Kabanata 20 (3/26/15)

9.4K 170 1
                                    

Ibang kabog ng dibdib ko papalapit sa office ni harold. Nanginginig pa rin ang mga kamay ko at hindi ko alam ang mga iisipin. Gulong-gulong ako. Pati utak ko ay hindi na alam ang iisipin mistulan lang paulit-ulit na bumabalik sa alaala ko ang sinabi kanina ni sir eneru.

Pagkatapos ng pag-uusap naming dalawa ay humingi ako ng despensa kung pwede ba akong wag ng pumasok sa araw na ito. I tried my best not to think of it dahil tunay na malaki ang tiwala ko kay harold. But my mind kept on telling me na kailangan ko siyang makausap. And thats what im going to do. Kakausapin ko siya.

I dont want him to get mad at me. Gusto ko lang magmula sa labi niya na pawang walang katotohanan ang mga sinabi ni eneru sa akin. Naniniwala akong hindi totoo iyon. Unang-una ay hindi magagawa ni harold sa akin ang ganoon. I know him. He loves me. Alam ko iyon kaya impossible talaga ang binibintang ni eneru.

I reach his office. Una kong nakita ang secretary nito. Pagkita pa lamang sa akin ay kita ko ang recognition sa mukha niya.

"Good morning mam,"

May kailangan ako kay harold? Pwede ko ba siyang makausap?"

"Ma'am, wala pa po si sir harold. Hindi pa po ito dumarating" kumunot-noo ako sa sinabi niya.

Wala pa ito? Pero paggising ko kanina ay wala na ito sa tabi ko. Ang akala ko nga ay maaga itong umalis. At agad na nagtungo rito sa office.

"Mam baka po nalate lang at my pinuntahan lamang. Kung gusto niyo po hintayin nyo na lang po." Tumango lamang ako.

"Pwede bang sa loob na lamang ako ng office nito maghintay?" Tumango ito at binuksan ang pintuan papasok sa office no harold.

It is already ten in the morning. Nakakapagtaka talaga na wala pa rin ito ngayon. Inikot ko ang kabuuan ng office nito. May kalakihan ang office ni harold kumpara sa office ni sir eneru, well ano pa ba ang aasahan sa office ng ceo. I room around at nakita ko ang iilang paintaing na naroon. Lumapit ako sa working table nito. Napatingin ako sa rami ng papeles na naroon. Indeed, harold is a busy person.

Ngunit pumukaw sa pansin ko ang larawan ng isang babae Nakangiti ito habang hawak ang isang clipboard na may nakasulat na I Love You. Isang pangalan lang una kong nasiisip pagkakita sa litrato.

Veron.

So siya pala si Veron. Maganda nga ito. Kaya hindi na ako nagtataka kung bakit mahal na mahal siya ni harold. She has the face of an angel. Simpleng make up lang ang meron siya pero napakaganda na niya.

Napangiti ako ng mapait. Maybe untill now, mahal pa rin siya ni Harold. Mahirap sigurong kalimutan ang katulad niya. And i know about that. Harold have a hardtime replacing her in his heart lalo na kung tulad ko lamang ang papalit. Pinahid ko ang butil ng luha sa aking mga mata saka ngumiti.

If only. Babagay ang tulad ko sa kanya ay sigurdong hindi ganito kababa ang self-esteem ko.

Hindi ko namalayan na lumipas na pala ang apat na oras. It was already two in the afternoon. Ano kayang problema nito. At mukhang hindi ito makakapasok sa araw na ngayon. Thus, he have important matter to attend to. Kung meron ay ano?

Kilala ko si harold. Hindi niya ipagpapalit ang ano man sa trabaho maliban na lamang kung importanteng-importante. Bumukas ang pintuan at pumasok roon ang secretary ni Harold. May dala itong paper bag.

"Ma'am may nagpaiwan po!" Inilagay niya ito sa table ni harold. Kinuha ko namam agad iyon ay nakita ang isang maliit na note.

"Tita jade was looking for you. You owe her a lunch. I explain to her that you attend something important. Dont worry" -Martin

The Bride's Man Series: Now that I've Found YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon