«𝑴𝒂𝒇𝒊𝒂»

Part.4

֊Հեյյ Լիլի որտեղ ես արի՛ այսեղ,֊վերևից գոռաց Թեհյոնը։
Լիլին արագ բարձրացավ վերև ներս մտնելով տեսավ որ Թեհյոնը արթնացել է և նստել անկողնուն։
֊Դու լավ ես քեզ զգում,֊հարցրեց Լիլին։
֊Երեկվա համեմատ այո, լսիր դու կարող ես ինձ օգնել հագել վերնաշապիկս,֊ասաց Թեհյոնը։
"Իհարկե ոչ ինքդ էլ հագիր" ասաց Լիլին մտքում։
֊Հեյ հերիք է կանգնես տեղում, օգնի՛ր,֊ասաց Թեհյոնը և վերնաշապիկը շպրտեց Լիլիի վրա։
Լիլին ոչինչ չասաց վերցրեց վերնաշապիկը և այնքան նուրբ ու զգույշ էր հագցնում կարծես փոքրիկ երեխաի հագցնի։ Վերջացնելուց հետո ուզում էր դուրս գնալ , իր հետևից Թեհյոն էլ կանգնեց որ գնա բայց կանգնելուց հետո քիչ էր մնում ընկներ։ Բայց բռնվեց անկողնու կողքի փոքրիկ սեղանիկից և գցեց դրա վրայի բաժակները ու կոտրեց։ Լիլին արագ մոտեցավ բռնեց ձեռքից.
֊Թեհյոն դու լավ ես?
֊Գլուխս պտտվում է ,բայց լավ եմ ։
֊Թող օգնեմ,֊ասաց Լիլին ու բռնեց Թեհյոնի մեջից ձեռքը ուսերին գցելով։ Նա առաջին անգամ ինքն առաջարկեց որ օգնի։ Լիլին մտածում էր"Ես նրա նման չեմ ,որ չօգնեմ օգնություն կարիք ունեցող մարդուն"։ Նրանք իջան առաջին հարկ Թեհյոնը նստեց բազմոցին ,իսկ Լիլին նրա առաջ դրեց իր պատրաստած նախաճաշը։ Թեհյոնը ժպիտով կերավ, մի քանի րոպե տեղում նստելուց հետո կանգնեց փորձեց պահել հավասարակշռությունը որ չընկնի ու գնաց։ Լիլին հանգիս նստեց բազմոցին։ Քիչ անց Թեհյոնը եկավ ձեռքին Լիլիի ջութակը ու հեռախոսը այն դրեց սեղանին՝ Լիլիի դիմաց և նստեց։
֊Սա քո ջութակն է, ինչպես նաև հեռախոսդ , վերցրու և պատրաստվիր ես քեզ կտանեմ փորձերի։
Լիլին ուրախ վերցրեց ջութակը։
֊Ես ինքս էլ կարող եմ գնալ,֊ասաց Լիլին։
֊Հ~ըն ես քեզ կտանեմ, իսկ եթե որոշես փախչել?,֊ասաց Թեհյոնը մի ունք վերև հանելով։
֊Ես չեմ ....
֊Չի քնարկվում գնա պատրաստվիր։
Լիլին պատրաստվեց և նրանք Թեհյոնի հետ գնացին փորձերի։ Մեքենայից իջնելուց հետո Թեհյոնը շատ մոտ էր քայլում Լիլիին։ Լիլին իրեն վատ էր զգում և հեռու գնում, բայց Թեհյոնը քաշեց Լիլին և մոտեցրեց իրեն։
֊Թեհյոն....
Չէր հասցրել որևէ բան ասել երբ իրենց մոտեցան Լիզան ու պարոն Պակը։
֊Բարև ձեզզզզ {Լիզա}
֊Բարև ձեզ {Թեհյոն}
֊Թեհյոն բաց թող, հեռու գնա,֊ասաց Լիլին շատ կամաց որպեսզի միայն Թեհյոնը լսի։
֊Տեսնում եմ դուք լավ ընկերացել եք։ {պարոն Պակ}
֊Այո և ոչ միայն ընկերներ նա իմ ընկերուհին է։ {Թեհյոն}
֊Ինչ,֊զարմացած հայացքով Լիլին նայեց Թեհյոնին։
֊Ոչ նա դա նկատի չունի, նա ուզում է ասել որ մենք ուղղակի լավ ընկեր ենք,֊ասաց Լիլին փորձել ցրել իրավիճակը։
֊Լավ ընկերը այդպես չի համբուրում ընկերոջը Լիլի։ {Թեհյոն}
Կարծես սառ ջուր լցվեց Լիլիի վրա։ "Ինչպես է հնարավոր նա խորը քնած էր , ես առանց այդ էլ փոշմանել էի դրա համար։ Նա հաստատ փորձում է խաղալ"
֊Օօօ կարծես թե ամեն ինչ լուրջ է։ {պարոն Պակ}
֊Գիտեք ինձ թվում է այո, երեկ Թեհյոնը շատ բարձր ջերմություն ուներ և կարծես թե երազ է տեսել,֊ասաց Լիլին վճռական ձայնով։
֊Լավ Լիլի մենք գնանք երևում է դուք խոսելու բան ունեք։ {Լիզա}
֊Այո հաջողություն։ {Լիլի}
֊Ասում ես երազ էր? {Թեհյոն}
֊Այո {Լիլի}
֊Լավ ինձ համար միևնույն է ։ {Թեհյոն}
֊Լիլիիիի արի մենք արդեն սկսում ենք փորձը,֊միջանցքի մյուս ծայիրից ասաց Լիզան։
֊Այո հիմա գաիս եմ,֊բայց Թեհյոնը բռնեց ձեռքը ու պտտեց իր կողմը, մի փոքր կռացավ ու մոտեցավ ականջին.
֊Ես գիտեմ որ դա երազ չէր,֊ասաց Թեհյոնը և համբուրեց Լիլի այտը հետո պտտեց Լիլին դեպի Լիզան և առաջ հրեց։
Շուտով փորձերը սկսեցին։ Պարոն Պակը և Թեհյոնը նստել էին դատարկ դահլիճում ու հետևում էին փորձին։ Թեհյոնը նայում էր Լիլիին ,լսում նրա նվագած այդ հանգստացնող ու մեղմ երաժշտությունը, և այդ ամենի մեջ փորձում էր հասկանալ իր արարքներ ու զգացմունքները դեպի Լիլին։
"Ես ուզում եմ որ նա իմ կողքին լինի, որ քայլի կողքովս, ուզում եմ գրկել նրան, համբուրել։ Գրողը տանի դա ամենավատ բան էր որ կարող էր լինել ինձ հետ, դա նշանակում է որ ես արդեն ունեմ թույլ կետ և խոցելի եմ։ Նա իր կյանքում միայն ջութակ է բռնել ինչպես է այն փոխարինելու զենքով"
֊Լիլին նա հիանալի է նվագում,֊ասաց պարոն Պակը, ով նստել էր Թեհյոնի կողքին։
Թեհյոնը մտքերից կտրվելով ասաց.
֊Այո իսկապես շատ գեղեցիկ երաժշտությունը է։
֊Թեհյոն տղաս ես իսկապես ուրախ եմ ձեզ համար, Լիլին հիանալի աղջիկ է ,նուրբ ,քնքուշ, ցանկացած տղամարդ ուզում է նրա պես կյանքի ընկեր ունենալ ։
Թեհյոնը լուռ լսում էր ,փորձում էր ավելի շատ բան իմանալ Լիլիի մասին։
֊Երբ դու կյանքում հանկարծ ընկնես նա էլ քեզ հետ կընկնի, և հակառակը։ Նա օգնում է ցանկացած մարդու ով օգնության կարիք ունի, բայց այս կյանքում ոչ ոք չկա որ նրան օգնի։ Դե իհարկե ես միշտ նրա կողքին եմ բայց, ես չեմ կարող նրան միշտ օգնել ես նրա ոչ հայր եմ ոչ էլ ընկերը , նա իր խնդիրներով չի կիսվում։
֊Իսկ նրա հայրն ու մայրը?
