First Glance

Chapter 20

Chapter 20

Bumalik silang dalawa na dala ang mga pasalubong. Napakunot na talaga ako ng noo dahil sa bungad na tingin ni Tito sa akin pagpasok nila. Si Niko naman ay hindi makatingin sa akin.

Ano ba meron?

Wala naman ng nangyari pagkatapos noon pero si Niko ay ang weird pa din kahit noong naka-uwi na kami. Nag-ayos ako ng sarili, naligo, nagbihis bago umupo sa kama at hinarap siya. Hindi niya ako tiningnan at nakaharap pa rin sa phone niya, mukhang alam na kung ano ang sasabihin ko.

"Niko…"

"I am not doing anything wrong…"

I eyed him.

"I didn't say that you did something wrong."

"I'm sleepy na, baby. Let's just sleep, hmm?" he laughed at hinila niya ako pahiga at niyakap patalikod habang hinihimas ang malambot kong buhok. Hindi pa rin ako nakuntento sa sagot niya pero dahil sa paghihimas niya sa buhok ko ay tuluyan na akong nakatulog.

First day of April ay inaya ko siyang mag-shopping dahil two weeks from now ay pupunta kaming Amsterdam! My dream! This is our last destination, bago kami bumalik sa kaniya kaniyang trabaho. Hindi ko nga lang alam kung pati ako ay makakabalik kaagad.

"You have so many clothes, Jamie, that you don’t even wear..." he sighed.

"Inis ka na sa’kin?" I teased habang inaayos ang face mask ko at shades dahil baka may makakilala sa akin. Though, this is one of the secluded mall in the philippines na hindi masyadong pinupuntahan ng mga tao. 

"It’s not th-" he groaned. "Whatever, just kiss me, I’ll buy all you want," He winked and I laughed. Hinalikan ko siya ng mabilis sa gitna ng Zara. Ako naman magbabayad, gusto ko lang talaga siyang halikan.

Sinasabi ko sa’yo, hindi ko kailanman inisip na darating ako sa punto na ‘to. Ginayuma ata ako ni NIko!

We ate dinner after we shopped. Kinabukasan naman ay may flight si Niko kaya ako na naman ulit mag-isa. Alam ko na pinagbabawalan ako ni Tito na lumabas labas ngayon sa gitna ng crisis sa career ko pero wala na akong mahagilap na pagkain dito sa condo. 

I just wear a clothes that I don’t usually wear at nag facemask, cap, at shades na rin ako. Hindi ko alam kung tamang move ito kasi kung ganito ang porma ko ay masyadong agaw pansin pero bahala na.

I picked a cart and silently wandered around the aisle of chichirya. I saw a woman who is probably my age. She is pregnant at tulak tulak naman ng asawa niya ‘yung cart. I smiled.

They are so cute. I looked at her baby bump. I want to have a child too. I think I'm ready but I won’t rush Niko. I know God has a plan for us.

"Ms. Alonzo?"

Shit! May nakakilala ba sa akin?

I stiffened. I felt my heart beating so rapidly. Si Tito agad ang naisip ko. Aalis na sana ako ng hinawakan niya ang balikat ko. Tinanggal ko iyon pero nagulat ako ng nakita ko kung sino iyon.

"Gago, si Lim ‘to!" Bulong niya.

"Putangina mo!"

He laughed.

Inaya ko siya sa condo namin ni Niko pagkatapos naming mag-grocery dahil bawal ako magtagal sa labas. I prepared some coffee and I put it on the table.

Years ago… nag-ibang bansa siya pero after a year nalaman ko na lang na nagkabalikan na rin sila ni Amor. It’s not true that Amor lost his love to Lim, and I’m right because it’s about his family. But, now… It’s all fine now… his family finally accepted him.