[13] Geluksdag

2.5K 66 34
                                    

"Sjoerd" zeg ik nadat ik me omdraaide

Niet alleen verdriet maar adrenaline stroomt door mijn lichaam nadat ik hem voor me zie staan. Het liefst zou ik er alles nu uitgooien. Hoe hij me heeft laten voelen, hoe kut ik het gehad heb, maar vooral hoe goed het gaat nu dat ik niet meer met hem ben.

"Alles goed?"
"Serieus?" Antwoord ik waardoor hij verbaasd kijkt. "Oh sorry even het juiste masker vinden, een momentje hoor. Zeg ik sarcastisch terwijl ik in mijn tas graai. "Oh daar zul je hem hebben, oh goed hoor met jou?"
"Evy" zucht hij
"Sjoerd ik heb echt geen idee wat je van me verwacht maar ik hoop voor je dat leuk zitten doen alsof er niks aan de hand was het niet is, want dan is je niveau lager dan ik een week of drie geleden achter kwam" snauw ik terug
"Ga je zo serieus zo doen?" Zucht hij opnieuw teleurgesteld
"Oke je niveau is dus lager dan die van de dode zee, fijn om te weten dat je toch weer een metertje of 50 gezakt bent. Ja Sjoerd, ik ga serieus zo doen, en jij hebt tien seconde om iets nuttigs te zeggen voordat ik hier wegloop aangezien je al genoeg van mijn tijd verspilt heb denk je niet?"

Hij kijkt me aan zonder iets te kunnen zeggen.

"Negen.." zeg ik terwijl hij zoekt naar de woorden
"Het spijt me" zegt hij snel
"Oei sjoerd daar ga je weer een meter of 80 naar beneden" zeg ik sarcastisch. "Een week of 3 te laat"
"Ik meen het, spijt me echt"
"Ik meen het, boeit me he-le-maal niks meer"
"Je gaat me dus geen kans geven?" Zegt hij
"Was dat een vraag? Want ik hoop dat het antwoord daarop duidelijk genoeg was. Ik snap oprecht niet hoe die ene breincel bestaande in dat koppie van jou erop gekomen is dat ik ooit anders dan dit zou reageren"
"Ik weet dat ik je pijn heb gedaan maa-"
"Laat me je daar even stoppen, één traan voor jou is er een teveel en nogmaals snap ik niet wat de werkwijze van jou enige breincel is aangezien mij aanspreken de eerste fout was die je hier maakte. Je hebt zojuist succesvol nog, wat zal het zijn, twee? Twee. Twee minuten van mijn tijd verspilt met alleen jouw aanwezigheid. Laat me dit even goed duidelijk maken zodat je het hopelijk nu wel snapt; ik hoef jou nooit, maar echt nooit meer te zien" zeg ik terwijl waarschijnlijk hij zelfs hoorde hoeveel pijn er in mijn stem zat. "Je hebt me echt pijn gedaan, maar ik hoop dat ze het waard was" zeg ik rustig.

Met tranen om het randje van mijn ooglid draai ik om en loop ik verder richting de ingang van school. Geen idee of ik gisteren 60 spiegels heb laten vallen maar jezus wat een ongeluk. Ik loop snel naar de zaal waar ik moet zijn terwijl de tranen weggestopt zijn. Ik neem achterin plaats en aangezien ik eigenlijk gisteren naar school had moeten gaan was vandaag zonder de persoon die ik wel kon gebruiken. Zonder Sara.

Na een uur of anderhalf was de les afgelopen. Niet dat ik het überhaupt kan maar concentreren was een hele taak op zich. Ik liep snel de school uit en stapte terug in mijn auto. Wat doe je als je afleiding nodig hebt? Je gaat naar Sara. Eindelijk een beetje blij stapte ik uit voor mijn oude huis.