֊Նա ծնողներ չունի, նրանք մահացել են յոթ տարի առաջ ավտովթարից։ Նա իսկապես մենակ է կյանքում։ Օհ սխալ ասացի 《մենակ էր》հիմա դու կաս։
Թեհյոն իրեն վատ զգաց։ Փորձն ավարտվեց և Լիլին մոտեցավ պարոն Պակին։
֊Պարոն Պակ մենք ավարտեցինք, ինչպես էր փորձը?
֊Հիանալի աղջիկս, բայց ավելի լավ կլինի եթե ճաշենք։
֊Ոչ մենք գնում ենք, հետո կճաշես,֊ասաց Թեհյոնը և բռնելով Լիլիի ձեռքից քաշեց առաջ։
֊Հաջողության պարոն Պակը, ձեզ լավ օր եմ մախթում և շնորհակալություն խորհուրդների հարմար։{Թեհյոն}
֊Լավ տղաս միշտ պատրաստ եմ օգնեմ ։
Մի քիչ հեռանալուց հետո Լիլին ասաց։֊Բաց թող ձեռքս, ուր ենք գնում։
֊Լռիր ու արի,֊ասաց Թեհյոնը ամուր բռնած Լիլիի ձեռքը։
Գնացին և նստեցին մեքենան։ Մինչև շարժվել Թեհյոնը ասաց։
֊Լիլիի ես քեզ պիտի մի բան սովորեցնեմ։
֊Ինչ ? Մեքենա վարել?
֊Ոչ դա չէ ավելի կարևոր։ Բայց դու մեքենա վարել գիտես?
֊Այո գիտեմ ։
֊Հիանալի է ես քեզ չեմ վստահի իմ մեքենան, իսկ հիմա գնացինք։
Լիլին տարօրինակ հայացքով նայեց Թեհյոնին և ոչինչ չասաց։
Որոշ ժամանակ անց նրանք արդեն տեղում էին։ Թեհյոն կանգնեց մեքենան ու նայեց Լիլին։
֊Լսիր ես միշտ չեմ կարող կողքիտ լինել որ պաշտոնապեմ քեզ...
֊Ինչ ինձ քո պաշտպանություն պետք չէ և պետք էլ չէ որ դու միշտ իմ կողքին լինես, այդպես ես ավելի շատ պաշտպանված կլինեմ, ֊ասաց Լիլին վստահ ձայնով։
Թեհյոնը իրեն վատ զգաց նրա համար ինքն է վտանգավոր։Բայց դա ցույց չտվեց Լիլին։
֊Չես ուզում որ կողքիտ լինեմ ? Իսկ ինչ էր նշանակում գիշերվա այն ....
֊Նման բան չի եղել, բավական է երևակայես,֊Լիլին կարմրեց։
Իսկ Թեհյոնը դա նկատելով սկսեց ծիծաղել։
֊Լավ ես էլ չեմ խոսի դրա մասին դու շատ ես ամաչում։
֊Ես չեմ ....
֊Լռիր ու լսիր դու պետք է քեզ պաշտպանել իմանաս դրա համար էլ պետք է զենք գործածել իմանաս։Իսկ հիմա իջի՛ր ։
Լիլին իջավ մեքենայից ու Թեհյոնի հետ մտավ հրաձգարան չնայած որ դա իրեն այնքան էլ դուր չի գալիս։ Թեհյոնը մի զենք վերցնելով ցույց տվեց թե ինչպես է գործածվում այն։ Հետո զենքը տվեց Լիլիին։ Նա ուղղիղ պահում էր զենքը և նշան բռնում, բայց հանարծ ձեռքը իջեցրեց։
֊Ախխ այն շատ ծանր է , ձեռքերս ցավում են։
֊Ոչինչ կսովորես իսկ հիմա շարունակիր։
Մի քանի ժամ Լիլին սովորում էր , նրա մոտ հեշտ էր ստացվում ,բայց նա շուտ շուտ էր հոգնում։ Փոքրիկ հանգստից հետո նորից շարունակում էր։ Վերջապես ավարտեցին։ Արդեն գիշեր էր նրանք գնացին տուն։ Լիլին նստեց բազմոցին, իսկ Թեհյոնը գնաց խոհանոց հետ եկավ և տեսավ որ Լիլին բազմոցին նստած քնել էր։
֊Այյ ինչու այստեղ քնեց ես նրան չեմ կարող տանել վերև,֊ասաց Թեհյոնը նվնվալով։
֊Հեյ, Հեյ Լիլիիիի արթնացիր։
Լիլին կամաց բացեց աչքերը։
֊Գնա վերև այնտեղ քնիր։
֊Ոչ ինձ համար միևնույն է ես այստեղ էլ կքնեմ,֊քնաթաթախ ասաց Լիլին։
֊Այշշ,֊Թեհյոնը բարկացավ և գրկեց Լիլին որ տանի վերև, մի քանի քայլ և Լիլին իջավ Թեհյոնի գրկից։
֊Գժվել ես? Մոռացել ես վերքիտ մասին, իսկ եթե նորից արնահոսի?,֊ասաց Լիլին բարկացած տոնով։
֊Թող արնահոսի,միևնուն է , բացի դա դու այստեղ ես դու նորից կվիրակապես,֊ասաց Թեհյոնը ինքնավստահ։
֊Ես չեմ անի, այս անգամ կթողնեմ որ արյունաքամ լինես։
֊Այո իհարկե կթողնես,֊ասաց ու պտտվեց որ հետ գնա բայց քիչ էր մնում ընկներ, բռնվեց բազմոցից։ Լիլին դա տեսելով մոտեցավ Թեհյոնին և բռնեց ձեռքից։
֊Ինչ պատահեց դու լավ ես?
֊Իհարկե դու կթողնես որ ես արյունաքամ լինեմ ,֊ասաց Թեհյոնը քթի տակ ծիծաղելով։
֊Հեյ, ես էլ մտածեցի .... լավ ինչ ուզում ես արա,֊Լիլին բարկացած էր։
֊Լավ գնա քնիր իսկ ես պետք է տեղ գնամ։ Բարձրացի՛ր վերև։
Լիլին պտտվեց և գնաց վերև, իսկ Թեհյոնը գնաց մոտակա փաբը։ Գնաց նստեց բառի մոտ և սկսեց խմել։ Մի քանի րոպեից եկան Չիմինը ու Չոնգուկը։
֊Թեհյոն, ողջուն ինչ առիթով ենք խմում, ինձ մի բաժակ ինչ որ թունդ բան տվեք,֊ասաց Չիմինը արագ նստելով Թեհյոնի կողքին և բառմենից խմիչք խնդրելով։
֊Ինձ էլ բայց քիչ թնդության, ինչ որ թեթև բան,֊ասաց Չոնգուկը նստելով Թեհյոնի մյուս կողմում և հասկանալով որ այսօր այս երկուսը լավ խմելու են իսկ իրենց տուն տանող է պետք դրա համար ավելի թույլ խմիչք ուզեց։
֊Վատ Չիմին, վատ առիթով,֊պատասխանես Թեհյոնը։
֊Իսկ ինչու վատ։ {Չոնգուկ}
