Sen bir şiirsin ve o gün yazıldın ruhuma, şair ettin tanrım şu sefil kulunuda.
Ey karanlık şu gökyüzü ziyan ortalıkta, sen olmasan aydınlık görünüyordu bütün yollar.
Mutluğun bir su misali suretime çarpsında, uyanayım şu hüsrandan.
Fazla geliyorum bu güzelliklerle dolu yüreğine.
Adın kulaklarıma dokunduğunda ter basıyor sarsılıyorum be... kadın bir git başımdan.
Bir sual misali okun kulaklarıma, en güzel cevaplarımı sana sunayım.
Bu aciz kelimelerde olmasa seni nasıl atardım içimden.
