The Bride's Man Series: Now that I've Found You

Kabanata 28 (4/14/15)

Papasok ako ng company building na pag-aari ni papa marcelo. I was assigned as the chief finance, noong una ay ayaw kong tanggapin ang trabaho. Wala pa kasi akong gaanong alam. Pero kalaunan ay unti-unting lumalabas ang galing ko, papa said that finance departmemt was my specialty. Doon daw ako comfortable. Kung tatanungin nyo ako kung may bumabalik na bang ala-ala ay may ilan bumabalik pero hindi ganoon kalinaw. But i'm so thankful at may iilan na akong naaalala.

Ayon sa specialist ay kailangan ko lang ma exposed sa mga bagay na may kinalaman sa nakaraan ko and maybe that was the reason kung bakit halos tatlong taon akong walang maalala ay dahil hindi namam ako na expose sa mga bagay na may kaugnayan sa akin.

Nag-ring ang phone ko. Agad ko naman kinuha iyon ay napangiti ako ng mag register sa screen ang kanyang pangalan.

"Hi, what makes you call up?" Pabirong tanong ko sa kanya. I heard him sighed at saka mahinang tumawa.

"Malamang ikaw. Wala naman ibang dahilan. Na miss lang kita"
Napangiti ako sa sinabi nito.

"Where are you then?" Hindi ito agad nakasagot. Ilang segundo ang lumipas ng wala akong nakuhang sagot sa kanya "nasaan kaba?

"Sa office mo" Sabi nito na siyang kinagulat ko. Ano naman ginagawa niya sa office ko. May trabaho ito at alam kong may trabaho pa siyang dapat tapusin.

"What are you doing there? Wala kabang trabaho,?"

"Tsk. You dont want to see me. I guess" may himig ng hinanakit ang boses nito, i never thought na ganito pala siya ka sensitive. Nitong ilang araw ko lang nalaman " nasaan kana ba?" Tanong niya.

Hindi ko siya sinagot at nagtuloy-tuloy ako sa office ko. I immediately open the door at hindi nga siya nagbibiro. Naroon nga ito sa office ko, nakaupo siya at nasa tenga pa rin ang phone niya, he was about to say something ng tumingin siya sa gawi ko.

"Nandiyan kana pala. Hindi mo man lang sinabi na malapit kana." Tumayo siya at agad akong hinagkan sa pisngi.

Sinamangutan ko lamang siya "ano ba kasing ginagawa mo dito. Wala kabang trabaho ngayon, ha eneru?"

Yes, it was. Eneru. Simula ng malaman nito ang tunay kong pagkatao ay naging malapit na kami sa isa't isa. Katunayan ay halos iya ang nakakasama ko sa loob ng tatlong buwan. Kaya naman kampante si papa marcelo at mama kahit wala akong kasamang bodyguard basta nariyan lang si eneru ay okay sa kanila.

"I am about to ask you for lunch," nakngiting sabi nito.

Lunch, but i already have a comitment mamaya. Harlold and I are taking it together. Nangako ako sa kanya na maglukunch date kmi ngayon. Tumingin ako kay eneru at hindi agad nakasagot. Kita ko ang paglungkot ng mga mata nito.

"That a No, right?" Tanong niya. Marahan kong tumango kaya bagsak ng balikat nitong lumayo sa akin.

"Babawi ako sa susunod! Promise ko yan" malungkot ang mga mata nitong tumingin sa akin at saka malamlam na ngumiti. Gusto talaga nitong makasabay ako but i already made a promise with someone else. At alam kong alam nyo kung sino ito, kahapon pa ako kinukulit ni harold about a date may gusto raw itong sabihin sa akin.

"It is true... kayo na ulit ni harold?" Nabigla ako sa tanong niya. Paano kaya nito nalaman ang tungkol roon. Wala pa naman akong napagsasabihin maliban kay mama. Maging si papa marcelo ay walang alam tungkol sa amin ni harold. Alam ko kasing hindi ito papayag. Alinlangan man ay marahan akong tumango.
"I see..." umupo itong muli sa sofa saka yumuko. "You know my feelings for you right?"

"Oo" mahina kong sagot dito. Alam kong may gusto siya sa akin, minsan na nitong sinabi na espesyal ako sa kanya. But i turn him down. Hindi dahil hindi ko siya gusto. Im attracted to him. Sino ba naman ang hindi, diba?

Eneru Martin is a great guy. Gwapo. Responsable. Malambing. Mapagmahal. Everything you need for a boyfriend. Meron siya. Ang kaso lang iba kasi ang hanap-hanap ng puso ko. My heart beats just for harold. Kay harold lang talaga bumibilis ang pintig ng puso ko. Just merely looking at him-dumadagundong ang dibdib ko.

