Be my daddy - hyunlix -

4.

[not: hafif cinsellik vardır]

***

"Han bizimle geliyor musun?"

Yatağında uzanmış, koluna yasladığı Başıyla arkadaşlarına baktı. Hafifçe öksürerek konuştu.

" Usta Lee çok yordu beni. Gelemeyeceğim."

Felix arkadaşının yatağına kadar gitti. Eliyle saçlarını okşayarak küçük bir çocuğa anlatır gibi konuştu.

" Kapıları kilitle öyle uyu. Senin için bir şeyler getireceğim."

"hıhım.." başını ağırca sallayan gençten uzaklaştı. Son kez arkalarına dönüp baktıklarında tekrar öksürdü. Kapıdan en sonunda kapanmasıyla derin bir nefes aldı. Kendisini yatağa bırakırken kıyafetleri arasında sakladığı kitabı çıkardı. Yatağının içine girdiğinde belinde ki kuşağı çözdü. İlk sayfayı açarken diğer eliyle de altında ki pantolonu dizlerine kaçar indirdi.

                                   *

"Nasıl bu kadar yorulmuş olabilir ki?" Chan düşünceli sesiyle sorduğu soruya  yanında oturan changbin güldü. Karşısında oturan seungmin aklından ne geçtiğini okumuş gibi kaşlarını çatarak baktı.

"öksürüğü vardı, usta Lee göl de ne yaptırmış olabilir ki?" dediğinde onu onaylayan felix başını kaldırıp diğer masalarda ki insanları süzdü. Gözleri aradığı kişi bulamayınca önüne döndü.

Tabağında ki yulaf çorbasından bir kaşık aldı ağzına. Arkadaşları kendi aralarında sohbet ederken onları dinlemiş, bazen de yorum yapmıştı. Masalarına yakaşan bedeni fark ettiklerinde sessizlik oluştu.

"Han nerede?"

Usta Lee'nın sorusuyla gözler birbiri üzerinde dolaştı. Kim cevap verecek kavgasını kaybeden felix ayağa kalktı.

"Kendisini iyi hissetmediği için gelmedi efendim."

Kaşları çatışan genç adamla öğrenciler bakışlarını kaçırdılar.

"Neyi var?"

"Bilmiyoruz."

"Anladım. Afiyet olsun."

Kaybolan bedenle yerine oturan genç arkadaşlarına baktı. Hepsi şaşkındı. Usta Lee'nın müridlerini bu kadar merak ettiğini ilk kez görüyorlardı. Yoksa hasta olduğu için pişman mı olmuştu? Yemeklerine geri dönen gençler yine eskisi gibi konuşmaya başladılar.

Genç adam elinde ki yemek olan tepsiye karanlık yol da ona eşlik eden ay ile ilerliyordu. Öğrencilerin odasının bulduğu tarafa giren ilk usta değildi. Fakat onu gören öğrenciler korkuyla odalarına çekilmiş. Mumlarını söndürmüşlerdi. Genç adam ahşap binalar arasına girdiğinde hatırladığı odaya yürüdü. Eski öğrenciler her zaman en uzakta ki odalar verilirdi. Sonuçta buraya alışmış birisi bu kadar uzaktaki oda onlar için sorun olmazdı.

Geçtiği köprüye mumları yanan odaya baktı. Uyanık olmalıydı. Merdivenleri çıkarken duyduğu sesle durakları. Etrafına bakındı. Neydi? Kısa bir bekleyişle etrafta ki sessizlik ile yürüdü. Yaklaştığı kapıyla bekleyip sepeti yere koydu. Çalmak için kalkan eli duyduğu inleme ile hava da kaldı. Derin ses onu olduğu yere çiviledi. Taş kesilen bedeninde hareket eden tek şey kalbiydi.

Genç adam derin bir nefes aldı. Veremeden duyduğu bir başka inlemeyle kulakları uğuldayarak gözleri karardı. Başını kapıya yaslayarak son iradesini de  kullandı. Kapıyı gürültüyle açtığında, karşısında ki genç gözlerini açtı. Nemli gözlerinin etrafı hafif kızarmıştı. Çok değil, gelenin kim olduğunu fark ettiğinde kendisine gelen genç üzerinde ki yorgana sıkıca tutundu.

Hiç bir şey olmamış gibi davranarak gence yaklaştı. Elini alnına koydu. Yavaşça yanaklarına indirdi. Gözleri kendisini izleyen oğlana kaydı. Parlak nemli gözleriyle gülümsedi. Bakışlarını kaçırıp dilini ısırdı. Ah.. Ne yapıyordum? Etkilenmiş olamam değil mi?  Elini çekip, kapıda kalan sepeti almak için gitti. Geri geldiğinde gözlerini kapatmış olan gencin yatağının yanına oturdu.

"Kalk çorbanı içireceğim."

İtatkar davranan genç doğruldu. Karşısında ki ustasına bakarken, o çorba koymakla meşguldü. Yüzüne yerleşen tebessüm ile izledi. Bakışları birleştiğinde gülümsemesi büyüdü. Uzatılan kaşığa yaklaşmak için biraz daha doğruluğundan üzerinde ki yorgan beline düştü. Yakası açılan kıyafetleriyle ağzına aldığı kaşıkla ustasının gözleri çıplak kalmış üst bölgesine kaymıştı.
Azğında kalan kaşıkla omuzlarını örtmek için kıyafetini omuzlarına çekiştirdi.

"Bu ne oluyor han jisung?!"

***

1 ağustos 2021