The Bride's Man Series: Now that I've Found You

Kabanata 16 (3/13/15)

"Sir you don't have to do this, kaya ko naman po besides ipapahatid naman po ako ni sir george sa driver nito."mahinahong sabi ko. Patungo kami sa kinaroroonan ng sasakyan nito na nasa harapan ng bahay.

"Wag munang istorbuhin ang driver ni tito, he is asleep by now. Nakakahiya naman if you will wake him up." hawak pa rin nito ang kamay ko. Nasa harapan na kami ng sasakyan ngunit hindi pa rin niya binibitawan ang kamay ko. Napatingin ako roon at muling bumaling ng tingin kay sir eneru. But he doesn't seems care kong nakadantay ang palad ko sa kamay niya.

"Sir" tawag ko ng pansin sa kanya.

"Hmmmm... why?" Patay malisya nitong tanong.

"A-ano po kasi yu-yung ka-kamay ko." Kita ko ang gulat sa mukha nito at saka marahan binitawan ang kamay ko. Wala na itong sinabi pa at binuksan ang front seat ng sasakyan nito.

"Get in"

"Pero--kaya.." pinutol na nito ang sasabihin ko ng bigla na lamang niya akong ipinasok sa loob at iupo roon.

"Tch!! Matigas pala talaga ang ulo mo." He close the car door at nagmadaling nagpunta sa driver seat. Napabuntong-hininga na lamang ako ng binuhay na nito ang makina ng sasakyan at simulang paandarin.

"Thank you sir!" Nakayuko kong sabi. Saka pinagdikit ang mga palad ko. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin naalis sa sistema ko ang pagkailang ko kay sir eneru.

"Reserved your thank you kapag naiuwi na kita" tumingin ako sa kanya. I felt an amusement ng makita ko ang pagsilay ng ngiti nito sa labi. " kung iuuwi nga kita"dugtong niya.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi nito. Ibig ba nitong sabihin ay wala itong balak iuwi ako. Oh my! Anong balak niya, baka naman- my gosh. Baka may balak itong kunin ang puri ko. Bigla ko na lamang niyakap ang sarili ko. Bigla akong nahintakutan sa sinabi nito.

I heard him chuckled. Tumatawa ito. Yung totoong tawa. Muli ay napatingin ako sa kanya, patuloy lamang ito sa ginawang pagtawa. I smiled secretly. This was the first time na narinig ko itong tumawa ng ganito. " You should laugh and smile like that one sir." Kumento ko rito na naging dahilan ng muli nitong pagseryoso. "Mas gwapo po kayo kapag nakangiti o nakatawa"

"You think so?" Napakunot ako ng noo. Ano ba ang sinabi ko. Shit!

Hindi mo lang naman sinasadyang sabihan siya na gwapo. "Do i look more handsome if i smile?" Tanong nito. Bigla akong tinubuan ng hiya sa katawan. Darn! Olive your a fail. Tumango ako sa kanya. "O-opo"

Once again i heard him laugh, "okay, i will remember that" hindi naalis ang ngiti nito sa buong pagamaneho. "Can i ask you a question?"

"Go on sir, wag lang tungkol sa money. Wala pa po ang sweldo ko"pabirong sabi ko rito.

"Nagpapatawa kaba?" Nakangiting tanong niya.

"Opo sana"

"Hmmmmm" mabilis ang ginawa nitong pagtingin sa akin at saka muling ibinalik ang tingin sa daan. " I'll think first kung tatawa ba ako." Sinamangutan ko lamang siya. I pouted my lips. I saw his lips form a smile. Hindi ko rin alam pero nakaramdam ako ng biglang pag-gaan ng loob. Lahat ng awkwardness kani-kanilang ay nawala bigla. I felt comfortable with him. "Matagal na ba kayong magkakilala ni Harold?" Out of nowhere na tanong nito.

Ano kayang dahilan nito kung bakit bigla na lamang niyang tanungin ang bagay na iyon sa akin. Maybe sir eneru is just curious about it. Kung sabagay. Lahat marahil ay magtataka kung bakit ang simpleng tulad ko ay magiging malapit kay harold. Nakapagtataka talaga iyon lalo na at malaki ang agwat ng katayuan namin sa buhay. He is a way better than me. Simpleng babae ako na walang kaalam-alam sa aking nakaraan.