Vonn Blake Hutton (Completed)

12

CHAPTER TWELVE

Nagising ako dahil makarinig ako ng isang malakas na sigaw.

"Wala tayong usapan na itali niyo ang anak ko at ikulong, Casino!" I heard my dad's voice.

Napatingin ako sa paligid. Sinubukan kong makagalaw pero nakatali ako. Tumingin ako sa paligid pero wala akong makita kundi dilim.

"Simula na noong tumakas iyang makulit mong anak, aasahan mo pa bang hindi siya maitatali at maikulong?"

"Casino! May usapan tayo! At hindi iyong ganyan!"

"You still care about your daughter? Samantalang hindi niyo siya binibigyan ng tamang oras para makabonding kayo. Hmn."

"Casino! Ilabas niyo ang anak ko diyan!"

"Hindi siya pwedeng mailabas diyan hangga't hindi araw ng kasal namin. Simula sa araw na ito...akin na siya, wala siyang karapatan sa inyong dalawa."

"Hayop kayo!" Dinig kong sigaw ni mom.

"Oo. Alam niyo naman na sa una palang ay masama kaming tao... Ilabas niyo na sila!"

"Hindi! Sandali lang! Kakausapin ko lang ang anak ko!" Mom shouted.

"Wala na kayong karapatan sakanya at kung magsusumbong kayo sa mga pulis, alam niyong mawawalan kayo ng buhay."

"Mom. Dad." I muttered and then I shred a tear.

But when the door was opened... I closed my eyes and pretend to sleep. But It didn't work.

"Stop pretending that you're asleep."

Napadilat ako. "Hayop ka! Hayop kayong mag-ama!"

Pagkasabi ko noon ay naramdaman ko na mahapdi ang kanang pisngi ko. Diniinan ni Manuel ang pagkakahawak sa magkabilang pisngi ko. "Tumahimik ka! Naiintindihan mo? Kundi papasabugin ko ang bungo ng mga magulang mo!"

Naramdaman kung parang umaalog ang katawan ko. "Love." Humahangos akong nagising. Napatingin ako sa harapan ko kasabay ng luhang lamabas mula sa mga mata ko. "Love. Are you okay?" Vonn asked me.

"I dreamed about mom and dad, again..." I sobbed.

"It's okay. Everything will be okay." He cupped my face. "I love you."

"I love you too..." I sighed before standing, leaving Vonn on his bed.

"Where are you going?" Malumanay niyang tanong.

I faced him. "Ready na akong panoorin iyon."

"S-samahan na kita, love..."

"No love. I insist. You should wait for me here."

Ngumiti siya saka tumayo mula sa pagkakaupo sa kama niya. Nilapitan ako. He patted my head. "I'm always here for you."

"Thanks." Ngumiti ako bago lumabas sa sarili niyang kuwarto malapit sa bridge ng ship.

I walked toward my cabin and then I opened the door. Dumiretso ako sa living room at pinagkatitigan ang c.d. sa center table. Pinulot ko iyon. I sighed before putting it inside the player.

I've waited a minute until mom spoke. Dad is seating on mom's side. "Hello, sweetie!"

Una palang. Parang hindi ko na kayang panoorin pero kailangan.