֊Իսկ դուք փորձեք գուշակել, ինչ պատճառով պետք է տղան խմի ընկերներ հետ։ {Թեհյոն}
֊Այյյյ Աստված իմ միայն չասես....{Չիմին}
֊Այո ! {Թեհյոն}
֊Ինչ ինչ ինչ ինչ է եղել։ {Չոնգուկ}
֊Չոնգուկ տղան վատ առիթով խմում է ընկերների հետ դա նշանակում է երկու բան կամ նրան լքել է իր ընկեուհին կամ նա սիրահարվել է, ու քանի որ նա ընկերուհի չունի մնում է երկրորդ տարբերակը։ {Չիմին}
֊Բայց դա վատ է ? {Չոնգուկ}
֊Այո շատ։ {Թեհյոն}
֊Թեհյոն միայն չասես որ դա....{Չիմին}
֊Այո դա նա է։ {Թեհյոն}
֊Ով, ով է {Չոնգուկ}
֊Չոնգուկ դու կարծես հիմար լինես էլ ով պետք է լինի։ {Չիմին}
֊Լի...{Չոնգուկ}
֊Այո՛ {Չիմին}
֊Դա շատ վատ է , հիմա մեր գործը ավելի է բարդանում , հիմա ես խոցելի եմ։ Նա պետք է ուղղակի մեր խամաճիկը լիներ որին օգտագելուց հետո պետք է դեն գցեինք։Բայց ....գրողը տանի ինչու չսպանեսի նրան հենց առաջին օրը։ Ինչու։ {Թեհյոն}
֊Այո դու ճիշտ ես բարդանում է, բայց անհնարին չի դառնում, թող Լիլին շարունակի իր գործ մենք նրան կպաշտպանենք, նրան կսովորեցնենք այն ամենը ինչ մենք գիտենք, նրան կդարձնենք մեզնից մեկը։ {Չիմին }
֊Դու հասկանում ես ինչ ես ասում նա լիրվ ուրիշ աշխարհից է։ {Չոնգուկ}
֊Նրան պետք չէ մարդասպանի օգնությունը, ամենամեծ վտանգտ հենց այդ մարդասպան է իր համար նա էր այդպես ասում։ {Թեհյոն}
֊Նա ինչպես է զենք բռնելու? Դուք դա պատկերացնում եք? {Չոնգուկ}
֊Ըհն ես դա այսօր տեսա։ Նրա ձեռքերի համար զենք շատ ծանր է, բացի դա նա սարսափում է արյունից։ {Թեհյոն}
֊Նա կսովորի և զենքին և արյունին եթե ս.....{Չիմին}
֊Ոչ եթե դա նույնիսկ այդպես լինի նա չի դառնա մեզնից մեկը։ {Թեհյոն}
֊Իսկ ինչու ես մտածում որ նա կարող է քեզ սիրի? {Չոնգուկ}
Թեհյոնը աթոռով պտտվեց բառին հակառակ ։արմուկները սեղանին դրած նայեց Չոնգուկին։
֊Նա արդեն ինձ համբուրել է։ {Թեհյոն}
֊Ինչ հնարավոր չէ,֊ուրախ բայց ավելի շատ զարմացած հայացքով ասաց Չոնգուկը։
֊Դու երևի նրան ստիպել ես😂{Չիմին}
֊հըն ես իբր քնած էի իսկ նա...նրա գեղեցիկ շուրթերը։ {Թեհյոն}
֊Ինչպես կարող էր քեզ համբուրել։ Ես առաջին օրը նրան պետք է տարած լինեի իմ տուն այդ դեպքում ես կլինեի....։ {Չիմին}
Թեհյոնը հանգիստ վերցրեց բաժակով խմիչքը և լցրեց Չիմինի դեմքին չթողելով ավարել խոսքը։ Չոնգուկը չդիմացավ և բարձր սկսեց ծիծաղել։
֊Լավ լավ իսկ դուք գոնե գիտեք որ ձեր միջից նա ամենաշատը ինձ է վստահում ու ընդունում։ {Չոնգուկ}
Թեհյոնը նույն հանգստությամբ վերցրեց երկրորդ բաժակն ու լցրեց Չոնգուկի դեմքին։ Հիմա Չիմին էր բարձր ծիծիաղում։
