༄ 𝘏𝘰𝘰𝘥𝘪𝘦 𝘉𝘰𝘺 | 𝘕. 𝘙. 𝘒.

034

Seoyeon POV

Nakarating na kami sa airport at kaagad akong lumabas ng kotse at tumakbo sa loob ng Airport.

"PARK SOO-AH! PARK SOO-AH! MAGPAKITA KA SAAKIN!" sumigaw ako sa loob ng Airport wala na akong pake kung pinag titingnan ako ng mga tao. Pagbabayaran nya ang ginawa nya.

"Well, well, well, look who's here" sabi saakin ni Soo-ah at tumawa na parang villain sa isang Disney princess movie "Ineexpect ko na pumunta ka dito" sinabi nya at nginisian ako.

"HAYOP KA BAKIT MO AKO NILASON ANO BANG GINAWA KO SAYO AT NILASON MO AKO?!?" sabi ko habang kinakaladkad sya papunta sa cr ng mga babae.

"Ano ba!?! Bitiwan mo nga ako!?!" sabi nya sakin habang sinusubukan makawala sakin.

"BAKIT MO AKO NILASON ?!? ANO BA KASE UNG ATRASO KO SAYO?" sinigawan ko sya at natulo na ang mga luha ko "SUMAGOT KA!" sinigawan ko ulit nung di sya sumagot.

"KASALANAN MO! KASALANAN NYONG LAHAT KUNG BAKIT NAWALA MGA MAGULANG KO!" sinabi nya at umiyak na din "Ano bang pinagsasabi mo?!? Di ko nga kilala magulang mo eh!?!" sabi ko sa kanya nagtataka pa din sa sinasabi nya.

"Kung di lang dahil sa tanginang project na yan buhay pa sana sila!"

Ano?

208 words
-𝘛𝘰 𝘣𝘦 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘪𝘯𝘶𝘦𝘥