"Hey sletjes" roep ik weer zodra ik via de achterdeur naar binnen loop verwachtend dat een paar van de meiden hier wel zouden zitten. Nadat ik de woonkamer inloop tref ik me toch wat aan, 'niet verwacht' is een understatement.

"Hey Evy"
"Koen?"

Daar zaten ze dan. Koen en Saar op de bank, iets wat lijkt op een film kijken.

"Wat doe jij nou hier?"
"Oh gewoon....met Sara" zegt hij ongemakkelijk
"En dit vertellen jullie niet tegen mij?" Vraag ik terwijl ik Sara aankijk
"We hebben toch geen verplichting naar jou" zegt ze terug

Ouch, oke.

"Nee maar-"
"Wat kom je doen." Onderbreekt Saar me
"Oh niks, wat zijn jullie aan het doen?"
"Film kijken. Met z'n tweeën"
"Staat genoteerd" zeg ik terwijl ik overduidelijk de hints oppak die hier gegeven worden
"Disney film" zegt Koen
"Ah cute" zeg ik. "Nou ik ga mezelf maar eens verdrinken in het meer hierachter, maar veel plezier nog" zeg ik lichtelijk sarcastisch.

Misschien heb ik een briefje op mijn rug hangen met 'doe alsjeblieft zo kut mogelijk tegen mij' want anders weet ik ook niet wat hier vandaag aan de hand is. De laatste keer dat Sara zo deed was nadat ik fristi in plaats van chocomel gehaald had. Geen idee of het door mij kwam en het was vast niet zo bedoelt, maar het kwam wel zo binnen. Het enige wat ik kwam doen was mijn zorgen tijdelijk vergeten maar nee, teveel gevraagd want ik loop er nu met meer weg.

Ik heb me in tijden niet meer zo kut gevoeld. Zelfs na Sjoerd lukte het om alles in me te houden en zelfs geen traan te laten vallen voor die jongen. En ik kan je vertellen, dat deed echt pijn. Maar nu, na vandaag, letterlijk het enige wat mijn lichaam wil is huilen. Alles eruit gooien totdat ik niks meer voel.

Ik zet een stap in mijn huis, doe de deur achter me dicht. Na een volle 5 seconden stromen de tranen over mijn wangen terwijl mijn benen het langzaam begeven. Sjoerd, waar ik nooit meer aan wilde denken. Papa, die zonder moeite verder ging met zijn leven, en nu Sara die me op het moment dat ik haar het meest nodig heb op nummer 2 zet. Zelfs voor een meisje zoals ik was dit teveel. Op gegeven moment is mijn doos vol met opgepropte gevoelens en dit was dan het moment waarbij ik er alles uitliet. Dit was het moment dat ik echt pas doorhad hoeveel pijn ik nou precies voelde.

Compleet in de mud stap ik met mijn kleren aan in bed, ik zet wat muziek op en doe mijn oortjes in. Na een minuut of 10 voor me uit gestaard te hebben terwijl de tranen over mijn gezicht rolden werd ik uit mijn bubbel gehaald door een bericht;

Matthyas het Lam
Wat ben je aan het doen?
Matthyas het Lam heeft zijn/haar locatie met jou gedeeld: 📍Kerkstraat, Amsterdam
Kan ik langskomen?

——————
Mat jonge redder in nood. Wellicht trekt hij onze arme Eef uit de mud, maar dat zien we volgens hoofdstuk! MAATJES 1K READS DOE NORMAAL, ik gil al bij elke comment zonder grap maar die 1K liet me toch een geluid los. ONTZETTEND BEDANKT ECHT <33 misschien gooi ik er voor de lol vanavond een hoofdstuk op. ik heb trouwens een dikke vette snap aangemaakt om lekker t kletsen met mijn mede gleuven voeg hem zeker geen gezeik gewoon doen @/banksletje NOGMAALS BEDANKT VOOR ALLES, vergeet dat sterretje niet en jaja dikke vette looev van mij <3333

Met De Relatiehopper | BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu