alleen

Hoofdstuk 1

"Lulu, kom je!" mijn leraar staat in de deuropening van het lokaal naar me te seinen. Ik knik en loop naar binnen. Mijn schooltas hangt over mijn schouder en is loodzwaar. "Lu, kom hier zitten!" roept mijn vriendin Emelie en wijst naar de stoel naast zich. Ik plof op de stoel en pak mijn boek.

Na school lopen Emelie, Lou, Myrthe en ik samen naar huis. "kunnen jullie vandaag?" vraagt Lou. Ik frons mijn wenkbrouwen. "hmm, ik volgens mij wel" twijfelt Myrthe. "ik kan zowiezo" zegt Emelie. "ik ook" zeg ik uiteindelijk. Nu kijkt Lou Myrthe vragend aan. Die knikt. "jes, waar gaan we heen?" vraagt Lou. "gaan we naar jouw huis?" vraagt Myrthe. Ik knik. "ik moet nog wel rijden. "o dat is niet erg" zegt Lou. Emelie knikt instemmend. We slaan linksaf een rijke straat in. "we zijn er" grinnik ik en duw het hek van een grote tuin open. Midden in de tuin staat een grote witte villa. Ik loods mijn vriendinnen mee naar de achterdeur. "mam, ben thuis, en Emelie, Myrthe en Lou zijn mee!". "oke" klink de stem van mijn moeder van boven. Ik knipoog naar mijn vriendinnen. We hangen onze tassen op en gaan naar buiten. "Emelie, rijd je mee, dan kunnen Lou en Myrthe met Bobbie spelen" vraag ik. Emelie knikt opgewonden. Ik heb Emelie ontmoet toen we 5 waren. Ze kwam altijd mee met mij naar de paarden. Toen ze 8 was kwam ze op onze manege paardrijden. We zijn al van jong af aan beste vrienden. Lou kwam er bij toen we in groep 4 zaten. We speelde altijd met z'n drieën buiten en niemand mocht meespelen. Myrthe ontmoete we pas in de eerste van de middelbare. Wonder boven wonder werd ze direct als lid van onze club bestemd. Maar ik dwaal af. We zijn dus bij de paarden. Ik haal Sagira uit haar stal en Emelie mag op Dottje. Een dikke ijslander. We zadelen de paarden op en nemen ze mee naar de bak. Emelie stijgt met enige moeite op. Ik grinnik en ga in de beugels staan. Met een zwaai land ik in het zadel. Lou en Myrthe staan bij de bakrand te kijken. Ik stap naar de hoefslag en Emelie komt achter me aan. Eerst laten we de pony's warm stappen. Dan draven we aan. We gaan over in galop. Een zucht van genot ontsnapt uit mijn keel. Ik laat de teugels los, sprijd mijn armen en sluit mijn ogen. Vol vertrouwen dein ik mee op de bewegingen van Sagira. Dit zou ik wel altijd willen...