Hürkan uyandığında koltuktaydı.Etrafına bakındı ama Ömer yoktu.
Hürkan=Ömer? Evde misin?
Evden sesler gelmiyordu galiba evde değildi.Ardından dış kapı aralandı,gelen Ömer'di.
Ömer=A sen uyandın mı? Kapı sesi yüzünden mi uyandın?
Hürkan=Nerdeydin sen?
Ömer=Markete gitmiştim bir kaç bir şey aldım.
Hürkan=Bir daha bana haber vermeden çıkma.
Ömer=Sanki evliymişiz gibi konuşuyorsun.
Hürkan=A-alâkası bile yok.Sadece bana haber vermeden çıkma.
Ömer=İyi peki çıkmam.
Hürkan Ömer'in elindeki poşetleri aldı.
Hürkan=Neler aldın?
Ömer=Kahvaltı için bişeyler aldım ve bir kaç atıştırmalık.
Hürkan=Güzel.
Ömer=Hürkan.
Hürkan=Evet?
Ömer=Dün gece kendine zarar vermeye çalışıyordun,şimdi ise hiç olmamış gibi davranıyorsun.
Hürkan=Belki de unutmaya çalışıyorum.
Ömer=Peki,öyle diyorsan.
Hürkan=Hadi kahvaltı edelim.
Hürkan'da dünden eser yok gibi görünüyordu.Mutlu gözüküyordu ama daha çok mutlu olmaya çalışıyor gibi.
Birlikte kahvaltı hazırlamaya başladılar.
Hürkan=Bıçağı uzatsana ekmeği kesiyim.
Ömer=Ben keserim ya.Sen yumurtaları kır.
Hürkan=Pekâlâ.
Ömer fazla paranoyaktı.Hürkan'ın bıçağı almasına bile izin vermiyordu.
Ömer ekmeği dilimlerken Hürkan'da yumurtayı yapıyordu.Bir süre sonra kahvaltı hazırdı.
Oturdular ve kahvaltılarını etmeye başladılar.
Ömer=Senin evinde çok fazla kalıyormuşum gibime geliyor.
Hürkan=Rahatsız mı oluyorsun?
Ömer=Hayır.Hem de hiç ama bilmiyorum sadece,sana rahatsızlık veriyormuşum gibime geliyor.
Hürkan=Ömer,evimde kalmanı ben söyledim.Rahatsız olsam neden istiyim ki?
Ömer=Yani evet,haklısın.
Hürkan=Gidicek misin?
Ömer=Gidiyim mi?
Hürkan=Bence gitme ne olur ne olmaz kendime zarar veririm falan.
Ömer=Hürkan.Hiç komik değildi.
Hürkan=Tamam tamam.Sana bir şey sorucam.
Ömer=Sor.
Hürkan=Hani şu öpücük gerçek miydi değil miydi?
Ömer=Şey...of tamam ya gerçek,gerçekti.
Hürkan=Ciddi misin!
Ömer=Evet ama bir anlık bişeydi ve fazla içmiştim.
Hürkan=Umrumda bile değil,gerçek olduğunu söyledin ya o bana yeter.
Ömer=Şimdi sürekli bunun lafını yapıcaksın değil mi?
Hürkan=Hem de her aklıma geldiğinde.
