«𝑴𝒂𝒇𝒊𝒂»

𝑷𝒂𝒓𝒕 7

Լիլին չի կարողանա ոչ մի բան անել։Ռաոնան վազեց դեպի առաջ փորձելով հարձակվել Լիլիի վրա, բայց լսվեց կրակոց։Այո դա Լիլին էր, նար կրակեց Ռաոնայի վրա դեմքի վար անգամ չունենալով ոչ մի զգացմունք։
֊Լիլի դու....ինչու արեցիր դա,֊հարցրեց Թեհյոնը ով ուղղակի ապշած էր Լիլիի քայլից։ Լիլին գլուխը կախ նայում էր դիակին և տեսնում էր թե ինչպես հարսանեկան ճերմակ զգեստը կարմրում։ Թեհյոնի հարցից հետո զենքը գցեց դիակի վրա և պտտվեց դեպի Թեհյոնը։ Վերջ էլ չէր կարողանում զսպել արցունքները։
֊Իսկ ինչ անեի թողնեի որ քեզ սպաներ?,֊ասաց Լիլին լաց լինելով։Մոտեցավ ու գրկեց Թեհյոնին, այդ պահերին սովորաբար Թեհյոն էր այդպես անում բայց այս դեպքում Լիլին ավելի շատ էր զգում Թեհյոնի կարիքը։Թեհյոնը Լիլին ամուր սեղմեց իրեն փորձելով հանգստացնել։ Լիլին մի փոքր հետ գնաց և արցունքներով լցված աչքերով նայեց Թեհյոնին
֊Թեհյոն քո դեմքը...
֊Ոչինչ կանցնի ...արի գնանք տուն։
Ծանր օր էր երկուսի համար էլ։ Ճանապարհին Լիլին քնեց։ Տեղ հասնելով Թեհյոնը գրկեց նրան ու տարավ տուն։ Թեհյոնի տանը Յունգին ու Չիմին էին։ Երբ Թեհյոնը Լիլին գրկած ներս մտավ Չիմինը վախեցած կանգնեց ուզում էր հարցնել թե ինչ է պատահել բայց Թեհյոնը գլխով հասկացրեց որ պետք չէ խոսել ու վերև բարձրացավ։
֊Հյոն տեսար Թեհյոնի դեմքը ամբողջովին արյունը  իսկ Լիլին...{Չիմին}
֊Հանգստացիր Լիլին ուղղակի քնած էր իսկ Թեհյոնը պարզապես վնասվել էր։ {Յունգի}
Թեհյոնը եկավ։
֊Թեհյոն ինչ էր պատահել?{Չիմին}
֊Ամենաանսպասելին,մի բան բեր վերքերս մշակեմ։{Թեհյոն}
֊Եվ որն է այդ անսպասելին? Դա Ռաոնան է արել թե Լիլին?{Յունգի}
֊Ահա վերցրու,֊ասաց Չիմինը և Թեհյոնին տվեց դեղատուփը։
֊Դու սպանեցիր նրան թե նա քեզ ծեծեց և հետ ուղարկեց😂?{Չիմին}
֊Ես չեմ սպանել նրան, նրան Լիլին է սպանել։{Թեհյոն}
Միանգամից լրջացան։
֊Ինչ ինչպես? {Յունգի}
֊Միայն չասես որ նրանք քեզ համար կռվեցին և Լինին սպանեց նրան։{Չիմին}
Թեհյոնը լուրջ հայացքով նայեց Չիմինին։ Նա հասկացավ պահի լրջությունը և դադարեց կատակել։ Հետո Թեհյոնը պատմեց նրանց ողջ կատարվածը։
֊Ես ասում էի չէէէ....նա քեզ համար նույնիսկ մարդ սպանեց այստեղ կասկած չկա։{Չիմին}
֊Ինչ է այս ամենը? Սեր մարդասպանի սրտում?,֊ժպտալով ասաց Յունգին։
֊Այո հյոն հենց այդպես։{Չիմին}
Թեհյոնը ոչինչ չասաց։
֊Լավ Թեհյոն ես գնում եմ քունս տանում է։Չիմին դու էլ արի։{Յունգի}
