SIR...

Önsöz

Hayat bazen insana öylesine güzel hediyeler sunar ki bunu biz insanoğlu görmemezden gelecek kadar kötümser oluruz. Aslında bu biraz da biz görebilen insanlar için görmeyi öğrenmek gibi bir şey…Görmesini bilmeyen bir gözden daha kötü bir durum yoktur. Kastettiğim şey gözün görmesi değil kalbin görmesidir. Bunların romanımla ne alakası var. Aslında çok basit. Olaylara baktığımız bir pencere vardır buna biz bakış açısı da diyebiliriz..Bu pencere ne kadar küçük olursa bakış açımız o oranda daralır. Bazı yeteneklerimizi ve etrafımızdaki onca güzelliği göremez oluruz.

Bu romanımda gözümüzün görmediği bazı şeylerin aslında ne kadar önemli olduğu ve bizi ilgilendirdiğini yansıtmak istedim. Hayata olan sevincini kaybetmiş yaşama umudunu yitirmiş bir bedenin psikolojisini göreceksiniz.

Tüm umudunu yitirmiş bir insanın evrenin bize bahşettiği en güzel duygu olan Aşk işle yeniden şekillenişini belki de…