Ιδέες... Σκέψεις... Λόγια...

Ελλάδα

Αχ Ελλάδα! Εσύ, η πονεμένη Ελλάδα που όλοι προσπαθούν να σε λυγίσουν! Ακόμα και τα ίδια σου τα παιδιά σε ξεπουλάν με αντίλαγμα πολύ λίγα. Τόσα αξίζεις;

Εσύ, πατρίδα, μητέρα, χώρα μου, σπίτι μου! Εσύ, με τις πόλεις, την ιστορία και τους ανθρώπους. Εσύ γέννησες την Δημοκρατία και άλλα τόσα πράγματα που με κάνεις να νιώθω περήφανη που είμαι Ελληνίδα. Το αίμα των προγόνων μου κυλάει μέσα μου και κάθε φορά που κλείνω τα μάτια, νιώθω την απόκοσμη αύρα του χώματός σου. Εσύ, πατρίδα μου, εσύ Ελλάδα μου, έχεις υποφέρει τόσο πολύ για τα παιδιά σου. Εσύ με την ιστορία σου και τις πληγές σου. Εσύ με τους ηγέτες σου, άξιους και ανάξιους. Εσύ με τα παιδιά σου, καλά και κακά. Εσύ Ελλάδα, γέφυρα τριών Ηπείρων και σπίτι μου. 

Είμαι Ελληνίδα γνήσια και τους ξένους δεν φοβάμαι. Παλέψαμε με πολλούς και βγήκαμε νικητές. Τούρκους, Γερμανούς, Ιταλούς και Πέρσες πολύ πιο παλιά. Κάθε φορά που πατάω το πανέμορφο και μονάκριβο για μένα χώμα σου, σκέφτομαι ότι εδώ μπορεί να πάτησε κάποιος από τα παιδιά σου που άφησε σε όλον τον κόσμο ιστορία. Όσο και αν βαριέμαι την πρώτη γλώσσα σου, ξέρω καταβάθος ότι αυτή είναι η πρώτη των πρώτων. Τα χρώματα της σημαίας σου, γεμάτα νόημα και ζωντάνια. Γαλανό και άσπρο. Γαλανό για τις προιστορικές θάλασσές σου και άσπρο για τον πεντακάθαρο ουρανό σου. 

Ελλάδα μου εσύ, Ελληνίδα είμαι και Ελληνίδα θα'μαι. Στο χώμα σου γεννήθηκα και στο χώμα σου θα πεθάνω. Γιατί εσύ αξίζεις περισσότερα από λίγα εκατομμύρια. Για εσένα δεν υπάρχει τιμή εξαγοράς. Μόνο αγάπη και υπερηφάνια. 

Σαν εσένα, άλλη χώρα δεν υπάρχει. Είσαι το εξοχικό του θεού και το σπίτι το δικό μου. Αχ Ελλάδα, πατρίδα μου.