֊Այո գալիս եմ,  բարի գիշեր Թեհյոն։{Չիմին}
֊Բարի գիշեր։{Թեհյոնը}
Թեհյոնը գնաց իր սենյակ այնտեղ Լիլին քնած էր, նա նստեց անկողնու կողքի փոքրիկ աթոռի վրա և նայում էր Լիլին , իսկ ժամերը պարզապես գնում էին։ Գիշերը Լիլին արթնացավ
֊Թեհյոն?,֊և ձեռքով ստուգում էր անկողնուն, կարծես արդեն սովորել էր որ նա պետք է իր կողքին քնած լիներ։Թեհյոնը չթողեց որ շատ ման գա իրեն
֊Այո ես այստեղ եմ ասա։
Զգալով որ ձայնը իր դիմացից է գալիս պտտվեց այդ կողմ։
֊Ինչու չես քնել? {Լիլի}
֊Չեմ կարողանում։{Թեհյոն}
֊Թեհյոն
֊Այո
֊Դու այնպիսի դեղ չունես որ ջնջի մարդու հիշողությունը?,֊լացակումած ձայնով ասաց Լիլին։
Թեհյոնը սարսափած նայում էր ինչ է լինելու Լիլին չի կարողա ոչ մի բան անել։ Ռանոնան վազեց դեպի առաջ, ցանկանալով հարձակվել Լիլի վրա , բայց...լսվեց կրակոց։Այո դա Լիլին էր , նա կրակեց Ռաոնայի վրա ,դեմքի վրա չունենալով ոչ մի զգացմունք։
֊Լիլի...դու ինչու արեցիր դա,֊հարցրեց Թեհյոնը, ով ուղղակի ապշած էր Լիլիի քայլից։ Լիլին գլուխը կախ նայում էր դիակին և տեսնում էր թե ինչպես էր հարսանեկան ճերմակ զգեստը կարմրում։ Թեհյոնի հարցից հետո զենքը գցեց դիակի վրա, ու պտտվեց դեպի Թեհյոնը։ Վերջ էլ չէր կարողանում զսպել արցունքներն։
֊Իսկ ինչ անեի?։Թողնեի որ սպաներ քեզ,֊ասաց Լիլին լաց լինելով։ Ու մոտեցավ և գրկեց Թեհյոնին, այդ պահերին սովորաբար Թեհյոն էր այդպես անում բայց այս դեպքում Լիլին ավելի շատ էր զգում Թեհյոնի կարիքը։ Թեհյոնը Լիլին ամուր սեղմեց իրեն փորձելով հանգստացնել։ Լիլին մի փոքի հետ գնաց, արցունքներով լցված աչքերով նայեց Թեհյոնին
֊Թեհյոն քո դեմքը ...
֊Ոչինչ կանցնի...արի գնանք տուն։
Ծանր օր էր երկուսի համար էլ։Ճանապարհին Լիլին քնեց։ Տեղ հասնելով Թեհյոնը գրկեց նրան ու տարավ տուն։ Թեհյոնի տանը Յունգին ու Չիմին էին։ Երբ Թեհյոնը Լիլին գրկած ներս մտավ Չիմինը վախեցած կանգնեց ուզում էր հարցնել թե ինչ է պատահել բայց Թեհյոնը գլխով հասկացրեց որ չխոսի, ու բարձրացավ վերև։
֊Հյոն տեսար Թեհյոնի դեմքը ամբողջովին արյուն էր, իսկ Լիլին..{Չիմին}
֊Հանգստացիր Լիլին ուղղակի քնած էր իսկ Թեհյոնը պարզապես վնասվել էր։ {Յունգի}
Թեհյոնը եկավ։
֊Թեհյոն ինչ էր պատահել? {Չիմին}
֊Ամենաանսպասելին, մի բան բեր դեմքիս վերքերը մշակեմ։{Թեհյոն}
֊Եվ որն է այդ անսպասելին, դա Լիլին է արել թե Ռաոնան?{Յունգի}