֊Հեյ ես ճիշտ եմ ասում ոչ թե երևակայում եմ ինչպես Չիմինը։ {Չոնգուկ}
֊Եվ ինչ է քեզ վստահել? {Թեհյոն}
֊Չեմ կարող ասել, նա ասաց որ ոչ մեկի չասեմ հատկապես քեզ Թեհյոն։ {Չոնգուկ}
֊Իսկ ինչու հենց քեզ ասաց այլ ոչ թե ինձ կամ Թեհյոնին։ {Չիմին}
֊Որովհետև նա վստահում է ինձ։ {Չոնգուկ}
֊Աաա վստահում, եկեք զանգեմ ու հարցնեմ թե այդ ինչ է քեզ ասել։ {Թեհյոն}
֊Թեհյոն դու կարծես շատ ես խմել և բացի դա էլ դու սիրահարված ես պետք չէ , ուզում ես կարող ես այսօր իմ տանը մնալ Լիլի հետ կխոսես երբ սթափվես։ {Չոնգուկ}
֊Այո իսկ ես կգնամ ու կմնամ Թեհյոնի տանը որ Լիլին իրեն մենակ չզգա։ {Չիմին}
֊Այստեղ միայն ես արբած չեմ, կարծես ինչ որ մեկն էլ խմել ու կորցրել է գլուխը։ {Թեհյոն}
֊Չիմին դու կարծես ապուշ լինես նա ասում է որ սիրահարվել է Լիլին իսկ դու ասում ես գնամ նրա հետ տանը մենակ մնամ? {Չոնգուկ}
֊Օյյ մոռացել էի {Չիմին}
֊Ինձ թվում է այսօրվա համար բավական է։ {Չոնգուկ}
֊Այո եկեք տուն գնանք։ {Թեհյոն}
֊Ախխ Թեհյոն դու ուզում ես շուտ տուն հասնել որ քո արքայադստերը տեսնես,֊կարծես Չիմինը շատ էր խմել։
֊Ում տեսնեմ?,֊Թեհյոն էլ պակասը չէր։
֊Հերիք է խոսեք գնացեք։ {Չոնգուկ}
**Լիլի մոտ ***
Թեհյոնի գնալուց հետո բարձրացավ մտավ մի ուրիշ սենյակ ու պառկեց, բայց չէր կարողանում քնել։ Նրան իր մտքերն էին տանջում, այսօրվա հիշողությունները, Թեհյոնի համբույրը նրա խոսքերը, պահվածքը։
"Ոչ ոչ դրանք չեն կարող իրական լինել" ու սկեց լաց լինել "ես գիտեմ որ դրանք խաղ են բայց ես այնքան կուզեի որ դա իրական լիներ։ Ես նրան պետք եմ մինչև թղթերի մյուս մասը ստանալը իսկ դրանից հետո ես նրա համար ոչինչ կլինեմ։ Նա այդպես է վարվում ինձ հետ քանի որ ես պետք է բերեմ թղթերի կես։իսկ ես , ես հիմարի պես սիրահարվել եմ և այն էլ ում մարդասպանի? Այս ամենը ցավոտ է, ցավոտ է քանի որ գիտես որ քեզ օգտագործում են" Լիլիի մտքում այսպիսի մտքեր էին նա լաց էր լինում որոշ ժամանակ անց նա հոգնեց և քնեց։
Տղաները Թեհյոնին բերեցին տուն։ Նա մտավ տուն ,բարձրացավ իր սենյակ, բայց Լիլին այնեղ չէր , մտավ մյուս սենյակները և դրանցից մեկում գտավ նրան։ Ներս մտավ և դուռը դրխկոցով փակեց։ Լիլին արթնացավ։
֊Ինչ ես անում այստեղ?
֊Ես քեզ ուզում մի բան հարցնել,֊ասաց Թեհյոնը և եկավ նստեց Լիլի անկողնուն։
֊Հիմա? Առավոտյան կհարցնես,֊ասաց Լիլիի զգալով որ Թեհյոնը խմած է ,նրա վրայից սպիրտի հոտ էր գալիս։
֊Հըն հիմա պիտի խոսենք։
Լիլին ձեռքը տարավ որ լույսը միացնի բայց Թեհյոնը բռնեց ձեռքը և չթողեց որ