«𝑴𝒂𝒇𝒊𝒂»

𝑷𝒂𝒓𝒕 2

Առավոտյան արդնացավ ինչ որ ձայներից ։Թեհյոնն էր պահարանից հագուստ վերձրեց ու գնում էր դուս, բայց երբ տեսավ որ Լիլին արդնացել է ասաց .
֊Պահարանից քեզ հարմար հագուստ վերձրու փոխվիր ու իջի՛ր ներքև։
Լիլին իրեն ահավոր թույլ էր զգում, բայց վեր կացավ բացերց պահարանն ու տեսավ որ այնտեղ միայն տղամարդու հագուստ է։ Ինչ արած հագավ դրանց միջից իրեն ամենահարմարը ՝    ։Նա արդեն հասկացել էր որ այդ սենյակը Թեհյոնին էր ,բայց այնտեղ տեսավ մի շատ տարօրինակ նկար ։Նկարում մի կին էր ձեռքում գրկած փոքրիկ երեխայի։ Դեռ չէր հասցրել մտածել այդ ուղղությամբ երբ աչքերի դիմաց սևացավ ու ընկավ։
֊Թեհյոն որտեղ է Լիլին, ինչու է այդքան ուշանում,֊ասաց Նամջունը ով առավոտ շուտ եկել էր Թեհյոնի տուն գործի թեմանեից խոսելու Լիլիի հետ։
֊Չգիտեմ,֊ասաց Թեհյոնը բարկացած։
Ձեռքից սեղանին գցեց ուտելիքի ափեսն ու նեռվայնացած բարձրացավ վերև։
֊Ես քեզ չասացի իջիր ներև !!!,֊գոռալով մտավ ներս ու տեսավ Լիլին հատակին ընկաց։
֊Ահհ միայն չասեք որ այսքան շուտ ինքնասպան եղավ,֊տարօրինակ անտարբերությամբ ասաց Թեհյոնը։
Մոտեցավ տեսավ որ շնչում է։
֊Թեհյոն ինչ է եղել,֊ներս մտավ Նամջունը։
֊Կարծես ուշագնաց է եղել։
Նամջունը վերցրեց սեղանին դրված ջուրը ու ցանեց Լիլիի վրա։ Լիլին դանդաղ բացեց աչքերը։
֊Ահա ուշքի եկավ, վեր կաց ,֊բռնեց ձեռքից ու քաշեց վերև։
Բայց Լիլին չկարողացավ վեր կենալ և նույնիսկ ուղիղ նստել։ Նրա աչքերի տակ կապտուկներ էի նա չէր զգում իր մարմինը։
֊Վեր կա՛ց ,֊հրամայեց Թեհյոնը որին հաջորդեց կատարումը։Լիլին մի կերպ բռնվելով անկողնուց կանգնեց։
֊Իջի՛ր ներքը,֊հրամայեց ու գնաց։ Իր հետևից գնաց նաև Նամջունը։ Լիլին պատերից բռնվելով մի կերպ իջավ ներքև։
֊Եկ նստիր այստեղ,֊ասաց Նամջունը։
Լիլին հազիվ հասավ ու նստեց բազմոցին։ Իր դիմաց նստած էր Նամջունը իսկ գլխավերևում կանգնած էր Թեհյոնը։ Նա վերնաշապիկի թևերը քաշեց և ավելի իջեցրեց որպեսի Նամջունը չնկատի ձեռքերի կապտուկներ։ Բայց այդ ամենը նկատեց Թեհյոնը, բայց ոչինչ չասաց։
֊Լիլի դու մեզ պետք է օգնես։ Մի մարդ կա որ գիտի մեր մասին։ Նա քեզ նման չէ, նա ավելի վտանգավոր մարդ է քան մենք։ Դու պետք է մեզ համար նրա մասին տեղեկություններ բերես։ Մի քանի օրից այդ մարդը մեծ խնջույք է կազմակերպելու։ Բայց դա սովորական խնջույք չի չլինելու խնջույքի ընթացքում  կարևոր փաստաթղթեր պիտի փոխանցի մեկ ուրիշին։ Ու մենք քո միջոցավ պետք է կանխենք դա։ Դու կա՞նես այդ ամենը։