֊Ահա վերցրու,֊ասաց Չիմինը և Թեհյոնին տվեց դեղատուփը։
֊Ռաոնան{Թեհյոն}
֊Դու սպանեցիր նրան թե նա քեզ ծեծեց և հետ ուղարկեց😂?{Չիմին}
֊Ես չեմ սպանել նրան, նրան Լիլին է սպանել։{Թեհյոն}
Միանգամից լրջացան։
֊Ինչչ ինչպես։{Յունգի}
֊Միայն չասես որ քեզ համար կռվեցին և նա սպանեց Ռաոնային։{Չիմին}
Թեհյոնը լուրջ հայացքով նայեց Չիմինին։ Չիմինը հասկացավ պահի լրջությունը և դադարեց կատարել։ Հետո Թեհյոնը պատմեց նրանց ողջ կատարվածը։
֊Ես ասում էի չէ նա քեզ համար նույնիսկ մարդ սպանեց Թեհյոն, այստեղ կասկած չկա։{Չիմին}
֊Ինչ է այս ամենը սեր մարդասպանի սրտում,֊ժպտալով ասաց Յունգին։
֊Այո հյոն հենց այդպես։{Չիմին}
Թեհյոնը ոչինչ չասաց։
֊Լավ Թեհյոն ես գնում եմ քունս տանում է։ Չիմին դու էլ արի։{Յունգի}
֊Այո գալիս եմ, բարի գիշեր Թեհյոն։{Չիմին}
֊Բարի գիշեր{Թեհյոն}
Թեհյոնը գնաց իր սենյակ այնտեղ Լիլին քնած էր։ Նա նստեց անկողնու կողքին փոքրիկ աթոռի վրա և ամբողջ գիշեր նայում էր Լիլիին։ Գիշերը Լիլին արթնացավ
֊Թեհյոն?,֊ և ձեռքով ստուգում էր անկողնուն կարծես արդեն սովորել էր որ նա պետք է իր կողքին քնած լիներ։ Թեհյոն չթողեց որ շատ ման գա իրեն։
֊Այո ասա ես այստեղ եմ։
Զգալով որ ձայնը իր դիմացից է գալիս պտտվեց այդ կողմը։
֊Ինչու չես քնել?{Լիլի}
֊Չեմ կարողանում {Թեհյոն}
֊Թեհյոն
֊Այո
֊Դու այնպիսի դեղ չունես որ ջնջի մարդու հիշողությունը?,֊լացակումած ձայնով ասաց Լիլին։
Թեհյոնը իրեն վատ զգաց։ Նա էր այդ վիճակի մեջ գցել նրան։ Թեհյոնը եկավ պառկեց նրա կողքին գրկեց նրա ու ասաց
֊Ոչ չունեմ, եթե ունենայի առաջինը ես կխմեի դրանից։ ֊Բայց ուրիշ դեղ ունեմ։
Ասաց Թեհյոնը և համբուրեց Լիլիի թաց ու լացից դողացող շուրթերը։ Լիլին այդ պահին իսկապես հանգստություն զգաց և չդիմադրեց Թեհյոնին։
֊Իսկ հիմա քնիր,֊ասաց Թեհյոնը այդ թաց համբուրից հետո։ Առավոտյան Լիլին արթնացավ պտտվեց մյուս կողմ ու տեսավ որ Թեհյոնը դեռ քնած է։ Նրա դեմքի մի կողմը կարմրած էր ու վերքեր կային։ Լիլին մտածում էր իսկ եթե թողեր որ Ռաոնան սպանի Թեհյոնին այդ դեպքում նա իրեն էլ կսպաներ։
֊Ինչ ես այդպես նայում,֊ասաց Թեհյոնը աչքերը փակ վիճակում։
֊Ես պետք է թողեի որ քեզ սպաներ այդպես ամեն ինչ կավարտվեր։
Թեհյոնը ժպտալով բացեց աչքերը ու նայեց Լիլիի աչքեին։
֊Եվ ինչու չթողեցիր որ ինձ սպանի։
֊Եթե դու մեռնեիր ես էլ կմեռնեի։
Թեհյոնը ձեռքը դրեց Լիլիի այտին ու ասաց
֊Գիշերվա իմ դեղը քեզ դուր եկավ?
