The Bride's Man Series: Now that I've Found You

Kabanata 21 (3/30/15)

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na pumapasok sa kwarto ko. Marahan akong naupo sa kama. How did i ended here? Ang alam ko ay nakatulog ako sa sofa sa sala dahil sa kakahintay kay harold. Pero paanong?

Hindi kaya dumating siya.

Nagmadali akong bumangon at patakbong tinungo ang silid ni harold. I immediately open the door ngunit masyadong malinis ang kama nito. Hindi man lamang nagalaw ang higaan niya. It means he didn't came.

Kung hindi ito dumating paano akong napunta sa kwarto ko. Darn maybe i did walk while sleeping, madalas mangyari sa akin ang ganoon. Alam iyon ni nanang at tatang. Nanlumo akong bumalik sa higaan ko. Masakit pa rin ang ulo ko. It was aready nine in the morning. Late na ako sa trabaho. I reach for my phone. Agad kong binuksan ng makita kong may two messages ako.

The first message is from rose. Tinanong niya ako kung bakit wala pa ako sa office. I texted her, sinabi ko rito na wala akong balak pumasok.

Ang pangalawa ay galing kay sir eneru. Tinanong nito kung nasaan ako. Nagpaalam agad ako rito na hindi makakapasok. Makalipas ang ilang minuto ay muli siyang nagtext he is asking me if nasa condo ako ni harold ngayon and i said yes.

"Ang sakit ng ulo ko!" Dahan-dahan akong tumayo at agad na nagtungo sa shower room. Nakakaramdam na ako ng panlalagkit sa buong katawan. Makalipas ang ilang minuto ay natapos akong maligo. I wear something comfy isang maluwag na shirt at shorts ang naisipan kong suotin. Sa bahay lang naman ako at wala akong balak na lumabas rito.

Muli kong tinawagan si harold. Ngunit nakapatay ang phone nito. I even tried to reach out sir george ngunit hindi rin nito sinasagot ang tawag ko. Ano bang nangyayari.?

Napagdesisyonan kong lumabas. I need to buy food. Kagabi pa kumakalam ang sikmura ko. Nang makalabas ako ng comdo ay agad kong nakita ang dalawang black luxury car na nasa harapan ng convenience store na pagbibilhan ko. I cross the road. Paglapit ko roon ay kasabay ng pagbaba ng tatlong kalalakihan. My eyes widen when i realize who they are. Sila yung tatlong all in black men kahapon.

Lumapit ang isa sa kanila sa akin.

"Ma'am were sorry but we have to take you" sabi ng isa sa kanila. Kinuha agad nito ang braso ko. Hindi mahigpit ang pagkakahawak niya kaya agad akong nakawala.

"Anong ibig sabihin nito.?"

"Were sorry, we are just doing our job" sabi ulit nito sa akin. Muli niyang hinawakan ang magkabila kong kamay at sa pagkakataon na ito ay mas mahigpit ang pagkakahawak niya.

"Dammit!! Ano bang kailangan niyo. Bitawan nyo ako!!" Sa bawat pagpagpupumiglas ko ay mistulan unti-unting nanghihina ang katawan ko. I feel dizzy. Bigla ko na lamang nakaramdam ng paghihilo hanggang tuluyan akong nabuwal, i felt my body being carried by someone at isinakay sa sasakyan.

Tuluyan akong nahilo at nawalan ng malay.

Pag-gising ko ay nakaramdam ako ng iilang tao na animo may pinag-tatalunan. I did not yet open my eyes. Nakiramdam lamang ako sa mga sasabihin ng mga ito.

"Gago ka! Anong palagay mong gagawin sa ating ni boss kung patatakasan natin si mam?"

"Eh pre, di ko talaga kering nakikitang ganito si mam"

"Bugok, gago ka talaga , kaloy! Ako rin naman di ko kaya. Pero wala tayo magagawa. Utos ni boss."

"Hindi kaba naawa kay mam?"

Nanatiling tahimik ang lahat, walang nag-salita. Pawang mga buntong-hininga lamang ng mga ito ang naririnig ko.

"Hindi naman magagawang saktan ni boss si mam, kaya hindi na dapat tayo mag-alala pa"