Ik weet nog hoe ik Sagira heb ontmoet. Een klein veulentje met lange stuntelige beentjes aan de rand van het bos vast gebonden. Ik was zelf pas 2 en een half en ik was ontsnapt uit mijn buggy. Mijn moeder was wanhopig achter me aangerend maar vreemd genoeg was ik sneller geweest. Ik was meteen verzot op het veulentje en gaf haar aaitjes en klopjes. Ze had een halster om met haar naam. Jammer genoeg kon ik nog niet lezen :) Ik knuffelde en aaide nogsteeds Sagira. Zo trof mijn moeder me ook aan. Hangend aan de hals van een veulentje. Ze moest lachen. Mijn moeder werkt al 34 jaar met paarden en vanaf dat ik geboren ben nam ze me mee naar de stallen. Die dag in het bos kreeg ik mijn eigen paard: Sagira....
**************
Het eerste hoofdstuk!!!!
Ik hoop dat jullie het leuk vinden.
Het is wel kort maar het is ook alleen de Proloog.
JE LEEST
alleen
Adventurehoi ik ben Lulu. ik ben 14 jaar en heb een eigen paard: Sagira. ik heb zwart haar, blauwe ogen en sproeten. Sagira is een zwarte arabier. dit verhaal gaat over de onbreekbare liefde tussen een meisje en een paard. niets kan de sterke band breken, of...