Լիլին ընկավ մտածմունքների մեջ "օգնել նրանց նշանակում է դառնալ նրանցից մեկը "։
֊Դու մտածում ե՞ս,֊հարցրեց Թեհյոնը տարօրինակ հայացքով նայելով նրան։
֊Ոչ....ե~ես համաձան եմ,֊ասաց Լիլին ստիպված։
֊Հիանալի է որոշ ժամանակ հետո ես քեզ կբացատրեմ բոլոր մանրամասնները,֊ասաց Նամջունը զգալով որ հաջողությունը իրենց կողմ էր թեքվում։
֊Ես գնում եմ, հաջողություն ձեզ, ֊ասաց Նամջունը և ուրախ հեռացավ։
֊Ինչու՞ ես այդ վերնաշապիկս հագել,֊ասաց Թեհյոնը լուրջ ձայնով։
֊Դու~դուք ասացիք որ....կներեք ես հիմա կգնամ ու կփոխեմ,֊ասաց Լիլին դողալով։
֊Ոչ թող մնա,֊ասաց Թեհյոնը, վերցրեց ափսեով ուտելիքը ու դրեց Լիլիի դիմաց։
֊Կե՛ր,֊վերցրեց վերարկուն ու գնաց դեպի դուռը։
֊Ես գնում եմ , հուսով եմ հիմարություններ չես անի։
Լիլին մնաց տանը մենակ կարող էր հանգիստ շնչել։ Նա արդեն երկու օր էր ոչինի չէր կերել և կերավ Թեհյոնի տված ուտելիքը ։ Վերջացնելուց հետո միանգամից հիշեց այն նկարը ու բարձրացավ վերև նորից տեսնելու։
-Միգուցե նկարում Թեհյոնի կին ու երեխան ե՞ն, այս երեխան բավականին նման է Թեհյոնին,բայց նկարի որակը այնքան էլ լավը չի երևում է բավականին հին նկար է,-տեղը դրեց նկարը ու դուրս եկավ սենյակից։
Լիլին ուզում էր հեռանալ։ Բայց եթե բռնվեր Թեհյոնը այս անգամ հաստատ կսպաներ նրան։ Լիլին ուղղակի նստեց բազմոցին և գրեթե ամբողջ օրը այդպես նստել էր։ Արդեն ուշ էր իսկ Թեհյոնը չկար։
-Չլիլի արդեն բանտում է ,֊քմծիծաղեց Լիլին հասկանալով որ իր ասածը իրական չի կարող լինել։ Հեռուստացույցով հանկարծ հատուկ թողարկում սկսեց։ "Մոտ մեկ ժամ առաջ Սեուլի փողոցներից մեկում լսվել է կրակոցներ, ոստիկանության աշխատանքների շնորհիվ պարզ է դարձել որ սպանվել է քրեական մարդասպան, որին որոնում էին երկու շաբաթ։ Դիակից բացի ուրիշ ոչինչ չի հայտնաբերվել։ Հանցագործին սպանողներ դեռ որոնվում են։ "
Հանկարծ դուռը բացվեց ներս եկավ Թեհյոնը ամբողջովին արյան մեջ կորած։ Լիլին վախից սկսեց դողալ։ Թեհյոն ոչինչ չասաց անգամ չհիշեց նրա գոյության մասին, բարձրացավ վերև։ Լիլին մտածում էր "նրա վրա կրակել էին թե նա էր ուրիշի կրակել ու արյունոտվել"
