03

2 2 0
                                    

I'm still speechless until now dahil sobrang bilis ng mga pangyayare. Hindi ko inaakalang makikilala ko pa ang ama ko sa 22 years kong nabubuhay sa mundo.




I remembered when I was a child palagi kong tinatanong si mommy tungkol doon pero ni isang beses o pagkakataon ay wala siyang nabggit tungkol doon kaya talaga namang gulat na gulat ako sa nalaman ko.




Nabalik ako sa ulirat ng hindi ko namalayang nabangga pala ako sa isang matigas na bagay. At pag angat ko ng tingin ay napanganga nalang ako dahil sa nakita.




Hindi bagay, tao pala!




"Palagi kang lutang?" Bakas sa boses nito ang pangaasar at malakas ko siyang hinampas sakanyang braso.




Bakit masakit?




Iginala ko ang paningin ko at ngayon ko lang narealize na nasa gitna pala kaming ng football pitch at talaga namang tirik na tirik ang araw pero dahil sa hawak nitong payong ay nakasilong kaming dalawa.




"What are you doing here? In the middle of the field huh? What's your trip?" Sunod sunod nitong tanong saakin. Hindi ko siya sinagot at tinalikuran nalang.




Nalakad ako patungo sa mga benches at naupo doon. Kakatapos lang ng klase ko at pauwi na sana ako ng hindi ko namalayang maling direksyon pala ang nalakaran ko.




Buti nalang hindi kung sino ang nabangga ko. Well, okay na din na si Luke dahil kahit papaano naman ay kilala ko naman ang isang ito.




"Are you okay?" He awkwardly asked. At talagang naupo pa ito sa tabi ko habang isasarado ang hawak niyang payong.




"Bakit ka nandito?"




"Sayo itong University?" Sarcastic niyang pagkakasagot at naikuyom ko nalang ang kamao dahil sa inis na nararamdaman.




"You always answer another question eh no?" Nagkibit balikat ito habang may ngisi sakanyang mga labi. "Bakit ka nga nandito?"

Tormented by Wind (Essence Series #3) (ONGOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon