Game Of Love

CHAPTER 11 - New Characters Unlocked

Danerie's POV

It's been a while now nung nalaman ko na si Johnmar at OhMyVeenus ay iisang tao lang. You don't know how happy my fanboy's heart! Grabe yung kaba at kilig ko at the same time! Imagine I've been with OhMyVeenus since I transferred to this school! Yun pinakahinahangaan kong gamer katabi ko lang? Sheesh!

Vee is now taking his rest because nung nasa hospital siya hindi mo siya mapatigil na umiyak, iyak lang siya ng iyak nun. Which is kinastress niya lalo. Dahil dun pinalabas muna ako nila Eson at ni Tito para mapatahan si Vee. Pero I told them na mauuna nako since Vee and I already talk.

He's fine now pero di parin siya napasok sa school. Ilang araw na akong walang katabi, walang kasabay na kumain, walang kinukulit. Though we're talking through text message but I want to see him! I want to see my idol!

Sumukob ako sa upuan ko dahil sa matinding inip. Ayokong makinig sa prof namin ngayon. Mas gusto kong pakinggan mga talak ni Vee kaysa sa discussion ngayon. I wonder what he's doing right now. Is he sleeping? He should be! Kapag naman hindi talagang susugod ako dun sa mansion nila! Hmmp!

(SFX: Bell Ringing)

"Hoy gising!"

I heard someone waking me up. His voice sounds familiar. Very familiar to the point na manggigigil ka nalang. I didn't flinch so that he can leave.

"Gigising ka o iiwan ka namin?" he added.

Di parin ako gumalaw, ayoko nga sabi e! Alis! Chupi!

"Tara na Edward, ayaw niya sumama. Pagtanong nalang natin saan bahay nila Johnmar." the other person said.

Biglang pumalakpak tenga ko nung marinig ko pangalan ni Vee. Dali-dali akong umayos ng upo saka ko tinignan sina Edward.

"Anong ginagawa niyo dito sa building namin? Class hours aalis kayo?" I asked them, mga bata talaga.

"What do you mean class hours? It's already 5pm, uwian na." he said with his arms crossed.

"What?!" napasigaw ako dahil sa gulat. Did I overslept? Bakit di man lang nila ako ginising.

"So kung di ka pa tatayo diyan iiwan ka namin. Pasalamat ka nga pinuntahan ka pa namin. Tsk." iritang sabi ni Edward.

"Diba pinuntahan natin siya kasi kailangan natin siya para mahanap bahay ni Johasdffgqw--" di naituloy ni Kiel yung sasabihin niya dahil tinakpan ni Eward ang bibig nito.

"Ah, pinuntahan kasi may kailangan." tangu-tango kong sabi. Tinignan ko silang dalawa habang nakasalumbaba.

"Pano niyan tinatamad akong pumunta? Knowing you Edward you're shy asking for directions, sinong aasahan mo magtanong? Si Kiel? Hmm." pagtutukso ko sa kanilang dalawa.

"Fine, edi wag kang sumama. Sinong magtatampo? Hindi naman kami, sabi pa naman ni Johnmar isama ka. Tara na Kiel."

Dali-dali akong tumayo sa kinauupuan ko saka ko kinuha yung bag ko sa gilid.

"Di naman mabiro. Hindi talaga ako mananalo sayo no? Tsk." pailing-iling kong sabi.

"Diba wala namang sinadjvudbgif--" di naituloy ni Kiel ang sasabihin niya dahil muling tinakpan ni Edward ang kanyang bibig.

"Alam mo Kiel, ikaw nalang kaya umuwi? Wag ka nang sumama. Sobrang daldal mo ngayon, ano ba kinain mo?" saad ni Edward.

"Yung lunch lang natin kanina hehe." diretchong sabi ni Kiel.

Nasa likod lang nila akong dalawa, tumatawa dahil sa sobrang tuwid sumagot ni Kiel.

"Kiel, may tanong ako. May tatlong ibon sa isang sanga, binaril ko yung isa. Ilan nalang natira?" biglaang tanong ko kay Kiel.