Լիլին հետ հրեց նրա ձեռքը և անտարբեր հայացքով նայեց Թեհյոնին։
֊Ինչպես ես այդքան անտարբեր դարձել , քո դեմքին անգամ մի զգացմունք չկար երբ մարդ էիր սպանում։
֊Դու ես ինձ այսպիսինը դարձրել։
Թեհյոն ավելի վատ զգաց իրեն։
֊Թեհյոն՜՜՜,֊գոռալով ներս մտավ Չիմինը։
Լիլին խառնվեց իրար։
֊Օյյյյ կներեք ես չգիտեի որ դուք իրա հետ եք քնում։
Լիլին իրեն վատ զգաց և վերմակով փակեց դեմքը։
֊Հեյ հիմար դուռը թակիր նոր ներս մտիր....սպասի հիմա կգամ և քեզ նորմալ վարվելու կանոներ կսովորեցնեմ,֊ասաց Թեհյոնը և Լիլիի վրայով անցավ մյուս կողմ ու գնաց Չիմինի հետևից։ Մի քանի րոպեից Լիլին իրեն կարգի բերեց և իջավ ներքև,  տղաները նստած էին խոհանոցի փոքրիկ բառի մոտ։
֊Լիլի կներես ինձ ես իսկապես չէի ուզում քեզ այդ անհարմար դրության մեջ գցել։{Չիմին}
֊Ոչ ոչինիչ ներողության կարիք չկա։{Լիլի}
֊Ես այսքանը շուտ եկել էի որ քեզ տեսնեի, երեկ երբ տուն եկաք դու քնած էիր։{Չիմին}
֊Այո ես հոգնել էի {Լիլի}
֊Լիլի ինչու սպանեցիի նրան դա քո գործը չէր?{Չիմին}
Թեհյոնը նայեց Չիմինին։
֊Ես չէի կարող թողնել որ նա Թեհյոնին սպաներ, եթե նման բան լիներ հաջորդը ես էի լինելու։ {Լիլի}
֊Միայն դա? Դու չվախեցար որ էլ չես տեսնի նրա այս գեղեցկությունից փայլող դեմքը?{Չիմին}
֊Ոչ ...միևնույն է, նա կա թե չկա ինձ ինչ,֊հանգիստ պատասխանեց Լիլին հաշվի չառնելով Թեհյոնի ներկայությունը։
֊Իհարեկե միևնույն է .... եթե դա քո կյանքը պաշտպանելու համար արեցիր ինչու այդ ամենից հետո առաջին քայլը ինձ գրկելն էր։{Թեհյոն}
֊Ինչ գրկել ինչու ինձ մանրամասն չես պատմել։{Չիմին}
֊Այդ պահին ես ինձ շատ վատ էի զգում և ով էլ լիներ քո փոխարեն ես կգրկեի հանգստանալու համար։ {Լիլի}
֊Լավ....իսկ գիշերը...{Թեհյոն}
֊Գիշերը? Ինչու ինձ չես ասել, ինչ է եղել գիշերը?{Չիմին}
֊Դա ուղղակի հիմարություն էր, թյուրիմացություն։{Լիլի}
֊Լավվվվ վերջ{Չիմին}
Թեհյոնը քմծիծաղով նայեց Լիլին,իսկ Լիլին կարծես ամաչեց հասկանալով որ ստում էր։
֊Իհարեկ շատ հետաքրքիր է այս ամենը լսելը,բայց հետո Թեհյոնը 《կբարկանա》ինձ վրա որ լսել եմ։{Չիմին}
֊Հիանալի է դու ամեն ինչ հասկացար։{Թեհյոն}
֊Լավ Լիլիի ես քեզ մի բան էլ եմ ուզում հարցնել։{Չիմին}
֊Այո հարցու
֊Սա ինչ է ? Հարցազրույց?{Թեհյոն}
֊Լիլի դու կռվել գիտես?
֊Ոչչչչչչչչչչչ{Լիլի}
֊Ինձ թվում է որ պետք է սովորես որ Թեհյոնի օրը չընկնես որ ինչ որ նուրբ աղջնակ հարսանեկան զգեսով քեզ ծեծի😂{Չիմին}
֊Չիմի~ն{Թեհյոն}
֊Ես կուզենայի կռվել իմանալ դա վատ բան չէ ընդհակառակը դա լավ է։{Լիլին}
֊Հիանալի է ես քեզ կսովորեցնեմ այսօր իրար հետ կգնանք Չոնգուկի մարզադահլիճ ու կսովորեցնեմ։{Չիմին}
Լիլին նայեց Թեհյոնին սպասելով որ պետք է ինչ որ բան ասի։
֊Ինչու ես այդպես նայում? {Թեհյոն}
Լիլին ոչինչ չասաց ու գլուխը թեքեց հակառակ կողմը։
֊Ինձ թվում է Լիլին ուզում էր հարցնել դու չես գալիս Թեհյոն?{Չիմին}
֊Ոչ ես ոչինչ էլ չէի ուզում հարցնել,֊էլի ստեց նա հենց դա էլ ուզում էր հարցնել։
֊Ես ոչ մի տեղ էլ չեմ գալիս դուք գնացեք,֊նա էլ ստեց {Թեհյոն}
֊Լավ ....հիմա գնանք Լիլի?{Չիմին}
֊Այո հիմա կփոխվեմ և կգամ։{Լիլի}
Լիլին բարձրացավ վերև իսկ Չիմինը արագ մոտեցավ Թեհյոնին։
֊Ինչու չես գալիս?
֊Հիմար իհարկե գալիս եմ, ուղղակի նրա մոտ այդպես ասացի որ նրա ռեակցիան տեսնեի։
֊Նա ոչ մի ռեակցիա չտվեց😂
Թեհյոնը թարս նայեց Չիմինին։
֊Ես վեջացրեցի գնանք Չիմին։{Լիլի}
֊Այո գնացինք
Նրանք գնացին և նստեցին Չիմինի մեքենան իրենց հետևից Թեհյոն էլ եկավ ու նստեց մեքենան։
֊Բայց դու ասացիր որ չես գալու?{Լիլին}
֊Իսկ հիմա փոշմանեցի։{Թեհյոն}
Լիլին էլի ոչ մի ռեակցիա չտվեց ,բայց իրականում նա ուրախ էր որ Թեհյոնել է գալիս, բայց նրա այդ կարողությունը...զգացմունքները թաքցնելու։ Մարզասրահում Չոնգուկը Լիլին ծանոթացնում էր հարվածներ տեսակներին։
֊Լիլի եկ մի փոքր կիրառենք իմ ասածները։{Չոնգուկ}
֊Այո աիր փորձենք,֊ասաց Լիլին և Չոնգուկի հետևից բարձրացավ ռինգ։
֊Թող ես կփորձեմ նրա հետ,֊ասաց Թեհյոնը ու բարձրացավ ռինգ։
֊Թեհյոն զգույշ եղիր կանայք քո վրա վատ են անրադառնում😂{Չիմին}
֊Լավ արի գնանք ընդմիջում անենք մինչև վերջացնեն նրանք,֊ասաց Չոնգուկը ծիծաղելուց հետ։
֊Դե տեսնենք թե ինչ է սովորեցրել Չոնգուկը։{Թեհյոն}
֊Պարաստ ես?{Թեհյոն}
֊Այո կարող ենք սկսել{Լիլի}
Թեհյոն լուրջ դեմքով արագ քայլերով մոտեցավ Լիլին և ուզում էր բռնել նրան ու գցել գետնին։ Լիլին մի պահ վախեցավ բայց հետո հիշեց Չոնգուկի ասած խոսքերը որ նա փոքրամարմին է և կարող է օգտվել դրանեց։ Լիլին գնաց Թեհյոնին ընդառաջ և հեշտությամբ անցավ նրա հետևը ընթացքում բռնեց ձեռքը և կտրուկ հետ տարավ ու սեղմեց մեջքին։
֊Ախխ,֊Թեհյոնը միանգամից ընկավ գետնին,նրա ուսի վնասվածք դեռ լրիվ չէր ապաքինվել ։ Լիլին դա տեսնելով միանգամից բաց թողեց ձեռքը ու չոքեց Թեհյոնի առաջ։
֊Թեհյոն դու լավ ես, կներես ես մոռացել էի,֊ասաց Լիլին և բռնեց Թեհյոնի ձեռքից։
Թեհյոնը ոչինչ չասաց միայն բռնել էր ուսը ու ցավից նվնվում էր։
֊Թեհյոն իսկապես չէի հիշում ....կներես....շատ է ցավում ?
֊Այո
֊Թող տեսնեմ,֊ասաց Լիլին իջեցնելով հագուստը նայեց վերքին։
֊Ոչինչ էլ չի եղել իսկ եթե ներսից է վնասվել , մենք դա չենք կարող տեսնել....Թեհյոն արի գնանք բժշկի։
֊Ոչ ... կանցնի, ինչ որ դեղ չկա որ ցավը մեղմացնի?
