Ιδέες... Σκέψεις... Λόγια...

Προσπάθησα...

Προσπάθησα να τρέξω μέσα στο δάσος της ψυχής μου να κρυφτώ

Προσπάθησα να κλειδώσω την πόρτα της καρδιάς μου σε σένα

Προσπάθησα να πετάξω τις αισθήσεις μου στο παλιό κουβάρι των αναμνήσεων για να μην σε ξαναδούν ποτέ... να μην σε ξανανιώσουν... να μην σε ξανακούσουν... να μην σου ξαναμιλήσουν...

Προσπάθησα πολλά

Προσπάθησα να ξεχάσω... εσένα... την μυρωδιά σου που τυλιγόταν συνεχώς γύρω μου... τη φωνή σου που αντιχούσε ξανά και ξανά στο κεφάλι μου... τα χέρια σου που με κάθε κίνηση τα ένιωθα να με φυλακίζουν στην πιο καλοδεχούμενη φυλακή... τα μάτια σου...

Αυτά τα καταραμένα μάτια... αυτό το χρώμα... ο λόγος που δεν έκλεινα μάτι τα βράδια και όταν τα κατάφερνα, ξυπνούσα το πρωί με μαύρους κύκλους από έναν ανήσυχο ύπνο

Προσπάθησα να τα εμποδίσω... να τα διώξω όλα αυτά από πάνω μου... απ'το μυαλό μου... απ'την καρδιά μου... απ'την ψυχή μου...

Έχασα

Ποτέ δεν ένιωσα πιο μεγάλη χαρά και ανακούφιση σε μια χαμένη μάχη με την εαυτό μου