Büyükannenin evi

471 28 16
                                    

Erica büyükannesinin evinde küçük bir parti duzenleyecekti. Okuldan konuştuğumuz 3-5 kişi ve bizim tayfa.
Erica: Büyükannemden izin aldim. Göl kenarında çok güzel bir evi var ama uzun zamandır kimse gitmiyor. Bir el atmamiz lazım.
Ana ve Mia gülerek kafa salladılar. Kısa süre içerisinde eve gelmişlerdi.
Ev gölün kenarinda büyük ve şatafatlı bir evdi. İçeriye girip odaları gezmeye başladı Mia ve Ana.
Bir odanın tamamı kitaplarla kaplıydı.
Ana: Senin büyükannen bizim gibiydi değil mi Erica?

Erica: Evet Ana ne oldu?

Ana: Bunca kitap içerisinde yeni türler olabilir mi? Dedi kitapları ellerken.

Erica: Bilmem. Olsa büyükannem söylerdi.

Ana: Yine de kitaplara bir bakalım.

Kitaplar arasinda farklı bir kitap bulmaya çalışıyordu her biri.

Mia: Dolabın alt tarafındaki bölmeye bakıyorum.
Dedi ve dolabın kapağını açtı. Dolabın içi düzensiz kitaplarla doluydu. Her birini teker teker kontrol edip dışarıya çıkarıyordu. Sonuncu kitabı da inceleyip dışarıya çıkardı. Dolabın arkasındaki gördüğü sürgüyü çekince bir geçit açıldı. Mia'nın şaşkınlığı yüzünden okunuyordu. Geçidi görünce bir insan gecebilecek büyüklüğündeki kapıdan kafasını uzattı. Kafasını uzatır uzatmaz ışıklar yandı. Duvara yaslanmış küçük bir merdiven vardı. Bedenimi dolaba gömülmüş kapidan sokup merdivenlerden indim. Karanlık bir yer değildi ama korkutucu duruyordu.Her an bir şeyler çıkabilir gibi.
Uzun koridoru geçtikten sonra bir kapı çıktı onume. Kapıyı yavaşça açtım. Küçük bir oda ve kitaplarla dolu. Kitapların biri göze çarpıyor. Çünkü diger kitaplarin 2 katı büyüklüğünde ve kapkara bir kapla kaplı. Kabı yırttım. Sanırım. Aradığımız kitabı bulmustuk.
" Dev Akrepler"
Hemen kızlara seslendim. Ana, Erica.

Kizlar 2 dakika sonra buradaydi...

Ana: Mia..

Mia: Soru sormanın zamanı değil Ana. Bizi büyük bir tehlike bekliyor gibi.

Deyip. Kitabın ön kapağını onlari dogru uzattim.

Erica: Bu da ne?

Mia kitabın sayfalarını araliyordu. Birden 44. Sayfa açıldı. O sayfada bir kağıt vardi. Mavi çizgiyle çizilmiş çizgiler. Belli bir mavi çizginin üstünde ki kırmızı çizgiler ve sarı renkle belirtilmiş iki nokta.

Mia: Bu da ne?

Erica ve Ana kağıdın üstündeki şekilleri anlamaya çalışıyorlardı.

Ana: Burada büyük bir eve benzer bir şey var. Sarı nokta'nın biri orada.

Mia daha detaylı bakmak için yanlarina gitti.
Mia: Farkında mısınız? Buradaki ev şu an bulunduğumuz eve benziyor.

Ana ve Erica saskinlikla bakıyordu.

Mia: Farkındaysanız sarı noktadan hemen sonra kırmızı işaretler başlıyor. Sanki bir yol gibi. Ve kırmızı çizgiler diğer sarı noktada bitiyor. Diğer sarı nokta ise büyük bir ağaca benziyor. Bu bir harita. Harita bizi ya gizemli yeni bir yere götürecek ya da dev akreplere.

Erica: Bu kitabı bitirmeden oraya gidemeyiz. Neyle karşılaşacağımızı bilmiyoruz. Eğer dev akreplerle karşılaşacaksak onlarla ilgili bilgi edilmeliyiz. Hadi diğerlerini çağıralım ve bugün ki partiyi iptal edelim.

Ana diğerlerini çağırırken Erica partiyi iptal ediyordu. Ben ise kitabı okumaya başlamıştım. Hepsi birden içeri girdi.

Dave: Ne oldu?

Mia kitabı elinden bıraktı ve Dave'e doğru koştu.
Dave'nin kucağına atladı ve dudaklarına yapıştı. 5 dakika boyunca onlar keyiflerine baktı.

Bize katildiklarinda her şeyi anlatmaya başladık ve kitabı okumaya başladık.

Mia: " İnsan görünümünde olan bu tür. Arkalarında zehirli kuyrukları olduğu için insanlar tarafından Dev Akrepler ismini almıştır. Vampirler gibi özel güçleri yoktur. Vampirler ve kurtlar gibi çok hızlı hareket de edemezler. İyi dövüşürler. Dikkat edilmesi gereken tek noktaları zehirli kuyruklarıdır. Bu türü öldürmek için öncelikle kuyruğunu kesmek gerekir.."

Sonra da kendini öldürmek! Dedi soğukkanlılıkla..

Ana: Ne yapacağız?

Dave: Pekte zor gibi durmuyorlar. Dikkat etmemiz gereken sadece kuyrukları.

Tyler: Peki zehirleri hakkında bir şey yazmiyor mu? Zehirleri öldürüyor mu?

Mia kitabın sayfalarını karıştırdı.

Mia: Buldum. Zehirleri öldürücü değilmiş. Sadece vücudundaki zehir disari atilana kadar hareket edemiyormussunuz. Yani geçici felclik gibi bir şey..

Erica: Eğer zehirlerinin tadına bakarsak hepimiz birden sonumuz ölüm olur.

Dave: Hemen gitmemeliyiz. Yakın dövüşmeyi öğrenmeliyiz. Kuyruklarindan darbe almamamiz gerekiyor. Mia artık sen de işin icindesin. Kesici bir alet kullanmayı öğrenmen gerek.

Herkes yakın dövüş egitimi alıyordu. Mia da ok atmayi öğreniyordu...

Uzun bir aradan sonra merhaba. Tekrardan yazmaya basladim. İnşallah begenirsiniz. Voteler artsin ve yorumlari bol tutun.. iyi okumalar ve iyi akşamlar.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 03, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kanlı OkulHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin