Met De Relatiehopper | Bankzitters

[6] Armbandje

Hopend dat ik net zo goed ben in het verbergen van wat er in me omgaat als ik denk dat ik ben, loop ik door de voordeur van Casa del Huts. Na een ontbijt waarbij we door een recap van gisteravond gingen besloot ik de eerste ontmoeting met de jongens af te sluiten. Ik zie in mijn spiegel Koen en Rob de deur dichtdoen en ik rijd achter Milo de oprit af. Ik had Mat nog gesproken over dat ik prima op de bank had kunnen slapen maar hij was nog steeds vastberaden dat mijn zatte kop beter in zijn bed lag dan de zijne.

Eenmaal weer thuis aangekomen is een lange, warme douche het eerste wat ik doe. Ik heb momenteel behoefte aan niks, letterlijk niks gewoon rust, oh en slaap. Mijn telefoon was halverwege de quiz uitgevallen en had op niks gereageerd nadat ik die ochtend mijn huis had verlaten dus ben een uur of 24 offline geweest, iets wat in mijn situatie niet ideaal is. Ik houd een zeer genodigde siësta, en check zodra ik wakker word mijn telefoon. Nadat mijn telefoon opstart stromen de appjes binnen:

Saar🤍
Laat maar weten als je er bent <3 (12:34)
Is het leuk? (13.57)
Hallo? (14.12)
Alles goed? Je bent al 3 uur offline 🤨 (15.27)
Evy? (16.19)
Hallo (18.55)
Ik ga naar dat feest van Bas met de meiden maar reageren mag lul (21.49)
Omg Sjoerd is hier (01.32)
Evy ben je thuis? (3.03)
Truste ik hoop dat je nog leeft (3.04)
Lol dalijk ben je echt dood en dan is dit het laatste wat ik zeg (3.04)

Paps
Hey lieverd kom je morgen langs? Nicole mist je ❤️

Geen idee of het nog van de kater was maar na dat laatste appje maakte mijn maag een drie dubbele salto. Nicole mist je, wat een saus, dat wijf weet dondersgoed wat mijn mening over haar is en mijn vader ook.

Toen ik 17 was liep de relatie tussen mijn ouders niet zo soepeltjes meer op z'n zachts gezegd . We gingen van het perfecte gezin naar iets wat niet eens meer familie te noemen was. Na een tijdje werd daarom duidelijk dat het niet meer te redden was. Hun scheiding viel harder op mij dan gedacht. Ik had het erg erg zwaar mee, mama ook en ik dacht mijn vader ook maar daar had ik het fout. Na een maand of 4 kwam ons Hans aankakken met met dat strontwijf Nicole. Nicole, die naam zegt hopelijk al genoeg. Mijn 18e verjaardag compleet verneukt toen papa zijn relatie op mijn feest aankondigde. Ik weet nog precies wat ze zei; "Hey ik ben Nicole, maar je mag me best mama noemen". Pardon? Wie de fuck denk jij dat je bent? Ga terug naar de zandbak Nicole niemand hoeft je hier. De rest van de avond zat ik daarom ook op mijn kamer er alles aan te doen om van de realiteit te ontsnappen. En hoe? Youtube. Youtube was mijn uitlaatklep en daardoor ook een beetje mijn bron van positiviteit wat ik toen hard nodig had.

"Heb het heel druk, ik kom zo snel mogelijk 👍🏼" antwoord ik maar.

Ik typ vervolgens een lang schuld verhaal naar Sara maar besef me halverwege dat bellen veel handiger is.
"Hehe daar zul je der hebben, sjonge jonge leef je nog?" Zegt Sara blij zodra ze opneemt

Ik vertel alles van wat de afgelopen 24 uur gebeurd is en Sara luistert aandachtig. Ik vertel Saar altijd alles, maar dan ook echt alles. En zij doet hetzelfde bij mij. Natuurlijk heb ik ook andere vriendinnen maar met mijn schema heb ik daar soms oprecht geen tijd voor. Ik klink nu als een arrogante kwal maar dat is wel de waarheid. Ik woon niet meer in een studentenhuis, en ik heb niet de luxe om elk weekend mee te gaan stappen met de meiden of de luxe elke leuke jongen te kunnen zoenen zonder dat dat de hele uni en daarbuiten rondgaat. En daarnaast zit ik negen van de tien keer in het weekend school in te halen of ben ik bezig met een nieuwe video. En daardoor zijn vriendschappen niet mijn sterkste onderdeel. Niet dat ik het erg vind, het is een oprechte passie en aan de vriendinnenkring van nu heb ik genoeg maar alleen pure studentenzorgen aan mijn hoofd was af en toe was ook fijn geweest.

"Wat een eerste ontmoeting Eef" antwoord ze geschokt zodra ik klaar ben
"Ik ben een kansloos figuur zeg het maar" antwoord ik serieus
"Nee joh Eef tief op, trouwens als je het aan mij vraagt dacht Matthy hetzelfde als jij"
"Nee echt niet, en al zou dat zo zijn, gewoon vrienden weet je nog?"
"Wat jij wil Eef" antwoord ze met een grijns
"Hoe was jouw feest? Nog leuke boys tegengekomen?"
"Nee nee, dat waren pas kansloze figuren" antwoord ze lachend maar die grijns verdwijnt snel. "Sjoerd was er"
Na die naam verdwijnt mijn grijns ook.
"Wat zei die" vraag ik
"Hij vroeg hoe het met je ging, ik zei beter zonder jou en liep toen weg"
"Zoals het hoort" zeg ik en probeer te glimlachen

Na nog wat geklets hang ik op. Ik besluit nog wat schoolwerk af te maken, ik edit de video met de jongens zodat die ook alvast klaar is. Ik lig vervolgens hersendood tv te kijken terwijl mijn ogen al dichtvallen. Ik schrik me daarom ook rot van een melding op mijn telefoon. Berichtje.

Matthyas het Lam
Hee Evy, er lag nog een armbandje op mijn kamer weet niet of die van jou is?

Ik schrik me rot bij zijn naam alleen al. Ik check mijn pols en ja hoor bingo, natuurlijk mist er een armbandje.

Ik
Jaa hahah sorry die is inderdaad van mij
geef hem volgende keer maar terug ofzo

Matthyas het Lam
Hahah geen probleem.

Ik
Was ik een van de 10 mogelijke eigenaren van het armbandje of liet je alleen mij op je territorium

Matthyas het Lam
Nee jij bent inderdaad meisje 8 eigenlijk op de lijst van wie mogelijk het armbandje was, komen nou eenmaal zoveel meiden over mn vloer. Maar fijn dat jij het bent, had er nog veel te gaan.

Ik
Geen probleem, wat een player ben je ook he

Matthyas het Lam:
Relatiehopper

Ik:
Jajahahaah onze relatiehopper

————
Nou weten we ook weer waar die titel vandaan komt. Misschien beetje saai hoofdstuk maar meer achtergrond informatie. Volgend hoofdstuk word weer leuk. En bedankt voor de 200 lezers!! Echt oprecht ziek leuk dat jullie dit lezen bedaaanktt. Laat maar weer weten wat je ervan vond, vergeet dat sterretje niet en echt dikke love
Liv