Լիլին ոչինչ չասաց մոտեցավ Թեհյոնին ու համբուրեց...... ևս երկու վարկյան ու նա փոշանեց արածի համար ու արագ հետ քշվեց։ Թեհյոն քմծիծաղով ասաց
֊Ես դրա հետ չէի....բայց դա էլ օգնեց։
Լիլին լարված էր ,բարկացած ինքն իր վրա նաև Թեհյոնի։
֊Ես հիմա Չոնգուկին կասեմ որ դեղ բերի։
֊Բայց քո դեղը ավելի լավն էր։
֊Թեհյոն գիտես այս դեպքերում խոսել շատ վտանգավոր է այնպես որ լռիր խնդրում եմ, ֊Լիլին իսկապես լարված էր , նա կարողացավ այդպես խոսել Թեհյոնի հետ։ Այդ ամենը ասելուց հետ գնաց Չոնգուկին գտնի։
֊Ինչ? Ինչպես ես խոսում ?  Դու դեռ կփոշմանես այդպես խոսելու համար։
Լիլին արդեն հեռու էր բայց լսեց նրա ասածը պտտվեց ու ասաց
֊Կներես ուղղակի քեզնից եմ սովորել։
Թեհյոնը ոչինչ չասաց, զարմացած էր, ապշած նաև բարկացած նա չպիտի այդպես խոսեր։ Մի քանի րոպեից Չոնգուկը ու Չիմինը եկան Լիլիի հետ։
֊Թեհյո~ն ես քեզ չասացի զգույշ եղեիր կանայք քո վրա վատ ազդեցություն են ունենում ։{Չիմին}
֊Լիլիի դու նոկաուտ ես արել Թեհյոնին😂😂{Չոնգուկ}
Չիմինը չկարողացավ զսպել իրեն ու բարձր սկսեց ծիծաղել։
Թեհյոնը բարկացած էր։
֊Եթե ոտքի կանգնեց երկուսիդ կփռեմ ոտքերիս տակ։{Թեհյոն}
֊Դու դեռ պետք է ոտքի կանգնես եղբայր։{Չոնգուկ}
Լիլին նկատեց որ Թեհյոնը բարկացած էր և բացի դա ուսը էլի ցավում էր։ Նա խլեց Չոնգուկի ձեռքի քսուկը ու չոքեց Թեհյոնի առաջ։ Մի կողմ տանելով հագուստ քսեց ուսին հետո ծածկեց։
֊Վերջ բավական է նվնվաս, շուտով կանցնի,֊ասաց Լիլին կանգնելով ։ Բոլորը հասկացան որ նա Թեհյոնի ձևերն է անում։ Ու սկսեցին ծիծիաղել։
֊Ես ասացի որ կփոշմանես։,֊ասաց Թեհյոնը ու ոտքով քաշեց Լիլիի ոտքերից ու նա 《դրխկալով》ընկավ գետնին։
֊Ախխխ
Թեհյոնը կանգնեց իսկ Չիմինը ու Չոնգուկը լռեցին։ Չիմինը մոտեցավ որ օգնի Լիլին և Չոնգուկը նրա հետևից
֊Օհ Այո ճիշտ է Լիլին
Բայց Թեհյոնը կանգնեց նրանց առաջ ու չթողեց որ մոտենան Լիլին։
֊Ինքնուրույն էլ կարող է վեր կենալ։{Թեհյոն}
֊Ահհհ մեջքս,֊Լիլին մի կերպ կանգնեց։
֊Դա ընդհամենը կատակ էր։{Լիլի}
֊Դու իսկապես փոխվել ես , ավելի համրձակ ես դարձել համբում ես ինձ , հետո հրամաններ տալիս, կատակներ անում։{Թեհյոն}
֊Ես շուտ եմ սովորում և դրանք էլ քեզնից եմ սովորել։{Լիլի}
Այդ ընթացքում Չիմինը մեծ աչքերով նայում էր Չոնգուկին։
Լիլին մեջքը բռնած առաջ գնաց Չիմինը բռնեց նրա ձեռքից։
֊Արի օգնեմ գնանք այնտեղ կնստես և ես այդ դեղից կքսեմ մեջքիդ ու ամեն ինչ կանցնի։{Չիմին}
Լիլին նայեց Չիմինին կտրուկ հետ քաշեց ձեռքը ուղղեղ մեջքը ու ասաց
֊Պետք չէ ամեն ինչ կարգին է,֊գնաց նստեց նստարանին ու նայում էր տղաներին ովքեր կարծես խաղաին իրար հետ։
Չոնգուկը ձեռքը գցեց Թեհյոնի ուսերին մոտեցավ նրան ու ասաց
֊Համբուրել է ...էլի
