19/12/2019
Bugün aynı saatte aynı yere yine geldim. İndiğin durakta bekledim seni. Yolu gözlüyordum. Uzakta bir otobüs gözüktü. Yaklaştı ve durağa gelince durdu. Heyecanlandım içinden senin inecek olma ihtimaline. Dikkatle kapıya bakarken sen indin. Kalbim ağzımda atıyordu. Sana bu kadar yaklaşmış olmak kalbimi dört nala koşturmuştu. O gün öylece yanımdan geçip gittin. Beni hiç fark etmedin. Hiçbir zaman kesişmedi gözlerimiz. Birbirine denk gelmedi. Bana senden geriye sadece kokunu bıraktın. Bende orada kokunla yere çakılmış bir şekilde kalakaldım. Kendime geldiğimde sokağı dönüyordun. Bende peşinden hızlıca ilerledim. Beni bu denli etkileyen kızı tanımak istiyordum sadece. Bu his yaptırıyordu bunları bana. Yürüdün, yürüdün, yürüdüm. Sonra sen yan yana dizilmiş evlerden 21 numaralı olana girdin. Hem evini öğrenmiştim hem de sağ salim evine ulaştığını görmüştüm. Diyeceksin ki evimi öğrendin de ne oldu? Hiçbir şey. Sadece camından izledim seni, sen camın önünü terk edene kadar...
Biliyor musun adını bilmediğimden Mona Rosa diyorum sana. Neden sana içimden öyle seslendiğimi bir sonraki mektupta okuyacaksın.
Eğer bir gün bu mektuplar eline geçmişse ve okumuşsan bil ki sana hislerimi açıklamaya ve tanışmaya karar vermişim demektir.
İkinci bölümünde sonuna geldik. Birkaç bölüm bu şekilde gidecek ve ondan sonra hikayemiz tam anlamıyla başlamış olacak.
Üçüncü bölümde görüşmek üzere 🖤🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mona Rosa | Yarı Texting
Teen FictionEda, hayatının çöküşte olduğu bir dönemdeyken kimliği belirsiz bir kişiden mektuplar almaya başlar. Mektupların sonu geldiğinde Eda gizemli mektupların sahibiyle iletişime geçecek midir? Daha da önemlisi Eda bu gizemli kişiyi hayatına alabilecek mid...