"Im sorry! I...." hindi niya ako hinayaan na magsalita pa.

"Sssshhhh. Its okay. Noon pa naman alam kuna" malungkot nitong pagkasabi. Tumayo ito sa sofa. Saka bumaling sa akjn. Hinawakan ang aking magkabilang balikat "if ever sinaktan ka niya. Nandito naman lagi ako," he kiss my forehead kaya napapikit ako. Naramdaman ko kasi ang labi nito sa noo ko. "kung iiwan ka niya. Sasaluhin kita." He wrap his arms around by body. Yakap-yakap niya ako ng mahigpit.

"Eneru"

"It's okay. Im gonna be fine...."ramdam ko ang tibok ng puso nito ng yumakap siya sa akin at isinandal ang ulo ko sa dibdib nito. "Soon, enough" sabi pa niya. Napabuntong hininga na lamang ako i dont want him to fell in love with me. Ayokong saktan siya. Masyado itong mabit and im not the right girl for him. May babaemg mas babagay rito. Makakahanap rin siya ng babaeng karapat-dapat sa kanya yung hindi siya iiwan. Iyong mamahalin siya higit kaninuman.

"Im sorry"

"Dont say sorry. Mas nasasaktan ako" sabi nito at magkabilang himawakan ang balikat ko. Ngumiti ito sa akin ngunit hindi abot hanggang mata. "I know. Hinding-hindi ko mapapalitan si harold. He is a lucky bastard!" He cupped my face using his both hands and wiped my tears. "Wag ka na ngang umiyak. Baka akala nila sinaktan kita" sabi pa nito habang patuloy ang hinawang pagpunas ng mga luha ko. "Im always be your protector kaya wag ka ng mag-alala" mas lalo akong napaiyak sa sinabi nito.

Bakit kaya may taong handang ibigay ang lahat sayo kahit alam mong wala kang maibigay pabalik dito. He is willing to give all his love for me pero ako hindi ko kayang suklian ang pagmamahal nito. Bakit hand pa rin siyang manatili sa tabi ko kahit alam nitong masasaktan lang siya.

Muling humigpit ang pagkakayakap nito sa akin. I just let him tutal ay alam na nito kung ano kaming dalawa. We cant be more than friends. Nasa ganoong position kami ni eneru ng bumukas ang pinto ng office ko. At kasabay nito ang pagluwa ni harold roon.

I saw him may hawak itong fresh flowers na nasa vase at isang malaking box. Kita ko ang kabiglaan nito ng makita kami. Agad napawi ang ngiti nito sa mukha at napilitan ng madilim na aura. His jaw are tightened. Alam kong hindi nito nagustuhan ang naabutan.

Who would love seeing your girlfriend hugging another guy, wala diba?

"Harold" tawag ko rito at agad na lumapit sa kanya, i kiss him on his cheeks. Ngunit wala akong nakuhang reaksyon mula sa kanya. Nakatingin ito ng masama kay eneru.

"What is he doing here!?" Tanong nito. "And why are you two hugging? May dapat ba akong malaman?" Mapait na tanong niya at bumaling ang tingin sa akin.

"Bumisita lang siya. Right eneru?" Nagkibit balikat lamang si eneru. Pinandilatan ko lamang siya, gusto pamata nitong maging komplikado ang lahat. I know harold. He is so damn possessive, napatunayan ko na yan minsan ng lumabas kami. He doesnt want any emn looking at me with desire, ayaw nitong may ibang lalaking lumalapit sa akin. Muntikan na nga itong makapag-away dahil lamang may lalaking nakipag-usal sa akin and for pete sake nagtatanong lang ang guy about directions.

"I want to see my maja, may masama ba roon" nanlamig ako sa sinabi nito, mas lalong dumilim ang expression ng mukha ni harold. Akma nitong lalapita ngunit mabilis akong humarang.

Tumingin siya sa akin at anio nagtatanong. Umiling lamang ako saka lamang siya kumalma.

"Maybe its time for you to go now, eneru" sabi ko rito. Tumalima naman siya at nagtungo sa pinto. K mouthed sorry before he leaves. Lumapit ako kay harold na hanggang ngayon ay madilim pa rin ang pagmumukha. Akma ko siyang hahalikan sa labi ng umiwas siya sa akin. I was shock. Tumalikod ito at matagal bago muling humarap.

"You love him?"

"Huh?"

"Mahal mo ba siya? Mahal mo ba si eneru kaysa sa akin?" Tanong nito na halos kinabigla ko.