ခ်န္းေယာလ္ မ်က္လံုးေတြျပန္ပြင့္လာေတာ့ မရင္းႏွီးလွသည့္ မ်က္ႏွာက်က္ကုိ ခဏတာစုိက္ၾကည့္ေနၿပီးမွ ေဆးရံုေရာက္ေနေၾကာင္းသတိရသည္။
ေဘးနားက ဂလံုးဂလြမ္အသံေတြၾကားရတဲ့အတုိင္းဆုိရင္ေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕မန္ေနဂ်ာ က်န္းရီရွင္းတေယာက္ ေန႔လည္စာ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ပူပူကုိပန္းကန္ထဲထည့္ဖုိ႔အေရး စပ္စလူးနတ္ပူးေနသည္မွလြဲ၍အျခားမရွိႏုိင္။
" Hyung... "
" ေအာ... ခ်န္းေယာလ္ႏုိးၿပီလား...
အေတာ္ပဲ ငါလည္းခုမွႏုိးလုိ႔ ေန႔လည္စာျပင္ေနတာ။ သက္သာရဲ႕လား"
အိပ္ေဆးေပးခံရေသာ လူနာနဲ႔ျပဳိင္ၿပီး ခလူးခေလာ အိပ္ေနႏုိင္သည့္ အာဂမန္ေနဂ်ာႀကီးကုိ လက္ဖ်ားခါရတဲ့တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ညာဖက္ျခမ္းက ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေက်ာက္ပတ္တီးေတြျမင္ၿပီး စိတ္ေနာက္သြားရသည္။ ညာလက္ေရာ ညာေျခေရာဆုိေတာ့ ေနာက္ထပ္သံုးေလးပတ္ေလာက္ ေနရထုိင္ရတာဒုကၡမ်ားလုိက္မယ့္ျဖစ္ျခင္း။ အရင္တုန္းကလည္း ေရကူးကန္ထဲမွာေလ့က်င့္ရင္း... ပန္းၿခံထဲ ေျပးရင္းလႊားရင္းနဲ႔ က်ိဳးကန္းဖူးပါတယ္... ေျခေရာလက္ေရာ တျပဳိင္နက္မက်ဳိးဖူးတာေတာ့အမွန္ပဲ။
အေၾကာင္းရင္းကုိ ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကည့္ေတာ့ * က်ဳိးလည္းဘာအေရးလဲ.. ဒီေလာက္နဲ႔ၿပီးသြားတာေတာ္ေသးတာေပါ့ * ဆုိေသာ စိတ္လံုၿခံဳမႈေလးရလုိက္သည္။ ဆယ္စုႏွစ္တခုစာနီးပါး အမွန္အကန္အားေပးလာရတဲ့ ကုိယ့္အုိင္ေဒါကုိ ကုိယ့္အသက္နဲ႔လဲၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ေပးရတဲ့ ခံစားခ်က္ေလးက...ဘယ္လုိေျပာရမလဲ... ေျခေရာလက္ေရာ လႈပ္လုိက္တုိင္းနာေနတာမွန္ေပမယ့္ ဒီရင္ဘတ္ထဲမွာေတာ့ ပန္းအေရာင္စံုေတြ ေဟာသလုိ ေဟာသလိုပြင့္ေနတာမ်ဳိး။
" သူအဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လား Hyung "
" ဘယ္သူလဲ... အံမယ္ေလးဗ်ာ..
ကုိယ္တျခမ္းမံမီျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္က သူမ်ားကုိစိတ္ပူလုိက္ေသးတယ္ အံ့ေရာ "
" Hyung ကလည္း...
က်ေနာ႔အေၾကာင္းသိရဲ႕သားနဲ႔... "
မ်က္လံုးဝုိင္းဝုိင္းႀကီးေတြကုိ သနားစဖြယ္ေမွးေမွးေလးလုပ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေထာ္လုိ႔ ကုိင္ေပါက္ခ်င္စရာရုပ္ႀကီးျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပေနတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ေၾကာင့္ ရီရွင္းစားေနတဲ့ ဆူရွီတပုိင္းကုိ ျမဳိမက်ခ်င္ေတာ့ဘူး။
YOU ARE READING
In ❤️ With my Saesang Fan
FanfictionGloxiniaDonation Project အတွက်ရေးထားတဲ့ PDF လေးပါ။ အချိန်အားတဲ့အခါ extra လေးရေးပေးပါဦးမယ် ❤️ သတိ !!! အချိုများပြီး ပွက်ချိတ်ကိုက်လျှင် တာဝန်မယူ 😆 Cover By @mee_ge_park Chanbaek yaoi MM fic
