Ιδέες... Σκέψεις... Λόγια...

Τρέχω...

Τρέχω... ξανά και ξανά και ξανά... χωρίς να έχω κάπου να πάω

Τρέχω μακριά σου... από την επιροή σου πάνω μου...

Τρέχω από αυτά τα μάτια... αυτά τα γαλανά μάτια που με κινηγούν από τότε που τα πρωτοείδα

Για πόσο ακόμα; Για πόσο ακόμα θα αντέχω να τρέχω μακριά σου; Αυτή η απόσταση... η ανάγκη να είμαι κοντά σου με ξεσκίζει... με πληγώνει...

Οι πληγές μου κλαίουν και παρακαλούν για ένα σου άγγιγμα... η ψυχή μου κλαίει για την λύτρωση που μόνο εσύ μπορείς να της δώσεις...