Gök yüzünde bulutlar azaldı, gece çöküyor üstüme.
Azaldı umutlarım kazıldı mezarım, toprak atın üstüme.
Geçmişteki rüyalarım, geleceğimin aynası
Yaşamın içinde, doğruysa kalır
Keder, kahır, dert çekmedikçe yaşamış olmazsın
Yaşamış olsanda o yaşamın içinde doğru yolu bulamazsın.
Yolunu kaybedenlerle aynı yoldayım, yürümekle kat edilmez bu yol
Bir çizginin üzerinde yaşamla ölüm arasında gidip geliyorum
(Bu nasıl bir yol bilmiyorum)
Boynum kıldan ince, güzelliğini gördü kalem
Cellat keser rapunzelin saçlarını, prens (Hayır)
Karalar bağlar bu defterin yapraklarını
Bir sayfasında bulunur kurumuş gül yaprakları
Sen sağ selamet umutsuzluğum beni bekliyor bir kara selvinin yanı başında
Bedenim bir kadının yoluna şimdi bir toprağın altında (Çürümekte)
Nerede kaldı o polyanna iyimserliğin, şimdi kararıyor için
Ben senin aydınlığına aşığım be şiirim...
