Okay mabigat parin ang ulo ko from my siesta, ansakit ng ulo ko. Until I checked my cellphone at nagulat ako na nagising ako ng 5:30pm! OMG!!!
Nagmadali ako agad para bumaba at tanungin si mama.
Me: Mama, nakatulog ba ako ng super tagal?
Mama: Salamat at nagising ka na. Tulog mantika ka kasi, nak.
Me: Ma, bakit hindi niyo po ako ginising?
Mama: Ehh. Baka magkaroon ka ng sumpong. O, nakapagluto na pala ako. Kain na, Joana.
Me: (facepalm) Ano pong kakainin?
Mama: Teka lang, nak. Si Liza tawag ng tawag sa telepono. Siguro parang apat na tawag na kanina nung tulog ka. Kaya sinabi ko, parang pagod ka pa.
Me: Eh si Christine ma?
Mama: Ahh. Tingnan mo cellphone mo, nak. Text ng text!
Me: (kinuha ang cellphone na nasa bulsa) 12 messages, ma?!
Mama: Oo, eh. Nung sinagot ko yung tawag ni Liza, sabi niya bigla ka daw umalis ng mall. Nagtataka ngayon sila. Bakit nga ba anak?
Me: May tumama lang po sakin, ma. Hinila ako agad ng katawan ko para umuwi.
Mama: Ganun ba? Kain na tayo. Kalderetang manok ang niluto ko, diba paborito mo yan nak? (Habang dinadala ang pagkain sa mesa).
Me: (umupo) Opo, ma.
Mama: Parang hindi maganda ang timpla mo ngayon, nak. Anong nangyari? (Sabay upo).
Me: Masyado po akong napasarap sa tulog. Baka hindi ako makatulog ng maayos mamayang gabi.
Mama: Ehh. Ikaw kasi, nak, tulog ng tulog. O, eh anong gagawin mo? (Sabay kain).
Me: Doon po muna ako sa bahay nina Ate Sofie.
Mama: Eh bakit naman?!
Me: Kailangan ko po muna ng "time out".
Mama: Time out saan?
Me: Sa problema, ma.
Mama: May problema ka?
Me: Wala po. Ah basta! Doon po muna ako.
Mama: Sha sige. Kunin mo na yung mga damit mo, ngayong gabi lang ah.
Me: Salamat, ma.
Mama: Kainin mo muna yan.
.
.
.
.
.
.
.
.
At pagkatapos kong kumain ay niligpit ko na lahat ng damit ko, toothbrush, comb, towel. At lahat ng gamit na kailangan ko. Lalo na ang diary ko.Dumiretso ako agad sa bahay nina Ate Sofie, nasa kabilang kanto lang naman sila. Kaya, kaya ko ng lakarin.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
A/N: Hindi ko na po isusulat yung mga nangyari sa bahay ng Ate Sofie ni Joana. Basta nagmukmok lang po siya dun. Isiskip ko na din lahat. Nakauwi na si Joana, at Monday narin. Para magstart na yung totoong DIARY NG UMAASA.
BINABASA MO ANG
Diary Ng Umaasa
Fiksi RemajaAko si Joana Magdangal. Tunghayan ang aking buhay Diary-Writer. At buhay bilang isang UMAASA. ❤️❤️❤️