Ik zadel Sagira af en zet haar in haar box. Ze kijkt me wijs aan. Ik sla mijn armen om haar hals en zucht diep. Myrthe komt voor de box staan en lacht. "verliehiefd" grinnikt ze. Ik kijk om en knik. "heel erg veliefd" verbeter ik haar. Ik laat Sagira los en stap de box uit. Ik aai de merrie nog een keer over haar neus en sluit dan de boxdeur. Emelie heeft ondertussen Dottje afgezadelt en geeft de pony een klopje op haar hals. Lou staat tegen de muur geleund met haar handen in haar zakken. "hey, chagerijntje, ga je mee naar de hooizolder" grinnik ik. Lou kijkt verast op en knikt dan. Ik wenk mijn vriendinnen en we lopen naar de ladder. Lou gaat als eerste naar boven, dan Emelie en Myrthe en ik sluit de rij. De houten ladder kraakt onder mijn voeten. Als ik boven ben sluit ik het luik. Mijn vriendinnen liggen al op de hooiberg en ik spring naast Myrthe. Grinnikend pak ik een pluk hooi en gooi hem naar Lou. Die houd gillend haar handen voor haar gezicht. Dan pakt ze ook een pluk en gooit hem terug. Raak. Proestend spuug ik een strootje uit en pulk een paar sprietjes uit mijn haar. Dan barst de strijt echt los. Overal vliegen strootjes en al snel zitten we helemaal onder. Eindelijk houd de stroom aan stro op en Emelie laat zich met een zucht achterover vallen. Haar haar zit vol met stro en op haar trui, broek en vest zitten overal sprietjes. Ineens geeft Lou een gil. Geschrokken kijk ik haar aan. Ze vrutselt wat in haar t-shirt en vist er een strootje uit. Even kijk ik haar onbergrijpelijk aan. Dan barst Emelie in lachen uit. De lach is zo aanstekelijk dat algouw Myrthe en ik ook mee doen. Lou zit er beteuterd bij. Dan schiet ze ook in de lach. Stikkend van de lach rol ik over de hooiberg. Emelie proest het uit en Lou ligt voorover gebogen en gild het uit. Maar Myrthe spand toch de kroon. Ze blijft maar lachen en wiegt zachtjes heen en weer. Dan krijgt ze een strootje in haar mond en haar lach gaat over in een hijgend hoesten. Het ziet er hilarisch uit en al snel schiet ik weer in de lach. Lou en Emelie doen even hard mee. Myrthe kijkt ons boos aan. Maar dat maakt het nog grappiger dan het al is. Op een gegeven momend heb ik buikpijn en stik ik bijna van de lach. Met een kreun laat ik me achterover vallen en leg mijn handen op mijn buik. Emelie komt naast me liggen. Lou legt haar hoofd op mijn buik en sluit haar ogen. Myrthe gaat onderuitgezakt tegen een berg hooi zitten. "pff, vermoeiend" zucht ze klagerig. Ik grinnik. "kom, het is al 5 uur, jullie moeten gaan" zucht ik dan. "aha, waarom" kreunt Lou en duwd zichzelf omhoog. "van mij mogen jullie blijven eten, zelfs slapen, het is morgen immers zaterdag" stel ik voor. "Ja" juigt Emelie. Myrthe kijkt me sip aan. "wat is er" vraag ik bezorgt. "ik kan niet, ik heb morgen om half negen een wedstrijd voor hockey" legt ze uit. Ik knik teleurgestelt. "dan moet je maar gaan" zucht ik. Myrthe knikt. Ik loop naar het luik en maak hem open. Na elkaar gaan we naar beneden. "kom". Ik wnk mijn vriendinnen en we rennen naar mijn huis. "mam!" roep ik als we binnen zijn. Ik hoor wat gestommel en dan komt mijn moeder de trap af. "ja?" vraagt ze. "mogen Lou en Emelie blijfen slapen" vraag ik. Mijn moeder fronst haar wenkbrouwen. "en Myrthe dan?" vraagt ze. "ik kan niet" antwoord die. Mijn moeder knikt begrijpend. "maar van mij mogen ze blijfen slapen als jullie maar stil zijn" zegt ze dan. "mogen we op de hooizolder" vraag ik met mijn liefste stemmetje en ik zet puppy ogen op. Mijn moeder lacht en knikt. "jes!" gilt Emelie en gooit haar armen in de lucht. Lou glimlacht. "mag ik dan even mijn moeder bellen?" vraagt Emelie. Mijn moeder knikt. Lou loopt samen met Emelie naar de telefoon en ze bellen om de beurt hun ouders. Ik kijk Myrthe aan. Die kijkt sip terug. "ik ga maar eens" zucht ze en pakt haar tas. Ik knik. Ze loppt de deur uit. Ik ga in de deuropening staan en kijk haar na. Dan komt Emelie terug. Ze steekt haar duimen op. "jes" grinnik ik. Lou komt ook uit de woonkamer. "geslaagt" lacht ze. "maar we fietsen nog even naar onze huizen om onze spullen te halen" zegt Emelie en trekt Lou naar buiten. Ik grinnik. Als ook die twee weg zijn ren ik naar de stallen. Recht door naar die van Sagira. "hallo lieferd" lach ik en sla mijn armen om haar hals. Ze briest en duwd haar neus tegen mijn rug. Voorzichtig laat ik los. Dan hoor ik voetstappen in de stal gang. "Lulu, we zijn er weer" de vrolijke stem van Emelie doet me omkijken. Ik draai me om en stap uit de box. "hallotjes" grinnik ik. "kom dan kleden we ons om en dan gaan we naar boven" zegt Lou. Ik knik en we lopen naar binnen. Als we omgekleed zijn neem ik de ipad mee en we klimmen de trap op. "kiezen jullie maar een film, ik ga dekens halen" zeg ik en geef Lou de ipad. Die knikt. Ik klim weer naar beneden en ren naar de zadelkamer. Ik pak een enorme stapel paardendekens en ren weer naar de trap. Emelie neemt de dekens over en sprijd ze uit. Ik plof er op en leun tegen Lou aan. Die zet de ipad op haar schoot en start de film. Emelie zit aan de andere kant van Lou. Het is een horror film en soms knijp ik van angst bijna de hand van Emelie fijn. Aan het eind van de film kruip ik onder de dekens en zucht. Lou en Emelie gaan ook liggen. Langzzam vallen we in slaap...
JE LEEST
alleen
Pertualanganhoi ik ben Lulu. ik ben 14 jaar en heb een eigen paard: Sagira. ik heb zwart haar, blauwe ogen en sproeten. Sagira is een zwarte arabier. dit verhaal gaat over de onbreekbare liefde tussen een meisje en een paard. niets kan de sterke band breken, of...