" လုပ္ပါ.. ၁၂နာရီ ျမန္ျမန္ေရာက္ပါေတာ့ "
ခပ္ျဖည္းျဖည္းသြားေနတဲ့နာရီကုိ ခ်န္းေယာလ္မွာ အားမလုိအားမရျဖစ္ေနတယ္။ ေနလည္ ၁၂နာရီထုိးဖုိ႔ မိနစ္ငါးဆယ္ေလာက္လုိကတည္းက လည္ပင္းႀကီးရွည္ၿပီးေစာင့္လုိက္ရတာ... ေရာက္လာခါနီးေနၿပီဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ ႏွလံုးသားေလးကအခုန္လြန္ၿပီး အျပင္ထြက္က်ေတာ့မလုိပဲ။
" ခ်န္းေယာလ္ရွီ.... က်ေနာ္ပါ..
ဝင္လာလုိ႔ရလား "
" ဟုတ္ကဲ့ !! ဝင္လာခဲ့ပါ "
ေဟာ...သူ ေရာက္လာပါၿပီ။
ခ်ယ္ရီပြင့္ဖတ္ေလးတခုလြင့္လာသလုိမ်ဳိး...
ပန္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ဆမ္းတဲ့ေပါ့ေပါ့ပါးပါး တီရွပ္လက္ရွည္ေလးရယ္... အျပာႏုေရာင္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္ေလးရယ္နဲ႔ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားေတာင္မဆုိႏုိင္ဘဲ ေငးေမာေနမိတယ္။ ဝယ္လာတဲ့မုန႔္ထုပ္ကုိျဖည္ခ်ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းရွည္သြယ္သြယ္ေလးေတြက ျမန္ဆန္လြန္းေနတာလား... ဒါမွမဟုတ္ ဘတ္ဟြၽန္းေရာက္လာၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ အခ်ိန္ေတြ အလုိလုိျမန္ကုန္တာလားလုိ႔ ခ်န္းေယာလ္မွာ မေဝခြဲတတ္ခဲ့။
" သက္သာတယ္မလား "
" ဟုတ္ကဲ့... အမ်ားႀကီးသက္သာပါတယ္ "
" အသားကင္ဝယ္လာတယ္...နဲနဲေတာ့စပ္မယ္
ၾကဳိက္ရဲ႕လားမသိဘူး "
" ဟုတ္.. က်ေနာ္ အစပ္စားပါတယ္ ဘတ္ဟြၽန္းရွီ "
သူဘာပဲေမးေမး အျငင္းစကားထြက္မလာႏုိင္တဲ့ ဒီ့ေကာင့္ႏႈတ္ဖ်ားက အၿပံဳးပန္းေတြခ်ည္းေဝေနတာကုိ သတိထားမိတယ္ထင္ရဲ႕။ ရယ္ခ်င္သလုိျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာဖူးဖူးေလးထက္မွာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးရဲ႕ေထာင့္စြန္းက အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေကာ့တက္သြားခဲ့တယ္။
ေျဗာင္ဘတ္ဟြၽန္းဆုိေသာ မထိရက္မကုိင္ရက္စရာလက္ရာေျမာက္လြန္းတဲ့ ေႂကြရုပ္ေလးကုိ ကုိယ္တေယာက္တည္း မပုိင္ဆုိင္ရလည္း အေဝးကေငးၾကည့္ရံုနဲ႔ေက်နပ္ပါတယ္ဆုိၿပီး စိတ္ကုိေျဖသိမ့္ထားဖူးတယ္။ အခုလုိ နည္းနည္းပါးပါးနီးစပ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ မျဖစ္သင့္မွန္းသိေပမယ့္ ရယူပုိင္ဆုိင္လုိစိတ္ေတြပုိၿပီးမ်ားလာတဲ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလည္း ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွတရားခ်လို႔မရနိုင္။
YOU ARE READING
In ❤️ With my Saesang Fan
FanfictionGloxiniaDonation Project အတွက်ရေးထားတဲ့ PDF လေးပါ။ အချိန်အားတဲ့အခါ extra လေးရေးပေးပါဦးမယ် ❤️ သတိ !!! အချိုများပြီး ပွက်ချိတ်ကိုက်လျှင် တာဝန်မယူ 😆 Cover By @mee_ge_park Chanbaek yaoi MM fic