֊Այյյ դու....վերջ դու նրա կյանքի սպիտակ սպաիծիվկով ու ցավացող ուսով ասպետն ես։{Չիմին}
֊Այյյ,֊անտարբեր ու զզվացող հայացքով ասաց Թեհյոնը։
Լիլին այդ ընթացքում խոսում էր հեռախոսով Թեհյոնը դա նկատեց և մոտեցավ։ Քիչ անց Լիլիին ավարտվեց խոսելը։
֊Ում հետ էիր խոսում{Թեհյոն}
֊Ման Սունի ես նրան խնդրեցի հանդիպել {Լիլի}
֊Լավ երբ ես գնալու ? {Թեհյոն}
֊Մի քանի ժամից։{Լիլի}
Լիլին վեր կացավ տեղից գնաց Չոնգուկի ու Չիմինի մոտ ու շարունակեց մարզումները։ Իսկ Թեհյոնը նստեց նստարանին ու հետևում էր նրանց։ Ինչ որ տեղ նաև խանդում էր, բայց մի բան գիտեր Լիլին արդեն իրեն էր։ Մի քանի ժամ պարապելուց հետո նրանք ավարտեցին։
֊Լիլի դու այնքան շուտ ես սովորում,  եթե մի քանի ամիս գաս և պարապես ուժդ մեծացնելու համար այդպես սովորածդ ավելի արդյունավետ կլինի։{Չոնգուկ}
֊Այհհ ինձ սա էլ է հերիք, ես, ես հոգնեցի։{Լիլի}
Ասաց Լիլին և եկավ նստեց նստարանին։
֊Ես հիմա պետք է գնամ, գնամ փոխվեմ ու գամ։{Լիլի}
֊Ես քեզ կտանեմ։{Թեհյոն}
֊Իսկ ուսդ? Արդեն լավ է?{Լիլի}
֊Այո արդեն լավ է բայց եթե քո այն դեղից տաս ավելի լավ կլինի։{Թեհյոն}
֊Այյ Թեհյոն ....,֊ասաց Լիլին նեռվայնացած ու գնաց հանդերձարան։
֊Այդ ինչ դեղ է որ , ասա կարող է ես ունենամ և տամ քեզ,֊ասաց Չոնգուկը ծանր շնչելով և նստելով Թեհյոնի կողքին։
Չիմին ով նստած էր Թեհյոնի մյուս կողքին սկսեց ծիծաղել։
֊Թեհյոն այո ինչ կլինի որ թող Չոնգուկը տա։{Չիմին}
Թեհյոնը նայեց Չոնգուկին ու թեթև ժպտալով ասաց
֊Դու իսկապես կտաս ինձ այդ դեղից?
֊Իիիի լավ չեք։ Ես էլ գիտեմ լուրջ բան են ասում։{Չոնգուկ}
Չիմինը ծիծիաղը լսվում էր ողջ մարզադահլիճով։ Լիլին եկավ ։
֊Չիմին ինչ է եղել ինչու ես այսքան բարձր ծիծիաղում ?{Լիլի}
֊Լսիր Լիլի Չոնգուկը ուզում է Թեհյոնին....
֊Լավվվվվվվվ{Թեհյոն}
֊Իաաաա չկա տենց բան{Չոնգուկ}
Լիլիի մտքով ինչ ասես անցավ և ապշած հայացքով նայեց Թեհյոնին ու Չոնգուկին։
֊Չհամարձակվես նման բաներ մտածել դա ընդհամենը թյուրիմացություն էր....առաջ ընկիր գնա։{Թեհյոն}
Նրանք գնացին Ման Սունի գրասենյակի կողքի այգի Ման Սուն այնտեղ Լիլին էր սպասում։ Լիլին գնաց նրա մոտ և նրանք զբոսնում էին զրուցում իսկ Թեհյոնը մեքենայում սպասում էր նրան։ Մոտ մեկ ժամ անց Լիլին եկավ և Թեհյոնին ասաց որ նրանք ոչ մի լուրջ բան չէին խոսել։ Նրանք գնացին տուն։
* Մի քանի օր անց*
Նրանք էլի մարզասրահում են։ Լիլին և Թեհյոնը 《կռվում》են ռինգում ։ Լիլին իր խորամանկության խնորհիվ գցեց Թեհյոնին ,նստելով նրա վրա բռնեց կոկորդից։
֊Լիլին թող խեղդում ես,֊հազիվ ասաց Թեհյոնը։
Լիլին չէր հասկանում թե ինչ էր ուզում այդ պահին սպանել իրեն ցավ պատճառողին? Թե դրանից հետո ավելի մեծ ցավ կզգա? Թեհյոնը նայելով Լիլիի աչքերին զգաց սառնասիրտ  մարդասպանին։ Լիլին պահ տակ ուշքի եկավ ու բաց թողեց,  կանգնեց ու հեռու գնաց Թեհյոնից։