֊Հե՜յ ,այսեղ արի՛,֊վերևից հրամայեց Թեհյոն։
Լիլին սարսափած բարձրացավ վերև և տեսավ որ Թեհյոն իր սենյակում նստել էր և ամուր բռնել ուսից։
֊Օգնիր հագուստս հանեմ,֊ասաց Թեհյոնի ցավից անընդհատ ձայններ հանելով։
Լիլին վախենում էր արյունից և դրա հետ կապված ամեն ինչից , նա տեղում կանգնել էր և չէր կարողանում շարժվել։
֊Հեյ , մոտ ե՛կ,֊բարձր տոնով հրամայեց Թեհյոնը։
Լիլին մոտեցավ օգնեց որ հանի հագուստը և տեսավ վերքը ուսի վրա ,նրա ձեռքերը սկսեցին դողալ։ Բայց պետք էր դադարեցնել արյունահոսությունը,դեղատուփից հանեց վիրակապն ու մի կտոր կտրեց ։Դրեց վերքին ,նրա տաք արյունը հոսում էր իր ձեռքի վրայով և  ձեռքերը ավելի շատ սկսեց դողալ։
֊Ամուր սեղմի որ կտրվի արյունը,֊ասաց Թեհյոնը մի կերպ դիմանալով ցավին։
Նա հազիվ էր բռնել կտորը և չէր կարողանում սեղմել ,որովհետև վախենում էր։
֊Սեղմի՛ր
֊Ես ես չեմ կարող,֊ասաց Լիլին դողալով։
Թեհյոն ձեռքը դրեց Լիլիի ձեռքին և ամուր սեղմեց վերքին։
֊Այյյ ,֊ցավին դիմանում էր Թեհյոնը։
֊Ամուր կապրի,արագացրու,֊ասաց Թեհյոնը։
Լիլին ամուր վիրակապեց։ Բաժակով ջուրը վերցրեց և  լցրեց իր արյունոտ ձեռքին։ Թեհյոն քմծիծաղով նայեց Լիլին։
֊Վախենում ես արյունից {Թեհյոն}
֊Այն քրեական մարդասպանը ,նրան դու.....{Լիլի}
֊Ես եմ սպանել {Թեհյոն }
֊Ես գնամ,֊ասաց Լիլին ու դուրս եկավ ահավոր ճնշված սենյակից։
Լիլին նստեց բազմոցին և այնտեղ էլ քնեց։ Առավոտյան արթնացավ Թեհյոնի ձայնից։
֊Հեյ արթնացի՛ր, բավական է քնես։
Լիլին արթնացավ ու տեսավ տեսավ որ Թեհյոնը իրեն սովորական էր պահում կարծես երեկ ոչինչ չէր եղել։
֊Այստեղ արի՛ ։
Լիլին գնաց խոհանոց։
֊Այստեղ մի բան պատրաստիր ու կեր, սովից չմեռնես,֊ասաց Թեհյոնը ու գնաց ,բայց կանգ առավ պտտվեց ու հետ եկավ։ Մոտեցավ Լիլին.
֊Թող տեսնեմ,֊բռնեց Լիլիի ձեռքը,վերև հանեց վերնաշապիկի թևը ու նայում էր ձեռքին, հետո մյուս ձեռքն էլ նայեց։
֊Լավ է ,֊բաց թողեց ձեռքը,֊ես գնում եմ մյուսների հետևից նրանք կգան ու ամեն ինչ մանրամասն կքնարկենք այսօր երեկո խաղը սկսվելու է,֊տարօրինակ ժպտաց Թեհյոնը ու գնաց։ Լիլին իր համար մի բան պատրաստեց ու կերավ։ Այսօր իրեն բավականին լավ էր զգում ոտքը չէր ցավում ,ձեռքերի կապտուկներ գրեթե անցել էին և նա կարծես արդեն սովորել էր Թեհյոնի ներկայության։ Մեկ ժամից ներս մտանք տղաները.
