Ιδέες... Σκέψεις... Λόγια...

Το παιχνίδι μας

Είναι στιγμές που με αγκαλιάζεις και χάνομαι μέσα στα ζεστά σου χέρια...

Είναι στιγμές που είσαι μπροστά μου και θέλω να σε αρπάξω και να σε φιλήσω τόσο δυνατά και παθιασμένα που θα λυποθημήσω...

Είναι στιγμές που τρέχω μακριά σου για να μη χαθώ... να μη χάσω τον εαυτό μου απέναντί σου...

Είναι στιγμές που γελάω μόνο και μόνο επειδή δε θέλω να με δεις να κλαίω... Και όμως με βλέπεις...

Δε ξέρω πως, αλλά με διαβάζεις σαν ανοιχτό βιβλίο και χάνομαι ξανά...

Είναι στιγμές που θέλω να σε χτυπήσω τόσο δυνατά και μετά να σε φιλήσω που να ξαναχαθώ...

Είναι τόσες στιγμές... στιγμές καθημερινές... στιγμές πολύτιμες για μένα που με βγάζεις έξω από τα ρούχα μου... με εξοργίζεις και μετά με λυγίζεις... και εγώ χάνομαι...

Και εσύ μ'αφήνεις...

Και αυτό συνεχίζεται συνέχεια... Γιατί αυτό, μωρό μου, αυτό είναι το παιχνίδι μας... Το δικό μας διεστραμένο παιχνίδι έρωτα...