Nefes almak yaşamak değildir bazen, herşeyi herkesi bırakmak istersin, boşa yaşadığını anlarsın ama aklına öyle bir gelirki sana yaşamayı da sevdirir nefes almasınıda.. Bunun adına da umut derler işte... Kırık dökük umudumu da tek bir şeye bağlıyorum. "Allah sevdiği kulunun kalbini,
Sevdiği kulunun kalbiyle birleştirir"...Hz. Muhammed (s.a.v) İnsan bazen bir kelime ile mutlu olur ya buda öyle işte sonrada hayırlısı deyip susuyorum.. Gece yine bürünüyor siyahına bende bürünüyorum en koyusundan yalnızlığa, yine bir sigara yakıyor ve bir eski parça açıyorum buruk bir yüreği tazeliyorum..Sigara da bitiyor şarkı da, sonra en sevdiğim şeye kitaplara uzanıyor elim, kitaplardaki hikayeleri, mutlu sonla biten hikayeleri okuyorum defalarca yine umut ediyorum acaba diyorum susuyor yüreğim sonrada yine koyusunda yalnızlığıma kapılıyorum.. Umut etmek kalbi anestezi altına alıyor işte, bu kadar yalnızım işte tek bir nefesim kaldı birde umudum bitmek tükenmek bilmeyen. Umut belki de gelecek sayfadadır, sen kapatma kitabı.