֊Լիլիիի ողջույնն {Չիմին}
֊Բարև Լիլի {Չոնգուկ}
֊Բարև ձեզ {Լիլի }
֊Ինձ հետ պետք չէ պաշտոնական ձևով խոսել ես Թեհյոնը չեմ,֊թեթևակի խփեց Լիլիի ուսին։ {Չոնգուկ}
֊Վերցրու սա,֊տոպրակները դեմքին նետեց։ {Թեհյոն}
֊Անշնորք ,եթե ես աղջիկ լինեի մի լավ կապտակեի քո գեղեցկադեմ դեմքիդ։ {Չիմին}
֊Ես տղա եմ ու հիմա մի լավ կչռփեմ դեմքիդ։ {Թեհյոն}
֊Բավական է վիճեք,֊ներս եկան մյուսները։ {Ջին}
֊Արդեն անցնենք գործին։ {Շուգա}
֊Լիլի սա Ման Սուն է նրա մոտ կան շատ կարևոր փաստաթղթեր,֊չէր հասցրել Նամջունը ավարտեր խոսքը երբ Լիլին ասաց.
֊Ես ճանաչում եմ նրան ,նա մեր երաժշտական խմբի հովանավորնեից մեկն էր։
֊Իսկ նա քեզ ճանաչում է ? {Հոսոկ}
֊Այո ,բայց ոչ այդքան լավ ընդամենը մի քանի բան գիտի իմ մասին։ {Լիլի}
֊Ինձ թվում է դա ավելի լավ է նա կներկայանա որպեզ հին ծանոթներից մեկը ով ուզում է շարունակել ծանոթությունը։ {Շուգա}
֊Այո լավ է , Լիլի դու պետք է նրանից վերցնես այդ թղթերը հետո պետք է տաս մեզ։ Խնջույքի ողջ ընթացքում մենք քեզ կհետևենք ու անհրաժեշտություն դեպքում կօգնենք։ Թղթերը պետք է վերցնես աննկատ որպեսզի նա քեզ չկասկածի մենք դրա համար այնտեղ խառնաշփոթ կստեղծենք։ Թղթեր վերցնելուց հետո դուրս կգաս ետևի մուտքով մեզնից մեկը քեզ այնտեղ կսպասի։ Վերջ ես ավարտեցի հարցեր կա՞ն։ {Նամջուն}
֊Ոչ ամեն ինչ պարզ է,֊ասաց Լիլին հասկանալով որ նա ներքաշվում էր նրանց կեղտոտ աշխարհ։
֊Հիանալի է մենք բոլորս գիտենք մեր անելիքները Լիլին նույնպես հասկացավ իր գործը մեզ մնում է գնալ ու պատրաստվել։ {Ջին}
֊Այո ճիշտ է մենք պետք է պատրաստվենք։ {Հոսոկ}
Բոլորը արդեն գնում էին։
֊Ես կմնամ Թեհյոնի հետ կգամ։ {Չոնգուկ}
֊Եթե դու մնում ես, ես էլ կմնամ։ {Չիմին}
֊Լավ դուք մնացեք մենք գնացինք։ {Նամջուն}
Լիլին լուռ նստել էր Չոնգուկի ու Չիմինի մեջտեղում։
֊Իսկ դու քանի տարեկան ես։ {Չիմին}
֊23 {Լիլի}
֊Օհ մենք նույն տարիք ենք,֊ասաց Չոնգուկը ու ձեռքով դխկացրեց Լիլիի մեջքին։
֊Ա՜՜
֊Հեյ աղջկան այդպես չեն անում նա քո փողոցի ընկերնեից չի։ {Չիմին}
֊Տեսնում եմ լավ էլ ընկերացել եք,֊ ասաց Թեհյոն նստելով երեքի դիմաց։
֊Լիլի գնա պատրաստվիր կհագնես իմ բերած հագուստը։ {Թեհյոն}
Լիլին վեր կացավ որ գնա։
֊Ուզում ես , ես կարող եմ գալ քեզ օգնել։ {Չիմին}
֊Ի~ինչ {Լիլի}
Թեհյոնը վերցրեց սեղանին դրված գրքերն ու տետրերը ու խփեց Չիմինի գլխին։
֊Ախխ՜՜՜ {Չիմին}
֊Ինչու ես կանգնել գնա՛ ։ {Թեհյոն}