Μίλησα στ' αστέρια για εσενα...

Φοβος και επιθυμία

- Και εγώ φοβάμαι πολλά πράγματα  , γιατί να μην σε καταλάβω ; Εξάλλου  , στην ίδια βάρκα πλέουμε  τόσο καιρό , μαζί.. Τι άλλο έμεινε να φοβηθούμε ;
- Άκου με  , εάν ήταν στο χέρι μου , αν είχα θάρρος θα ήταν αλλιώς τα πράγματα  , αλλά όπως είμαι τώρα δεν μπορώ να κάνω κάτι.. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω!
- Μην αδικείς τον εαυτό σου! Δεν είναι εύκολο.. Ο φόβος είναι κακός σύμβουλος μας προστατεύει  , αλλά στην τελική αυτή η προστασια είναι απλά μια ψευδαίσθηση..

Πολλές φορές το στόμα φοβάται και δειλιάζει , μα τα μάτια άτρωτοι σηματοδότες πάντα στέκουν περήφανοι.. Μου λέει πως φοβάται , και όμως ίχνος φόβου δεν διακρίνω.. Μόνο άγνοια και αβεβαιότητα..

- Τι είναι αυτό που πραγματικά φοβάσαι , πες μου ; Δεν θα το παρεξηγήσω κάθε φόβος είναι σεβαστός.. Αλλά πρέπει να ξεπιερνιέται..
- Δεν.. Δεν θέλω να το συζητήσουμε.. Τουλάχιστον όχι τώρα.. Λυπάμαι..

Ώρα στεκόμαστε όρθιοι σαν φάροι και  τώρα τον βλέπω να σβήνει  , να φεύγει και το πλοίο ίσως βουλιάζει από την μεριά του.. Γιατί το πλοίο είναι ο ίδιος , φεύγοντας από τα αισθήματα του καταδικάζει τον εαυτό του.. Δεν είναι εύκολο  , καθόλου  , υπάρχουν τόσα που μπορούν να πάνε - και θα πάνε - λάθος.. Μα δεν πρέπει να τρέχει μακριά απ' όσα νιώθει.. Επιταχύνω το βήμα μου και τον τραβάω απαλά από το χέρι..

- Μην φεύγεις.. Θέλω.. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι.. Μπορείς σε παρακαλώ απλά να με ακούσεις ;
- ..Εντάξει.. Ρωτά με ό,τι θες..
- Είσαι.. Είσαι έτοιμος να με ακούσεις πραγματικά ;

Με κοίταξε , δεν μπορούσε να καταλάβει την απλή ερώτηση που του έκανα..

- Τι εννοείς ; Αν είμαι έτοιμος  , έτοιμος για να ακούσω τι ;

Δεν είχε καταλάβει  , δεν είχε φανταστεί καν , πώς μπορώ να τον πείσω για κάτι το οποίο μόνο ουτοπία θα του φαινόταν ; Θόλωσα.. Και είχε θολώσει και αυτός..

- Έτοιμος να ακούσω τι.. Πες μου ;
- Εννοείς.. Πως δεν καταλαβαίνεις ούτε για πιο πράγμα μιλάω ;..
- Πως είναι δυνατόν να καταλάβω αν δεν μου πεις πρώτα ;

Όχι.. Δεν ήταν έτοιμος ακόμα.. Η επιθυμία μου να μάθει ήταν τόσο μεγάλη όσο ο φόβος του να με ακούσει.. Το θάρρος είναι μεγάλη αρετή , μπορεί να θες να μιλήσεις ανοιχτά σε κάποιον και αυτό απαιτεί καρδιά λέοντος , αλλά δυστυχώς ξεχνάμε να αναλογιστούμε αν ο απέναντι μας είναι έτοιμος να ακούσει.. Να φορτωθεί ένα τόσο ισχυρό φορτίο.. Να το μοιραστεί μαζί μας.. Δεν ήταν έτοιμος , όχι.. Ακόμα και αν το σκηνικό ήταν όπως το είχα φανταστεί , έπρεπε να κάνω υπομονή.. Αλλά να μην τον αφήσω να γλιστρήσει μακριά μου , να μην χάσω την ευκαιρία μου..

- Δεν θα σου πω.. Όχι τώρα..
- Γιατί όχι ; Εξάλλου κάτι άρχισες  , γιατί δεν το ολοκληρώνεις..
- Γιατί και εγώ όπως εσύ φοβάμαι.. Ακόμα φοβάμαι.. Και μέχρι να εξαφανιστεί από το κεφάλι μας ο φόβος θα μείνουμε παράλληλοι.. Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο για τώρα.. Συγγνώμη..
- Όπως θες! Καλό σου βράδυ..

Ξέρω πως ίσως τον απογοήτευσα.. Δεν συνηθίζω να φέρομαι έτσι  , μα ακόμα και τώρα πρέπει να του δώσω χρόνο , δεν είναι έτοιμο το έδαφος.. Μπορεί να κυριαρχεί τον συναισθηματικό μου κόσμο εδώ και 2 χρόνια.. Μα αυτό δεν λέει κάτι όταν δεν είναι ο ίδιος έτοιμος να δεχτεί τα αισθήματα μου.. Δεν θέλησα να γυρίσω πίσω απόψε  , δεν ήθελα να κοιμηθώ.. Έπρεπε να σκεφτώ.. Να καθαρίσω απ' όλα όσα ακόμα και τώρα με εμποδίζουν.. Για αυτό έγραψα.. Έγραψα με τα αστέρια να με επιβλέπουν και με εκείνον να παραμένει ξύπνιος αγναντεύοντας τα λόγια μου.. Προσπαθούσε να βρει τον ορίζοντα και εγώ ήθελα να φυλάξω αυτή την προσπάθεια στο στέρνο μου.. Ώστε κανείς να μην κρίνει , γιατί ήξερα ότι προσπαθεί.. Δεν ήθελα κανένας άλλος να πει το αντίθετο.. Δεν το άντεχα..