First Glance

Chapter 14

Chapter 14

We talked.

But, I never mention that.

My pride never let me.

A day passed after that and now I'm back at my work.

"Halika na," Tito commanded. We bid our goodbyes to the crews and makeup artist bago kami lumabas ng set. The sun is already setting, which really creates beautiful scenery in the sky. I stopped mid step to stare at it. Narinig ko ang pagbukas ng compartment ng kotse ko sa likod kaya baka nilalagay na doon ni Tito iyong mga dala namin na gamit.

"Tito…"

"Oh?"

"Kapag ba pumunta ako sa araw masusunog ako sa init?"

"Ay, ewan ko sa'yong bata ka,"

I laughed.  "Joke lang, Tito naman…"

"Siyempre, gabi ako pupunta para 'di mainit,"

"Halika dito, pasuntok lang, bente!"

Ngumuso ako para pigilan ang tawa ko sa sobrang corny ng biro ko. Tinulungan ko si Tito maglagay ng gamit bago isinara ang compartment. Tumingin siya sa akin.

"May problema ka ba?"

"Hmm?" 

"Narinig ko kanina, laging inuulit ang mga shots mo. Hindi ka naman gano'n kaya ibig sabihin may bumabagabag sa'yo."

"Wala akong kabag, Tito." Kinurot niya ang tagiliran ko kaya napaigtad ako para umiwas. "Joke lang po!"

"Seryoso kasi!" I smiled to convince him that there's nothing going on, even though my mind is really in the crisis right now.

"Wala po talaga, Tito… sadyang pangit lang ng mood ko…"

Hindi niya pinansin iyon dahil akala ko ay hindi siya naniniwala, pero mukhang dahil may tinitingnan siya sa likod ko. I turned back to see what it was.

Or should I say… who it is.

"Niko…"

He smiled. "Good afternoon po…"

Hindi ko narinig na nagsalita si Tito kaya tumingin ako sa kaniyang mataray ang tingin kay Niko. Hinawakan ko ang braso ni Tito bago siya pinakilala kay Nikolo.

"Tito si… Niko po…" ngumiti ako. "... kaibigan ko…" nakita ko ang pag-taas ng kilay ni Tito ng narinig niya na kaibigan ko lang si Niko. 

"Kaibigan lang?" he whispered but it's enough for Niko to hear.

"Tito naman." I glared at him pero binalik ko rin ang tingin kay Niko na blangko lang ang titig. Sinabi ko kay Tito na mauna na siya sa sasakyan. Tumango lang siya, halatang hindi kumbinsido pero nagpaalam pa rin na papasok na sa sasakyan.

"Naka-uwi ka na pala…" pinasadahan ko ng tingin ang suot niyang uniporme, halatang dumiretso dito galing sa Airport. 

"Yeah… I just got off the plane,"

"Ah…" I nodded.

"I want us to talk but… your Tito is waiting for you so…"

"Tungkol saan?"

"Some things? But, can we meet later?"

Tumingin ako sa kaniya. Gusto kong umayaw, gusto kong umiwas pero mukhang seryoso siya sa na may sasabihin talaga siya. His cold eyes were like daggers slicing me into pieces. Bakit? tatapusin na niya? aayaw na siya?

"Okay… sa condo ko na lang, tinatamad na akong lumabas."

"Sure, I'll wait for you."

Wala sa sarili akong nagmamaneho kakaisip kung ano ba ang mangyayari mamaya. Sa lamig ng mata niya kanina para na akong aatakihin sa puso sa kaba. Ang daming tanong sa isip ko, para na akong naloloka.

I heard the elevator open.

I bowed my head as I walked, spacing out. I put my hands inside the pocket of my hoodie. Hinatid ko si Tito sa pupuntahan niya kasama ang mga kaibigan kaya ako lang mag-isa. Pinaalalahanan ko siya na umuwi bukas sa Bulacan ng umaga para may kasama si Jara pero siguradong nainom na naman iyon.

I opened my bag to find my keys pero bago pa man ako makarating sa pintuan ay nakita ko na ang sapatos niya.

I looked up.

He's now looking at me, leaning at the wall beside my door. Ipinagpatuloy ko ang paghahanap ng susi bago binuksan ang pinto.

"Pasok ka…"

He silently followed me.

Dumiretso ako sa kusina at nagsalin ng tubig sa baso.

"You went out last night…" he stated a fact.

I drank the whole glass of water. 

Yes, I went out last night dahil nalaman kong pupunta si Lucy sa isang famous Italian resto here in BGC kaya sumama ako. Hindi ko naman alam na kasama niya pala si Drew but, thankfully nagsama rin ng isang kaibigan si Drew ng nalaman niyang kasama ako. So nice.

"Yeah… how did you know?"

"Your friend called me."

I secretly rolled my eyes.

Bwaka ng ina talaga 'yang si Lucy.

We stay silent. Hindi ako nagsalita dahil alam kong may sasabihin pa siya, but minutes had passed para lang kaming tangang nakatunganga sa kusina. So, I break the silence. "Okay? Iyon lang ba ang sasabihin mo?"

He looked up and deeply sighs. "What do you want, Jamie?"

"What?"

"Ano bang gusto mo mangyari sa ating dalawa?"

Tumitig ako sa kaniya.

Seryoso ba siya?

"Hindi ba dapat ikaw ang tinatanong ko? Ano bang gusto mo mangyari? Hindi ko nga alam kung saan 'to patungo e,"

He's jaw moved frustratedly but still trying to not be mad. "What do you mean?"

"Hindi ko alam kung gusto mo ba ako? o pinaglalaruan mo lang ako? o trip mo lang talaga?"

"What are you trying to say, Jamie?" He leaned towards the counter top behind me causing me to be stuck inside his arms.

I sighed. Trying to get my shit together because my heart is beating so hard. 

"Ano ba tayo?" trying not to stutter.

Natigilan siya. Hinintay ko siyang magsalita but it didn't come and it hurts pero ayokong ipahalata sa kaniya. Pride is the only thing left in me.

"See? hindi mo rin alam kung-"

"Because I'm trying to slow it down, I don't want to rush. I don't want us to rush. I want this to be sure. I don't want us to start with still doubt in your mind. I want to earn your trust... because you deserve that." 

"You deserve a person who is sure about you."

He put his palm on my cheeks. I just felt that he wiped the tears that escaped my eyes. I didn't even know that I was crying. He's looking at my eyes making me feel like a queen. He smiled warmly.

It hurts.

My heart hurts because of what I hear.

But, it damn felt good.

"So please… don't kiss another man except me, hmm?"

I sighed. Yes, I kissed Drew's friend yesterday. But, I was drunk, and I know it isn't enough to be a reason to cheat but I was so desperate, I want to escape the thought that Niko and Kaye are in the same hotel. It's fucking freaking me out. 

And yeah, It feels like I'm cheating even though we're not in a relationship. 

But, who cares?

He lifts my chin using his index finger so our eyes meet.

"I'm going to earn your trust..."

"... I'll court you until you say yes."