֊Գժվել ես ինչ էիր անում?,֊հարցրեց Թեհյոնը նստելով տեղում։
֊Ես չգիտեմ, ֊ասաց Լիլին նայելով Թեհյոնի աչքերին։
Թեհյոնը իրեն վատ զգաց այն նուրբիկ աղջկան, ով վախենում էր արյունից և դրա հետ կապված ամեն ինչից նա դարձել է սառնասիրտ մի էակ։Թեհյոնը մոտեցավ գրկեց Լիլին։ Լիլին ձեռքը դրեց Թեհյոնի մեջքին, նա իսկապես չգիտեր թե ինչու նման բան արեց։
֊Ոչինչ ես ներում եմ քեզ, մի բան անելուց առաջ մտածիր։
֊Թեհյոն ես~ես փոխվել եմ,֊ասաց Լիլին լաց լինելով ու Թեհյոնին ամուր գրկելով։
֊Ես ես չեմ։
֊Դու չես փոխվել դու էլի նույն լացկան ես մնացել,֊ասաց Թեհյոնը հասկանալով որ ստում է։
Լիլին չհավատաց Թեհյոնի 《դու չես փոխվել խոսքին》։Մի քանի րոպեից Լիլին հանգստացավ և նրանք գնացին տուն։ Լիլին սառած դեմքով նստել էր բազմոցին ու մտածում էր "Ես դարձա մարդասպան ամենաիսկական մարդասպանը։ Ով եմ ես որ խառնվում եմ մարդկային կյանքին։Եվ այդ ամենը մի հիմար սիրո շնորհիվ։ Ես ատում եմ ինձ երբ ամեն ինչ վերջանա, իմ ու Թեհյոնի պայմանը։ Ես վերջ կտամ իմ զզվելի կյանքին, ես չեմ կարող ապրել որպես մարդասպան, կամ սիրել Թեհյոնին։ Այդ սերը թունավորեց իմ կյանքը"
֊Ինչ ես մտածում,֊ասաց Թեհյոնը նստելով նրա դիմաց։
֊Ոչ մի կարևոր բան ուղակի մտածում եմ թե ինչ եմ անելու հետո։
Թեհյոնին հետաքրքրեց արդյոք նա կար այդ հետոի մեջ։
֊Եվ ինչ ես անելու հետո?
֊Ես հիմա չեմ ուզում ասել, Կասեմ երբ գա այդ հետոն։
֊Լավ
Ներս եկան Ջին ու Չիմինը։
֊Բարև ձեզ։{Ջին}
֊Բարև Լիլի{Չիմին}
֊Թեհյոն գնանք մենք պետք է պարաստվենք։{Ջին}
֊Այո գնացինք հազիվ էլ հասցնենք։{Թեհյոն}
֊Ուր եք գնում։{Լիլի}
֊Մի հետաքրքիր ու բարդ գործ ունենք։{Թեհյոն}
֊Լիլի կուզես դու էլ գաս{Չիմին}
Լիլին մտածեց դա իհարկե հերթական մարդասպանության գործն է։ Իր կյանքում ամեն ինչ արդեն կործանված է։
֊Այո ուզում եմ գալ ձեզ հետ։{Լիլի}
Թեհյոնը զարմացած պտտվեց և նայեց Լիլիին։
֊Լսիր երբ ես ասացի հետաքրքիր գործ նկատի չունեի ծաղիկներ հավաքել {Թեհյոն}
֊Ես գիտեմ խոսքը ինչ գործի մասին է{Լիլի}
֊Հիանալի է արի գնացինք{Չիմին}
Թեհյոնին այնքան էլ դուր չեկավ որ Լիլին գալիս էր, բայց ոչինչ չասաց։ Նրանք գնացին պարաստվեցին ու գնացին նշված վայրը որտեղ տեղի է ունենալու գործը։ Թեհյոնը չթողեց որ Լիլին ներս գնար նա ասաց որ Լիլի Նամջունի հետ կլինի ու հեռվից կհետևի գործին։ Թեհյոնը ներս գնաց։ Դա խաղատուն էր հսկայական մի շենք որտեղ հավաքվել են  սև գործերի հետ կապ ունեցող մարդիկ։ Թեհյոն գնաց նստեց պոկերի սեղանի շուրջ ։ Այդ սեղանին շուրջ նստած էր նաև իրենց զոհը՝ խաղատան տնորենը։
֊Օօօ Կիմ Թեհյոն մեծ պատիվ է քեզ այստեղ տեսել

Շնորհակալ եմ որ կարդում եք💕։ Սպասում եմ ձեր կարծիքներին....