek odaliydi. Bir kapidan daha girdik. Yok artik! Yeni bir yer daha. Kimse yok , sessiz ve karanlikti. Goz gozu gormuyor denilebilir. Birisi ritim seklinde eline vurdu ve lambalar yandi.

Aman Tanrim!...